สหกิจศึกษา กะ การละลายพฤติกรรมนักศึกษาจอมซ่า

อ. ที่ปรึกษาจอมแสบ...กะการละลายพฤติกรรมนักศึกษาจอมซ่า

ใครจะคิดว่า สหกิจศึกษาจะทำให้พวกเราเปลี่ยนแนวคิดได้

     นู๋ฟ้ากับเพื่อนอีก 7 คน ซึ่งเป็นนักศึกษาจากวิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้ sct. ของจังหวัดนครศรีธรรมราช พวกเราเรียนคณะศิลปศาสตร์ สาขาการจัดการการท่องเที่ยวและการบริการ ซึ่งมี อ.ปุณญวีย์ (เต้ย) เป็น ที่ปรึกษา 

      พวกเราเป็นนักศึกษาที่แสบมาก เป็นนักศึกษารุ่นที่ 2 ของวิทยาลัย ถือว่าเป็นรุ่นบุกเบิกสาขาเลยก็ว่าได้ แกล้ง อ.เต้ยสารพัด เช่น เมื่อถึงเวลาเรียนพวกเราก็จะเข้าไปแอบอยู่ในห้องแล้วก็ล็อคประตูห้อง ปิดไฟเงียบนั่งแอบ กันอยู่ในห้องเรียนบ้าง ปล่อยลมรถมอเตอร์ไซด์ อ. บ้าง โทรตามให้มาจ่ายค่าน้ำชาบ้าง ฯลฯ... ด้วยความแสบของพวกเรา และบวกกะความสบายที่ได้รับทำให้ อ.เต้ยทำหนังสือถึงอธิการบดีเพื่อส่งพวกเราไปฝึกงานตั้งแต่ ปี 1 ที่เกาะสมุยเพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรม

     วิธีนี้ไม่มีใครสนับสนุน.... เพราะพวกเราเป็นกลุ่มนักศึกษาที่แสบ กลัวจะทำให้วิทยาลัยเสียชื่อเสียง เพราะเป็นรุ่นแรกที่ส่งไปฝึก แต่ด้วยความพยายามของ อ.เต้ย เอาชื่อเสียงตัวเองการันตีจนทำให้ทางวิทยาลัยส่งพวกเราไป 

      พวกเราไปอยู่เกาะสมุย ภาษาก็ไม่ได้ เรื่องโรงแรมก็ไม่ค่อยรู้ ใจรักการบริการก็ถือว่าน้อยมาก แต่ด้วยโอกาสที่ได้รับ บวกด้วยได้ อ.ที่ปรึกษาดี จึงทำให้พวกเรามีใจที่อยากจะไปกัน ก่อนการไปฝึก อ.เต้ย ได้มีการอบรมพวกเราทั้งด้านภาษา และเรื่องของการบริการ จนพวกเราพอมีความรู้บ้าง 

       พวกเราไปอยู่เกาะสมุย ได้ไปทำงานเสมือนพนักงานคนหนึ่งของสถานประกอบการ แต่งกายเหมือนพนักงานทุกอย่าง นักท่องเที่ยวเค้าไม่ได้มารับรู้หลอกว่าเราคือพนักงานหรือนักศึกษาฝึกงาน เมื่อเราไปอยู่ ณ จุดนั้นแล้ว หน้าที่ของเราคือ ต้องทำงานให้เสมือนพนักงานคนหนึ่ง ส่วนผลงานที่ออกมากก็ต้องให้ได้ประสิทธิภาพด้วย ซึ่งเราอย่าลืมว่าหน้าตาของสถานประกอบการและวิทยาลัยของเรามีความสำคัญมากแค่ไหน 1 อาทิตย์แรกที่พวกเราไปอยู่ ถือเป็นอาทิย์ที่ยาวนานที่สุดในระยะเวลา 4 เดือน ที่ได้ไปฝึกงาน ด้วยเพราะยังปรับตัวไม่ได้ และไม่คุ้นชินกับคนหน้าใหม่ ๆ ทำให้ อ.เต้ย คือเพื่อนคนเดียวที่ตอนนั้นพวกเราคิดถึง (ทุกคนที่อ่านคงสงสัย ว่าไปกันตั้ง 7 คน จะเหงาได้ยังไง ก็เพราะความแสบซ่า ของ อ.เต้ย จับพวกเราแยกกันหมดเลยนะสิค่ะ นู๋ฟ้าอยู่เฉวง เพื่อนอยู่ละไมบ้าง แม่น้ำบ้าง ดอนสักบ้าง หน้าทอนบ้าง)

      ใครจะไปคิดว่าหลังจากกลับมาจากสหกิจศึกษาพวกเราจะตั้งใจเรียน ไม่แสบซ๋าเหมือน ก่อนไป เป็นเด็กเรียบร้อยขึ้น จน อ.ที่วิทยาลัยยังสงสัยว่า อ.เต้ยทำได้ไง ทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้เล่าให้ฟังเป็นเพียงแค่วันวาลแห่งความสุขที่พวกเราได้รับจาก ผู้ชายคนนี้ คุณปุณญวีย์ ศรีรัตน์ (อ.เต้ย) 

                                                      ด้วยรักและเคารพ

                                                              นู๋ฟ้า (หน้าไทย)