วันหนึ่งได้ไปอ่านเจอบทความเรื่องเทคนิคการติดตามผลการปฏิบัติงานของผู้ใต้บังคับบัญชา โดยใช้หลักการของ McGregor theory ให้แง่คิดที่ดีมากต่อการนำมาปรับใช้กับการติดตามผลการเรียนการสอนของนักศึกษา ซึ่งเทคนิคที่กล่าวถึงนี้ มีความน่าสนใจดังนี้
การมองคนแบบ X ลูกน้องไม่ค่อยชอบทำงาน
การมองคนแบบ Y ลูกน้องชอบที่จะทำงานถ้าหากสภาพแวดล้อมต่าง ๆ เอื้ออำนวย
การมองคนแบบ X ลูกน้องไม่ค่อยทะเยอทะยานทำงานไปเรื่อย ๆ
การมองคนแบบ Y ลูกน้องมีความทะเยอทะยานอยากก้าวหน้าในสายอาชีพ
การมองคนแบบ X ลูกน้องชอบที่จะถูกบงการงานถึงจะเดิน
การมองคนแบบ Y ลูกน้องตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบของเขาเขาควบคุมตนเองได้เพื่อให้งานของเขาสำเร็จ
การมองคนแบบ X ลูกน้องไม่สามารถใช้ความคิดของตนเองในการแก้ปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในการทำงานโดยเฉพาะลูกน้องในระดับล่าง
การมองคนแบบ Y ลูกน้องมีความคิดริเริ่มในการทำงานของตนเองให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นถึงแม้จะเป็นลูกน้องในระดับล่าง
การมองคนแบบ X ลูกน้องเต็มใจทำงานถ้ารู้สึกว่าได้ค่าจ้างและสวัสดิการดี
การมองคนแบบ Y ลูกน้องจะเต็มใจทำงานอย่างเต็มที่นั้นไม่ใช่เพราะจะได้ค่าจ้างและสวัสดิการดีเท่านั้น ยังมีสิ่งอื่น ๆ อีกเช่น การได้รับการยอมรับและความรู้สึกภูมิใจ
ส่วนพฤติกรรมควบคุม : สั่งการบอกให้ทำ (ทำอะไร ที่ไหนอย่างไร เมื่อไหร่ กับใคร) หรือ ควบคุม สอนงาน สังเกต ติดตามให้คำปรึกษา
สำหรับพฤติกรรมสนับสนุน : ถาม ฟัง ปรึกษาเขา ชมเชย ให้กำลังใจ สนับสนุน ให้เวลา อำนวยความสะดวก
จากเทคนิคดังกล่าว ทำให้เรามีมุมมองที่ต่างจากเดิมมากทีเดียว และเกิดข้อค้นพบมากมายให้เราได้เรียนรู้ และนำมาพัฒนาตนเองต่อไป
ดีๆๆแล้วก็ดีสรุปว่าดี