๑๓๐ วันในบังคลาเทศ - ๑๐
* ผู้เขียนเคยเห็นหมาป่าครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกา ระหว่างทางที่นั่งรถจากโอเชี่ยนไซด์Oceansideไปบ้านเพื่อนที่เบเกอร์สฟิลด์Bakersfield. วิ่งลงมาจากตีนเขาข้างทางมาดูรถบนถนนไฮเวย์ แต่ไม่ได้เห่าหอนเหมือนที่เนินเขาในเมืองซิเล็ท..น่าจะเป็นคนละสายพันธ์เพราะที่บังคลาเทศตัวไม่ใหญ่นัก..แต่เสียงดี..ไม่ใช่นกเขา.
ที่เนินแห่งนี้เวลาเย็นมักจะมีหมาป่าออกมาเห่าหอนอยู่ ๒-๓ ตัว. ผมเคยชวนทีมช่างเชื่อมมาหยุดดู ตอนที่เราเลิกงานแล้วลงจากรถเพื่อกลับเข้าห้องพัก ตอนนั้นยังสามารถมองเห็นตัวมันได้ชัดเจนพอสมควร แต่พอมืดแล้วทั้งคนและหมาก็ต่างแยกย้ายกันไป. ผมว่าหลายๆท่านคงจะเคยได้ยินน๊ะ !ทหารเขามักจะบอกเสมอๆว่า..กองทัพต้องเดินด้วยท้องใช่ครับปัญหาที่เกิดกับทีมไทยที่โรงแรมนี้ก็คือ เรื่องกินนั่นเองครับ ! งานขุดเจาะน้ำมันนั้นปกติเขามักจะเริ่มทำงานกันตั้งแต่ ๐๖๐๐-๑๘๐๐ น. กะกลางคืนจะมารับช่วง ประมาณ ๑๘๐๐-๐๖๐๐ น. ดังนั้นทีมไทยจะต้องตื่นกันตั้งแต่ตีห้า..รถจะมารับไปไซ๊ค์งานประมาณตีห้าครึ่ง พอหกโมงเช้าก็เข้างานกันเลยนี่เองคือปัญหา..และที่ห้องอาหารของโรงแรมนี้ ปกติจะเปิดบริการให้ลูกค้าเวลาเจ็ดโมงเช้าทุกวัน..ดังนั้นช่างเชื่อมไทยซึ่งพักที่โรงแรม ซิเล็ทนี้ จึงไม่เคยได้กินอาหารมื้อเช้าเลยแม้แต่มื้อเดียว ตั้งแต่วันแรกที่มาพักที่นี่.
๗๔. ที่โต๊ะอาหาร.- ทีมช่างเชื่อม โตนี่ฟางและจนท.บริษัทฯ.
เนื่องจากช่วงที่ตื่นมารอขึ้นรถนั้น ห้องอาหารยังไม่เปิดให้บริการนั่นเอง !เป็นเพราะไม่รู้จะบอกเขาอย่างไร ? เพราะคุยกับหัวหน้า ไม่รู้เรื่องนั่นเอง ! พวกเขาดีใจที่มีโอกาสพบและได้บอกผมหลายๆเรื่องรวมถึงเรื่องนี้ที่โต๊ะอาหาร มื้อเย็นผมจึงได้เจรจากับหัวหน้างานของทางโรงแรมเพื่อให้ช่วยจัดเตรียมอาหารเช้า พร้อมน้ำดื่ม ให้กับพนักงานไทยเพื่อเขาจะได้นำไปกินที่ไซ๊ค์งานโดยเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ เป็นมื้อแรก. โดยย้ำไปว่าทางบริษัทฯพร้อมที่จะจ่ายเงินให้กับทางโรงแรม ตามรายการต่างๆที่ทีมไทยได้ใช้บริการและได้เซ็นต์รับไว้ทุกอย่าง. ดังนั้นทางโรงแรมจึงมิได้ขัดข้องแต่อย่างใด ? ที่จริงพี่บังไม่น่าจะขัดข้องด้วยประการทั้งปวง ก็แหมผมอุตส่าห์นำเงินมาจ่ายให้มื้อละตั้งหลายตาก้า..แม้จะไม่ใช่เงินจากกระเป๋าผมเองก็ตาม. ธุรกิจจะได้เจริญขึ้นบ้างแม้จะไม่นานนัก เพราะบริษัทกำลังสร้างแค๊มป์พักอยู่ไม่ไกลจากแท่นเจาะมากนัก.
