ธรรมชาติแปรเปลี่ยน ความโสมมไหลเวียนแพร่หลาย


สิ่งแวดล้อมเป็นอย่างไร สิ่งใกล้ย่อมใกล้เคียงสิ่งนั้น

        สังคมปัจจุบันยุคของการใฝ่หาความเป็นตัวตนของตนเองค่อนข้างจะสูง  การชักจูงสู่การการสร้างสรรค์ยิ่งลดน้อยถอยลง  โดยเฉพาะการบิดพริ้วให้ธรรมชาติแปรเปลี่ยน แต่ไม่ยอมรับในการกระทำ  ภัยพิบัติที่กระหน่ำทะลุทะลวงพื้นน้ำและทำลายแผ่นดิน  แต่ก็ติฉินนินทาว่าเป็นไปตามธรรมชาติซึ่งมิอาจห้ามได้  

        ความเป็นจริงคนต่างหากที่ร่วมกันจัดสิ่งแวดล้อมให้แปรเปลี่ยน  ธรรมชาติของภัยพิบัติยังไม่ถึงเวลาที่จะเกิด  แต่เราต่างหากที่ไปเร่งเร้าให้เกิดก่อนกำหนดจะเกิด  เราสร้างสิ่งหนึ่งแล้วเราก็ไปทำลายสิ่งหนึ่งหรือหลายสิ่ง   การยิ่งสร้างก็คือยิ่งทำลาย  อย่าได้หมายว่าไม่เกิดภัย  เราพังสิ่งแวดล้อมแล้วมาสร้างสิ่งแวดล้อมที่ฝืนธรรมชาติ  มันจะให้เป็นไปตามความคาดหวังนั้น มันมีความยากที่เป็นไปได้ตามที่ได้วางคำตอบไว้ล่วงหน้า

        การจัดสิ่งแวดล้อมจึงจำเป็นต้องมองความเป็นธรรมชาติไว้เป็นหลัก การจะอธิบายให้เข้าใจละเอียดในยุคนี้ก็อธิบายยาก  เพราะถึงแม้จะเข้าใจแต่ไถลไปว่าไม่เข้าใจ  ก็เลยให้อ่านเรื่องที่เกี่ยวข้องหรือไม่เกี่ยวข้อง  และไม่เข้าใจก็อาจะตอบว่าเข้าใจก็ได้

         วันหนึ่งประมาณห้านาฬิกาย่ำรุ่ง  ผมออกเดินหมายจะสะสมกำลังกายให้เป็น

กองทุนสุขภาพ โดยเดินไปตามซอยในหมู่บ้านทุกย่ำรุ่ง  วันนี้เปลี่ยนไปเดินในซอยที่ไม่เคยเดินบ้าง  พอถึงกลางซอยไก่ก็ขัน  พอไก่ขันสักพักก็ได้ยินไก่ขันอีกครั้ง แต่เสียงสั่น ๆ เพี้ยน ๆ ไป  แต่เป็นลักษณะของไก่ขัน  ก็เกิดความสงสัย  คิดว่าพอฟ้าแจ้งจะกลับมาหาความกระจ่างให้จงได้  เพราะบ้านที่ไก่ขันนั้นเป็นบ้านของศิษย์คนหนึ่งของผม

         พอตะวันโด่ง ผมก็เดินไปที่บ้านของศิษย์คนดังกล่าวแล้วเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเหตุที่ผมสงสัยให้เขาฟัง  ทำไมเสียงไก่กันในบ้านของศิษย์จึงเป็นเสียงเพี้ยน ๆไปเช่นนั้น 

          ศิษย์คนดังกล่าวของผม   ยิ้มอย่างปกติเหมือนเคยยิ้ม และบอกเล่าด้วยความตั้งใจเพื่อตอบข้อข้องใจของคุณครูของเขาว่า  เขาเลี้ยงไก่ตัวผู้ไว้หลายตัว ซึ่งขันมีเสียงคมเข้มเช่นไก่ทั่วไป แต่ที่คุณครูได้ยินตอนเช้ามืดตอนที่คุณครูเดินผ่าน   เขาหยุดนิดหนึ่งพร้อมกับชี้ไปที่กรงนก

           "คุณครูครับ  กาขันครับ  ไม่ใช่ไก่ขัน  ผมเลี้ยงตั้งแต่มันยังเล็ก ๆ  มันเลยเลียนเสียงไก่ขันจนเสียงใกล้เคียงกับไก่แต่เสียงมันสั่น ๆ ครับ"

            "เหรอ"  ผมพูดได้แค่นั้น ก็เดินคอตกกลับบ้าน  

              สิ่งแวดล้อมมันทำให้เป็นไปได้จริง ๆและพิสูจน์ได้หากใครต้องการจะไปพิสูจน์ เพราะกาตัวนั้นก็ยังขันอยู่ทุกย่ำรุงอยู่ในกรงบริเวณบ้านของศิษย์

               ท่านละครับท่านมองสิ่งรอบข้างรอบตัว ท่านได้ทำให้สิ่งแวดล้อมมีความผิดเพี้ยนไปบ้างหรือไม่


หมายเลขบันทึก: 477826เขียนเมื่อ 6 กุมภาพันธ์ 2012 22:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม 2012 03:26 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

คิดถึงท่าน ผอ.จัง วันก่อนเจอลูกสาวท่านเดินซื้อของอยู่ด้วย

สวัสดีอาจารย์ เคยฟังนิทาน เรื่อง เป็ดขันประชันไก่ วันนี้มาได้ฟังเรื่องแปลก..."กาขันประชันไก่"

ธรรมชาติแปรเปลี่ยน  เนื่องด้วยความเห็นแก่ตัวของคนนี่เอง... 

http://www.youtube.com/watch?v=0qawkEkCjzA

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท