ชีวิตที่ค้นหาที่ไม่มีรูปธรรม การเดินทาง ภาค1


มันนานเหลือเกิน...ผมได้ค้นพบสิ่งที่ตามหาโดยไม่รู้แม้กระทั่งตามหาอะไร วันนี้ผมชัดเจนเหลือเกินกับ ผมเห็นภาพตัวเองชัดมาก คนที่ผมเป็น...Coach Tom

มันนานเหลือเกิน...ผมได้ค้นพบสิ่งที่ตามหาโดยไม่รู้แม้กระทั่งตามหาอะไร วันนี้ผมชัดเจนเหลือเกินกับ ผมเห็นภาพตัวเองชัดมาก คนที่ผมเป็น...Coach Tom

........ตั้งแต่ผมก้าวเข้าสู่โลกแห่งการเรียนรู้ตั้งแต่ วัยเพียง 19 ปี หนุ่มผู้มาจากครอบครัวมีกินแต่ไม่มีเก็บ และเกือบจะไม่มีจะกิน จากวัยรุ่นที่รักการเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ ไม่เอาอย่างอื่นเลย ไม่ติดเหล้าแต่มีโอกาสและสร้างโอกาสกินกับเพื่อน หรือผู้ใหญ่ เพราะคิดว่าเป็นการสายสัมพันธ์ก่อนพลิกชีวิตกับการเข้าสู่ธุรกิจชีวิตนี้กูมีหวังแล้ว....

.....ผู้เดินทางศึกษาตามหาคำถามของความฝันตั้งแต่เด็กๆ เปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่ในตู้โทรศัพท์ มันคือจุดเริ่มต้นของผมครับ ผมได้โทรศัพท์คุยกับหวานใจตามภาษาวยรุ่นวุ่นรัก และพบกระดาษใบเล็กๆ ติดอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ ในระหว่างที่ผมกำลังคุยโทรศัพท์นั้นก็ได้ดูข้อความไปเรื่อย แต่มันไปสะดุดตรงที่ งานพิเศษ จ่ายเป็นสัปดาห์ละ 4,900 บาท โอ้แจ๋วเลย! อาทิตย์ละ...นะ และเรากำลังอยากได้รองเท้าฟุตบอลในฝันเลย(ตอนนั้นประมาณคู่ละสี่พันกว่าบาท)ตอนแรกก็แค่อยากได้เงินมาซื้อรองเท้าและก็ไม่ได้อยากจะทำงานหรอก ก็เลยชวนแฟนไปดูกันสองคน โอออออออววววว ! มันยิ่งกว่านั้นมันไม่ใช้แค่ รองเท้าสะแล้ว รถ บ้าน เงินทองที่ใฝ่ฝัน มัน......สุดจะอดรนทดไม่ไว้กับภาพความสำเร็จ กับธุรกิจที่ชื่อว่า MLM ไม่เคยรู้มาก่อนว่าอาชีพแบบนี้ก็มี เอาว่ะก็ลุยกันสักตั้งระหว่าที่ทำมันมีบทเรียนอไรที่มากมายเหลือเกิน สิ่งที่ผมไม่เคยเจอ ไม่เคยทำ อายุแค่ 19 ตอนนั้นเรียน ปวส.อิเล็กทรอนิกส์ ทั้งฝึกพูด ฝึกโน้มน้าว ฝึกคิด อะไรเยอะแยะไปหมดสำหรับวัยรุ่นที่ยังไม่อยากจะรับผิดชอบอะไรนะ ทำๆท้อๆเกือบสองปี ผมคิดว่ามันก็สำเร็จในแบบของมันนะ ผมมีทีมงานและรหัสภายใต้สายงานของผมประมาณ 1,200 รหัส มีทั้งตำรวจ ผู้ใหญ่บ้าน ผู้อำนวยการโรงเรียน วัยรุ่น ชาวบ้าน เยอะจนไม่รู้จักใครต่อใครและก็พ่อ แม่ครอบครัวผมก็ได้เข้าสู่ธุรกิจนี้ ผมต้องพูดต่อหน้าคนเหล่านี้เกือบทุกวัน มันรู้สึกมีพลังงานบางอย่างมันเต็มไปหมดภายในร่างกายของผมในทุกๆครั้งที่ผมขึ้นบรรยายหรือขึ้นพูดต่อหน้าสาธารณะชน มันเต็มไปด้วยคำกล่าวที่ชื่นชมในตัวผม ...ผมได้จับเงินแสนก็เป็นครั้งแรกเนี่ยแหละ ใช่จ่ายกันสนุกเชียว ซื้อทองให้แม่ กินๆๆๆๆ อยากกินอะไร ซื้อมันเข้าไป จนผมสามารถซื้อรถ Honda civic 3D สมัยนั้นมันแบบว่า เท่สุดๆ คิดดู วัยรุ่นอายุ19-20ทำธุรกิจพาครอบครัวจับเงินแสน ตนเองมีรถเท่ๆขับ มันเกินจะบรรยายจริงๆ