๗๕. ผู้เขียน. - หน้าแค๊มป์พัก เมืองซิเล็ท. ปี ๒๕๔๐.
Writer. : Good evening sir , I am the representative of the Thai team
here in your hotel. My team have a small problem with the
breakfast , because no one speaks English then nobody can eat.
Would you mind preparing water and food to go for them in
the morning then they can come here and pick it up before
heading to work and they will sign for you. Don’t forget to give
them the water too.
Manager. : Sure , I will start for them tomorrow morning.
Writer. : Appreciate for your help.
ดังนั้นทางโรงแรมจึงมิได้ขัดข้องแต่อย่างใด ? เพราะอย่างน้อยในมื้อเช้าพี่บังก็ยังสามารถขายอาหารและน้ำดื่ม ได้อีกหลายสตางค์ใช่ไหมครับพี่บัง ? หลังจากคุยกันรู้เรื่องแล้วผมมั่นใจว่าทีมไทยจะต้องไม่อดอาหารเช้ากันอีกแล้ว..อิ่มแล้วก็ทำงานกันให้เต็มที่ก็แล้วกัน.เพื่อเงิน.ใครเคยพูดคุยภาษาอังกฤษกับคนแขก ไม่ว่าจะเป็นชาวบังคลาเทศ , ปากีสถาน หรืออินเดียก็ตาม. คงสังเกตน๊ะว่าเขาพูดกันเร็วมาก แต่ถ้าได้คุยกันสักพักจึงจะเริ่มเข้าใจ ก่อนออกจากที่พักผมเตือนทีมไทยอีกครั้ง..ถามว่ามีใครไปเอาอาหารกล่องมารึยัง?เรียบร้อยและอยู่ในมือของช่างเชื่อมไทยแล้วครับ.ผมมีโอกาสมาพักผ่อนที่โรงแรมนี้รวมสองคืน และช่วงที่มาใช้ห้องอาหารนั้นได้พบว่า แขกที่มาพักเป็นหลักก็คือ จนท.ของบริษัทฯขุดเจาะน้ำมันนั่นเอง ! ผมยังเห็นมีนักท่องเที่ยว น่าจะเป็นชาวยุโรป. สาม-สี่คนที่มาใช้บริการจากห้องอาหาร. ที่จริงโรงแรมนี้อยู่ห่างจากสนามบินซิเล็ทไม่ไกลนัก.
๗๖. เพื่อนร่วมงาน :ไทยแขกและผู้เขียน. - ที่แท่นเจาะน้ำมันบนบก เมืองซิเล็ท. ปี ๒๕๔๐
ถ้าจะต้องมีการแจกดาวผมว่า..น่าจะให้ไม่เกินสามดาวครับ สำหรับโรงแรมนี้ทุกอย่างก็พอใช้ได้ครับ.ขอติเรื่องห้องน้ำครับเพราะน่าจะมีฝักบัวให้ลูกค้าได้ใช้ด้วย แต่แปลกครับพี่แกให้ลูกค้าตักน้ำอาบเอง ถ้าไม่ผิดกติกาผมว่า.น่าจะหักออกสักหนึ่งดาว. ถ้าอยากได้ถึงห้าดาวต้องหาสาวแขกมาอาบน้ำให้ลูกค้าด้วยสินายจ๋า. หามาสักคนน๊ะ ! บริเวณที่พักแห่งนี้เงียบมาก..อากาศเย็นสบายครับ ฝนตกบ่อยมากแต่ละครั้งจะตกนานมากทีเดียวจนผมแอบคิดเองว่าเออ.วันหนึ่งมี๒๔ ช.ม.ทำไม?พี่แกตกเสีย๒๓ ช.ม.ฟ้าก็แรงเสียด้วยสิ ดีน๊ะ ! ที่ผมเป็นคนที่ไม่ชอบสาบานมิฉะนั้นอาจจะโดนเข้าสักเปรี้ยง ก็เป็นได้. ไม่ทราบว่าผมมาพักช่วงพายุเข้าหรือเปล่า? เพราะคืนนั้น.ฝนตกทั้งสองคืนคล้ายๆกับว่าไม่เคยตกมาก่อน.นายหาช่างเชื่อมไทยฝีมือดีเล่าให้ฟังว่า ทางนี้จะโกงค่าอาหารกับทีมไทยเสมอๆเพราะพี่บังจะเอาใบเสร็จมาให้เซ็นต์ชื่อหลังการใช้บริการทุกมื้อ. ผมอ่านไม่ออกก็เซ็นต์ไปตลอดเขาบ่นให้ผมฟัง. ผมเคยเห็นพี่บังแกแอบนำน้ำดื่มที่มีไม่เต็มขวดมาเทรวมกันแล้วนำมาให้ทีมเราดื่ม บางทีนำอาหารมาเสริฟสามอย่างแต่เวลาเซ็นต์ผมเห็นมีตั้งหลายรายการ.แม่งโคตรโกง !นายหาฟ้องผมอย่างโมโหและลืมตัว..ช่างเถอะครับเพราะยังไงๆ เราก็ไม่ได้เป็นผู้จ่าย. อย่างไรก็ตามผมพบว่าทุกคนมีความสุขดีครับ. ช่วงที่ผมมาเป็นที่ปรึกษาให้ หลังจากหมดปัญหาแล้วทุกคนจึงกระตือรือร้นและตั้งใจทำงานมากกว่าเก่า.ใช่ครับ. เมื่อท้องอิ่มแล้วต้องตั้งใจทำงานให้ดี.
เช้าวันต่อมารถมารับเฉพาะช่างเชื่อมไทย ไปยังแท่นขุดเจาะบนบกซึ่งตั้งอยู่ริมภูเขา ระหว่างทางมีชาวบ้านมาเก็บใบชาใส่กระสอบเพื่อส่งขาย วิวบนนี้สวยงามพอสมควรและภูมิประเทศทั่วๆไปนั้น ยังมีความเขียวชอุ่มอยู่มากครับ.พอมาถึงพื้นที่แท่นเจาะแล้วเรามารวมกันเพื่อรอหัวหน้าฝรั่งมาจ่ายงาน. ฝรั่งหัวหน้าช่างที่นี่ส่วนใหญ่มีภรรยาเป็นคนไทย มีบ้านอยู่แถวๆ รามอินทราบ้าง..อยู่ทางภาคอิสานบ้าง แต่ไม่ค่อยมีเวลามาคุยกันมากนัก เพราะที่นี่ทุกคนต้องทำงานครับ. ผมคิดว่าการทำงานที่นี่เขาทำงานเป็นระบบดีมากครับ เขาจะจ่ายงานให้เราแล้วเดินไปจ่ายงานตามจุดที่ แยกออกไป. ตรงนี้ที่ทำให้ผู้ปฎิบัติงานจริงสบายใจเพราะ..ไม่มีใครมายืนคุมนั่นเอง !พอถึงเวลาเขาจะเดินกลับมาตรวจความคืบหน้าของงาน แน่นอนครับ !ผลงานของเราจะทำให้เขารู้ทันทีว่าเราอู้หรือตั้งใจทำงานขนาดไหน ?เขาจะดูจากความคืบหน้า ของงานนั่นเอง. แต่ถ้างานไม่คืบหน้าเขาก็จะถามเรื่องความขัดข้องว่า..เป็นเพราะเหตุใด ?เคยมีครับขณะที่ฝนตกอยู่นั้น.ทางช่างเชื่อมไทยไม่สามารถเชื่อมงานต่อได้เพราะไฟดูด.เขาเดินมาถามว่าทำไมจึงไม่เชื่อมล่ะ ?พอเราบอกไปว่าไฟดูดต้องรอให้ฝนหยุดก่อน เขาก็มิได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจดีนั่นเอง ผมอยากบอกอีกครั้งว่าใครเคยทำงานร่วมกับชาวต่างชาติ หรือทำงานขุดเจาะน้ำมันมาก่อนพนักงาน.ตำแหน่งต่างๆนั้นมักจะทำกันเต็มที่ไม่มีใครอู้กันหรอกครับ. แม้แต่จะคิด. เขามีเวลาพักเบรคให้ Coffee Break. เท่านั้นยังไม่พอ ! ยังมีกาแฟ แซนด์วิส ผลไม้ ขนมปัง โอ๊ย ! อีกมากมายไว้บริการ..กินได้เต็มที่ครับ.ช่วงที่ผมมาร่วมงานที่ไซ๊ค์งานของเมืองซิเล็ทนี้พบว่ามีพนักงานจากหลายๆชาติมาปฎิบัติงานร่วมกันเช่น ไทย , ปากีสถาน , แคนาดา , บังคลาเทศและเยอรมัน.ไม่ว่าจะมาจากไหนถ้าสามารถทำงานให้เขาได้..เชิญเลยครับ..
เกือบหกโมงเย็นแล้ว รถนำพนักงานที่ทำในกะกลางคืนทยอยมาเปลี่ยนชุด ทีมไทยจึงกลับขึ้นรถและต่อมาคนขับรถได้จอดให้ทีมไทยแวะลงซื้อ ขนมขบเคี้ยวบ้าง บุหรี่บ้าง ที่ร้านค้าบริเวณหน้าถนนใหญ่ก่อนที่จะพาเรากลับไปยังรร.ที่พัก. ผมมิได้ลงไปซื้ออะไรด้วยแต่นั่งมองอยู่บนรถ น่าแปลกใจเพราะคนซื้อและคนขายนั้นพูดจากันไม่รู้เรื่องเลยสักนิด.แต่คนซื้อก็ได้ของมาแถมคนขายก็ได้เงินไป..ปัญหาจึงไม่เกิด.ทั้งสองฝ่ายมิได้มีการต่อรองราคาเหมือนนักท่องเที่ยวแถวเอเชียบ้านเรา คือการนำเครื่องคิดเลขมากดราคาให้ฝ่ายหนึ่งดู และให้อีกฝ่ายต่อรองราคาด้วยการกดเครื่องคิดเลข.ประเทศและคนที่เจริญแล้ว กลับทำธุรกิจแบบล้าหลังประเทศที่ยังไม่เจริญเช่นบังคลาเทศ..น่าอายพี่บังแท้ๆ. พอลงรถหน้าโรงแรมแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันไป.ห้องใครห้องมัน.อาบน้ำพักผ่อน คุยกันบ้าง ก่อนจะมารวมตัวกันในห้องอาหารตามเวลาที่รร.กำหนด ถ้ามาหลังเวลาก็อดสิครับเพราะพี่บังแกจะพูดคำเดียวว่า..ซอรี่อาร์วีโคล๊ดเซ็ด. Sorry we are closed.ปิดแล้วจ๊ะนายจ๋า.เงินก็อยากได้แต่ตอนนี้อยากออกเวรจ๊ะนาย. ผมมักจะเป็นคนรักษาเวลาเสมอและพักคนเดียวจึงไม่รีบร้อนนัก จึงถือโอกาสยืนรอฟังเสียงหมาป่าอีกครั้ง ก่อนจะกลับไปที่เมืองสีมังโกลในวันพรุ่งนี้.ผมจำไม่ได้จริงๆว่าหมาป่าตัวเดิมหรือตัวใหม่ออกมาส่งเสียงอำลาผมหรือไม่? ดังนั้นอาหารค่ำเย็นนี้จึงเป็นไปอย่างเรียบง่ายเพราะผมทำให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้วนั่นเอง ! พรุ่งนี้ผมคงต้องกลับไปที่เมืองสีมังโกล. ถิ่นเก่าของผม.
เช้าวันรุ่งขึ้น ผมกลับมาดูอีกครั้งว่าในแค๊มป์นี้จะมีปัญหาอะไรอีกหรือไม่ ?จนแน่ใจว่าเรียบร้อยดีผมจึงแจ้งผู้รับผิดชอบให้จัดรถมารับผมแล้วส่งกลับ.เราจึงอำลากันแบบไม่มีพิธีรีตรองนัก ระหว่างทางผมบอกคนขับว่าขอจอดยิงกระต่ายหน่อยน๊ะ..เออ..พี่แกฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องครับ.ผมแอบส่งสัญญานมือด้วยการยกนิ้วก้อยขึ้น..พี่แกจอดรถทันที. ผมแอบจำเขามาใช้. ที่จริงคำว่ายิงกระต่ายนั้นเป็นสะแลงครับ แปลว่าปัสสาวะ. ผมกลับมาขึ้นรถโดยมิได้สัตว์ใดใดมาสักตัวโดยเฉพาะ..กระต่าย. ระหว่างทางรถวิ่งมาถึงเมืองเล็กๆผมขอจอดเพื่อเดินดูของที่ระลึก จากร้านค้าริมถนนแห่งหนึ่งแล้วจึงออกเดินทางต่อ รถวิ่งมาได้สักพักเอ้า !ผมมาพบกับเสาหิน แผ่นหนาประมาณ ๔ นิ้วกว้างประมาณ ๑๐-๑๒ นิ้ว. เขียนด้วยภาษาแบงกาลี่มีตัวเลขอยู่บนแผ่นซิเมนต์นั้นด้วย ปักไว้เป็นระยะข้างทางด้วยความสงสัยจึงขอให้พี่บังจอดแล้วถ่ายรูปมาไว้เป็นที่ระลึกเสียหน่อย. ต่อมาจึงรู้ว่าเสานี้คือหลักกิโลเมตรนั่นเอง ! ผมลงรูปแล้วรวมสองรูป. พอเข้าเขตเมืองโมลิบาร์ซ่าร์ คงจะเป็นช่วงโรงเรียนเลิกแน่ๆผมได้พบกับรถโรงเรียนครับ ที่นี่แปลกกว่าที่อื่นๆเพราะพี่บังแกใช้รถสามล้อและมีห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆไว้ด้านหลัง ภายในมีนักเรียนตัวเล็กๆนั่งอัดรวมกันอยู่ประมาณ๑๐-๑๒ คน ที่แปลกกว่านั้นก็คือผมถ่ายภาพนี้ไว้เมื่อปีพ.ศ.๒๕๔๐ พอความเจริญได้เข้าถึง ปีนี้ พ.ศ.๒๕๕๓ ขณะเขียนเรื่องนี้ผมเพิ่งได้ชมภาพแบบเดียวกับที่ผมถ่ายไว้ด้วยฝีมือตัวเอง. เมื่อหลายปีก่อน. จากอินเตอร์เน็ท. ภาพคล้ายกันมากครับ. ผมกลับมาถึงไซ๊ค์งานแล้วรายงานให้นายลุท หัวหน้าชาวเยอรมันทราบ..เขาดีใจและขอบอกขอบใจที่ผมสามารถช่วยแก้ปัญหาให้กับบริษัทฯได้เป็นอย่างดี งานต่างๆจึงดำเนินไปด้วยความเรียบร้อย.
๗๗. ขอนำภาพคล้ายๆกันมาให้ชมสักหนึ่งภาพ. - รถโรงเรียนที่อินเดีย. ขอบคุณภาพจากเน็ท.
พอแค๊มป์ใหม่สร้างเสร็จทีมช่างเชื่อมไทยจึงต้องย้าย..ออกจากโรงแรมเข้าไปพักที่แค๊มป์ใหม่ทันที. ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผมและทีมไทยที่เมืองสีมังโกล ก็ยังตั้งหน้าตั้งตาทำงานกันต่อไป. การขุดเจาะน้ำมันและก๊าซก็ยังดำเนินต่อไป เริ่มเจาะลึกลง-ลึกลงไปเรื่อยๆตามที่จนท.ได้วางแผนไว้ มีจนท.คนหนึ่งได้คุยกับผมเป็นภาษาอังกฤษว่า เขากำลังจะเจาะให้เลี้ยวไปหาก๊าซที่หลุมเดิมซึ่งมีมหาศาลจนระเบิดออกมาก่อนหน้านี้ งานเชื่อมของทีมเราก็มิได้ยุ่งมากเหมือนช่วงแรกๆ หัวหน้างานมักจะมาตามเราไปทำการเชื่อมนอกสถานที่ เป็นบางครั้ง.และมีงานที่ต้องขึ้นไปเชื่อมบนแท่นเจาะบ้าง งานส่วนนี้ค่อนข้างจะยุ่งยากสักหน่อยสำหรับผม ทางจนท.เซฟตี้.SafetyOfficer.จะนำแบบฟอร์มที่เกี่ยวข้องมาให้ผมเขียนเพื่อขออนุญาตปฎิบัติงานร้อน HotJob.หรืองานเชื่อมนั่นเอง.แล้วเสนอผ่านไปที่ผู้มีอำนาจเซ็นต์เพื่ออนุมัติ ก่อนดำเนินการทุกครั้ง.คือ..ซุปเปอร์อินเท็นเด๊นท์. ระหว่างที่ยื่นหนังสือไปแล้วและรอการเซ็นต์เอกสารอยู่นั้น จนท.เซฟตี้จะนำอุปกรณ์ทีเกี่ยวข้องมาทำการตรวจวัดการรั่วไหลของก๊าซ ด้วยการถือเครื่องมือนั้นๆให้ลอยขึ้นไปในอากาศ ถ้าทุกอย่างปกติเขาก็จะไปแจ้งให้หัวหน้าทราบ แล้วจึงจะมีการเซ็นต์อนุญาตต่อไป. ผมจะนำทีมไทยมาทำการเชื่อมงานนั้นๆ งานเช่นนี้จะต้องทำการขออนุญาตเป็นครั้งคราวและใบอนุญาตนั้นมีวันหมดอายุด้วยน๊ะครับ. เช่นถ้าเราขอทำงานวันนี้เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว..แต่จนท.เชื่อมขัดข้องด้วยเหตุใดก็ตาม..จะนำใบอนุญาตนั้นไปใช้งานในวันรุ่งขึ้นไม่ได้ครับ !จะต้องขออนุญาตใหม่เสมอ. ทางจนท.เซฟตี้จะไม่อนุญาตให้ทำการเชื่อมหรือทำงานร้อนใดใดเมื่อพบว่า. ยังมีก๊าซรั่วอยู่ในบริเวณพื้นที่นั้น.
* ถ้าเกิดการระเบิดขึ้นตายสิครับ..แต่งานขุดเจาะน้ำมันนั้นแม้จะมีการระเบิดจนเสียชีวิตกันบ้างก็ตาม..แต่มักจะไม่เกิดขึ้นบ่อยเพราะขั้นตอนของการรักษาความปลอดภัยมีมาก ละเอียดอ่อน..แต่อุบัติเหตุมักเกิดขึ้นได้เสมอ..อย่าลืมเท็นโซพาส.
ความเห็น (3)
สุขสันต์วัน เดือนแห่งความรักนะคะ คุณโตนี่
Same to you Khun Poo.
Hello Mrs. Neenart.
Thanks for reading my story.
Adios.
T - Fang.
2355
19 Feb.2012