๒. อุปสรรค กับ งาน
" ...สิ่งที่เห็น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น..." มีบางคนพูดไว้ ทำให้เราบางครั้ง ที่เข้ามาทำงานได้แง่คิด ที่เห็นนึกว่า..ว่าง่าย !
งานบางงานที่เราลงมือทำ ดูมันจะง่าย แต่พอทำไปสักระยะหนึ่ง ก็จะเห็นสิ่งบกพร่อง และปัญหาหลายอย่างตามมา บางปัญหา เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง และ เหลือเชื่อ จนบางครั้งแปลกใจตัวเองว่า...มาได้ไง
แต่ก่อนเราเคยคิดและไม่เห็นด้วย ที่กำหนดคุณสมบัติให้ผู้ที่จะเป็นผู้บริหารจะต้องมีอายุงาน มีประสบการณ์ และมีความรู้ ความสามารถ และเก่ง
เมื่อเราเข้ามาสักระยะหนึ่ง บางงานที่เราเข้าไปสัมผัสไม่เคยมีความรู้ ไม่เคยมีประสบการณ์ ทำให้การขับเคลื่อนงานดังกล่าว เป็นไปอย่างไร้ทิศทาง มองขบวนงานไม่ออก ตั้งแต่ต้น จนจบขบวนงาน ต้องคลำหา เปรียบประดั่ง จับโยนลงน้ำให้ฝึกว่ายเอง ว่ายไม่เป็น..ก็จบ !
ครั้งแรกที่เข้ารับตำแหน่งก็เจองานที่ไม่เคยทำมาก่อน ได้แก่การไปชี้แจงงบประมาณให้กับคณะกรรมาธิการฯ ทำให้หนักใจมาก และไม่รู้ว่าขั้นตอน การเตรียมเอกสาร การเตรียมข้อมูลมีอะไรบ้าง
หน่วยเหนือก็มีหนังสือแจ้งให้ไปอย่างเดียว ไม่ได้บอกว่าต้องเตรียมการอย่างไรบ้าง ยังดีปีที่ผ่านมา มีอาจารย์ที่ปรึกษา จึงได้ขอให้ท่านไปเป็นตัวแทนชี้แจงแทน เนื่องจากหน่วยงานของเราเพิ่งตั้งใหม่ ไม่มีผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิค และระบบเทคโนโลยีสารสนเทศที่ดีพอ
ดีน่ะ ยังไหวตัวทัน..เพราะในคณะกรรมมาธิการฯที่ปรึกษของคณะ ล้วนแต่เป็นอาจารย์ และศาตราจารย์จากมหาวิทยาลัยชื่อดัง เข้ามาเป็นที่ปรึกษาอีกด้วย
การทำงานนอกจากเราจะรักงานแล้ว การคิดในแง่บวก ด้วยการให้กำลังใจตนเอง การให้ตนเองมีประสบการณ์ และได้รับความรู้ บางครั้งอาจจะเจ็บปวด แต่ก็คุ้มค่ากับสิ่งที่เราลงมือทำลงไป
...คงไม่มีอะไร จะได้มาโดยไม่ต้องจ่าย และไม่มีอะไรที่จ่ายไปแล้ว จะไม่ได้มา...
ความเห็น (5)
เริ่มจากคิดบวกคะ
และรับฟังความคิดเห็น
ไม่มี คำว่าถูกหรือผิดมีแต่
ทำอย่างไรให้ดี และดียิ่งๆขึ้นไป
เจ็บปวดบ้าง เหนื่อยบ้าง ท้อบาง
แต่ก็มีแรงให้สู้ต่อไปได้เสมอ
เมื่อคิดถึงสิ่งดีดี ที่จะตามมา
เป็นกำลังใจให้คะ
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
ทำงานด้วยความรัก...
เหมือนแต่งงานหรือเปล่าค่ะ
ทั้งตัวเรา พอใจกับงาน
และงาน เหมาะกับเรา
- ขอบคุณคุณ EGA มาก ที่เพิ่มเติม และชี้แนะ
- ทุกความคิด ล้วนให้มาซึ่งกำลังใจ
ขอบคุณคุณ ป.ครับ
เข้าใจเปรียบเทียบน่ะ คิดว่าไม่แตกต่าง เพราะจุดเริ่มต้นไมแตกต่างกัน
ทำงานมีหน้าที่สูงดีนะคะ แต่อย่างไร ก็ยังมีนายเหนือขึ้นไปอีก ก็ต้องเป็นลูกน้องเขาอยู่ดี... เหนื่อยค่ะ
ทำงานเป็นเจ้าของงานเองดีกว่า...สบายกว่าค่ะ เพียงก้มศรีษะเราให้กับพื้นดิน และธรรมชาติ
แม้จะไม่มั่นคงในรายได้....รายเดือน แต่ก็มั่นคงด้วยรายได้...รายปี
เกษตรกร...อาจไม่มีเกียรติ แต่ก็...มีกิน มีผืนดิน ก็ปลูกผัก ปลูกผลไม้หากินได้
ไม่ต้องค่อยก้มหัว...รับใช้ใคร นอกจากข่มใจรับใช้....ตัวเราเอง
ไม่ต้องอยู่กับผู้คนมากมาย ที่ไม่เคยรัก และจริงใจ...กับเรา
อยู่กับต้นไม้ เอาใจใส่ดูแลเขาอย่างดี และจะภูมิใจเมื่อเขาจงรักภักดี และตอบแทนเราด้วยผลผลิต....ที่งอกเงย
ต้นไม้ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ไม่อิจฉา ไม่กลั่นแกล้ง ไม่เสแสร้ง เหมือน....คน
ต้นไม้มีแต่...ตรงๆ ไม่ดูแล...ก็ไม่เติบโต
ปลูกต้นไม้ ก็ย่อมต้องจ่ายค่าปุ๋ยยา ค่าดูแล...รักษา
แต่จ่ายแล้วรับรองได้ว่า ผลผลิต...มา
ทำงานกับคน ต้องจ่ายๆๆๆ ให้...เขาถึงจะทำ
แต่อาจต้องเจ็บช้ำระกำ ถ้าจ่ายเป็นค่ามัดจำแล้ว ไม่ได้ผลตอบแทนอะไร....กลับคืนมา