เมื่อวันที่๑๕ กุมภาพันธ์ ๕๕ เป็นการรักษามะเร็งด้วยเคมีบำบัดครั้งที่ ๖ เป็นครั้งสุดท้าย มีอาการเหมือนครั้งแรกอาเจียนอยู่ ๓ วัน ทานข้าวไม่ได้กินอะไรออกหมด แต่กำลังใจจากคนในครอบครัวทำให้มีกำลังใจ กินทีละนิดทีละหน่อยแต่อาการเหนื่อยมีมากขึ้นอาจมาจากที่เม็ดเลือดแดงต่ำเหนื่อยมาก คุณหมอให้ยาบำรุงเลือด ทานมากๆ พักผ่อนมากๆ
วันนี้เริ่มทานได้มากหิวตลอด เริ่มคิดถึงเพื่อนๆ เราต้องหายต้องอยู่เพื่อทำอะไรอีกตั้งมากมายที่เรายังไม่ได้ทำ สามี ลูกสาวดูแลดีมาก บางครั้งสงสารเขาที่ต้องทำอะไรเพื่อเรา
มีความรู้เรื่องมะเร็งเต้านมมากขึ้นจากที่ไม่เคยศึกษา รู้จักแผนการรักษาของหมอ และรู้จักวิธีดูแลตัวเองเพื่อให้หายจากโรคนี้ ผู้หญิงควรหมั่นตรวจเต้านมตัวเองเสมอทุกอาทิตย์ บางครั้งกว่าเราจะรู้ว่าเป็นมะเร็งอาจเป็นมากแล้ว เราถือว่าโชคดีที่พบโดยบังเอิญและพบขณะที่ร่างกายแข็งแรง เพราะไปเต้นแอโรบิคมีอาการเจ็บที่เต้านม ทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยเมมโมแกรมแต่ผลไม่ชัดเจนคุณหมอนัดตรวจอัลตร้าซาวด์ แต่เราได้ใบแจ้งช้า เลยเวลานัดตรวจ และมัวทำแต่งานลืมไปเลย
เราเป็นระยะที่ ๑ เริ่มที่ ๒ แต่ก้อนเนื้อ ๒ ซ.ม. นิดๆ ไม่ลามไปที่อื่น หมอตัดเต้านมออกและตัดต่อมนำเหลืองประมาณ ๑๓ เส้น แขนข้างขวาต้องออกกำลังตลอดชีวิตเพราะฉะนั้นแขนจะบวม และปวด กล้ามเนื้อพังผืดจะติด
แต่ต้องรักษาต่ออีกด้วยการฉายแสงอีก ๒๕ ครั้ง เราจะสู้ๆ ต้องหายจากโรคนี้ต้องอยู่กับโรคนี้ให้ได้
ส่งกำลังใจให้คุณครูหายเร็ววันนะครับ
แวะมาเป็นกำลังใจให้ครูครับผม
พร้อมเอาทะเลมาฝากด้วย
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์โสภณ
ขอบคุณกำลังใจที่ท่านอาจารย์ส่งให้ตลอด
จะสู้ๆ ค่ะ อาจารย์
มาพบครูอิ๊ดโดยบังเอิญค่ะ..ได้อ่านเกี่ยวกับการเป็นมะเร็งเต้านม..เพราะตัวเองก็เพิ่งไปตรวจมา..กลัวเป็นเหมือนกัน..แต่ไม่พบ..คุณครูอิ๊ดเข้มแข็งมากนะค่ะขอชม..ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ..ขอให้หายไวๆๆ.. พอดีอยากรู่้เกี่ยวกับการสอนภาษาไทยระดับมัธยม..เปิดเทอมนี้ต้องมาสอนภาษาไทย..ม1-3 ก็เลยมาพบครูอิ๊ดโดยบังเอิญหวังว่าจะได้รับคำแนะนำและขอนำความรู้ไปปรับใช้ในการสอนของตนเองค่ะ...ขอบพระคุณมากคะ..ครูสุนันทา..โรงเรียนบ้านปากตก จังหวัดเพชรบูรณ์
สวัสดีค่ะ ครูสุนันทา ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมและขอบคุณที่ส่งกำลังใจให้
ขอบคุณนะคะคุณทิมดาบที่ให้กำลังใจ
ฝากรูปสามีและลูกสาวพาไปเที่ยวเชียงคานเมื่อวันแม่
หายอยู่แล้วหละ ครูที่โรงเรียนเป็นมา ๑๐ กว่าปีแล้ว ไม่เป็นไรแล้วค่ะ