อย่าดีใจว่าสิ้นสุด...มันเป็นเพียงการเริ่มต้น สำหรับคำว่า “คน”

อย่าดีใจว่าสิ้นสุด...มันเป็นเพียงการเริ่มต้น สำหรับคำว่า “คน”

ประสบผล สำเร็จ ดังใจหมาย            คือการได้ ปริญญา ที่ใฝ่ฝัน

เป็นแผนที่ นำชีวิต ช่วยฝ่าฟัน           คุณอนันต์ หากรู้ใช้ ให้ถูกทาง

นี่นับเป็น ความสำเร็จ เพียงขั้นต้น      เพราะสถล ชีวิต ลิขิตสร้าง

วิชารู้ วิชาคน วิชางาน                     ล้วนต้องผ่าน เข้ามา ไม่ช้าพลัน

ใช้ความรู้ และความดี เป็นที่ตั้ง           ธรรมะฝัง ในกมล ไม่แปรผัน

ไม่ลุ่มหลง ลาภยศ ของกำนัล            สมครูปั้น พวกเรามา ให้น่าชม

ทำอะไร จงคิด โดยถี่ถ้วน                 แม้พลาดมา เสียทั้งมวล ชวนขื่นขม

ชื่อตนเอง มหาลัยฯ ต่างซานซม        ได้แต่จม ปรักสิ้น ไม่เฟื่องฟู

ต่อจากนี้ คือเริ่มต้น ครั้งที่สอง          ตามหมายปอง ทุกท่าน ไม่อดสู

ด้วยพรดี ในโลกา พาค้ำชู               ให้ลูกศิษย์ ของครู สุขสบาย

ขอคุณพระ ประเสริฐล้ำ ทั้งสามสิ่ง      เทพที่สิง ทุกแห่งหน ไม่ขาดหาย

มาร่วมด้วย ช่วยหนุนนำ ทั้งใจกาย     ได้งานหมาย ที่หวัง สำเร็จกัน

“มีวิชา อยู่กับตัว ไม่กลัวอด              ไม่มีหมด จางหาย สุดเสกสรร

จงขยัน หมั่นเพียร รับประกัน            ไม่มีวัน ยากจน หมองหม่นเอย” 

[แผ่นดิน]

เราล้วนยังต้องพัฒนาตนเองผ่านกระบวนการศึกษา
ทั้งในระบบและนอกระบบ...

ชื่นชมและให้กำลังใจ นะครับ