...........แต่นั้นมันคือเบื้องหน้าที่เห็น แต่ภายในนั้น มันแสนจะมีแต่บาดแผลจากการดิ้นรน สู้กับธุรกิจ หนี้จากทุกข์อย่างหนึ่งมันก็ไปเจออย่างหนึ่ง เคยเติมน้ำมันรถ ยี่สิบสามสิบได้ รถเก๋ง เจอที 100 บาทขึ้นครับ ค่าใช้จ่ายสารพัด ธุรกิจเริ่มมีปัญหา เจอมรสุ่มชีวิตมากมาย ลาออกจากการเรียน ค่าใช้จ่ายเพิ่ม ต้องทำงานเพิ่ม สังคมทีมงานที่มีอยู่มากล่มสลาย คำกล่าวโทษมากมาย หลอกหลวง คนใหม่ไม่ได้เงิน ไม่สุดจะทนต่อการเผชิญหน้ากับทุกคนืั้งทางครอบครัว ตอนดีมันก็มีแต่คนชืนชม ตอนนี้มันเหมือนคนล้มละลาย อะไรแบบนั้นนะครับ แต่ผมก็เดินหน้าต่อไป ไม่รู้สิ แบบไหนก็เดินนะ ไม่คิดว่ามันดีหรือไม่ หมายถึงทำงานอะไรก็ได้แต่ไม่รู้ว่ามันจะทำให้ชีวิตร่ำรวยหรือไม่ แต่แน่ใจว่าเป็นสัมมาอาชพแน่ๆ ผมนอนอยู่เฉยรอวันที่ไร้จุดหมายไปวันๆ และหันไปพึ่งพาโชค แม้กระทั่งจากซองมาม่า ด้วยซ้ำ ซื้อปลาสวยงามมาเลี้ยง ให้ชีวิตมีชีวา ขายรถ ขายทอง ติดหนี้เยอะๆเป็นของตนเองครั้งแรก ขายเวลาไปกับการอยู่อย่าไร้จุดหมายไปวันๆ หาความสุขรายทางไปวันๆ...มันเป็นเวลาปีกว่าที่ผมเริ่มกลับมาจากบาดแผลในช่วงนั้น ก็มีพี่ที่เจอกันในช่วงทำธุรกิจที่ติดต่อกันเหมือนเดิม ก็คอยช่วยเหลือแนะนำ ชวนทำบุญอยู่ตลอดและก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเกิดแรงบันดาลใจ พัฒนาตนเองอยู่เสมอ ด้วยประโยคที่ว่า "เชื่อผู้นำที่เขาสำเร็จ ทำทุกอย่างที่เขาแนะนำ แล้วเราจะสำเร็จเหมือนเขา" ผมก็ทำทุกอย่างโดยไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำ และเขาก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเลิกกินเหล้าด้วย เขาเหมือนพี่ชายของผมแท้เลยละครับ...แล้วชีวิตผมก็เกิดพลิกผันอีกครั้ง....

อ่านต่อฉบับ ภาค 2 ครับ

หมายเลขบันทึก: 479361เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2012 16:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2012 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท