เรือจ้าง

โดยบินเดี่ยวหมื่นลี้

เรือลำเก่า กร่อนผุ อายุมาก

ล่องข้ามฟาก ไปกลับ เกินนับไหว

จากฝั่งโน้น ส่งฝั่งนี้ ทุกปีไป

ด้วยหัวใจ เมตตาและอารี

มากมายคน พึ่งพา และอาศัย

ส่งด้วยใจ ด้วยรัก ด้วยศักดิ์ศรี

คืออาชีพ เรือจ้าง กลางนที

หล่อชีวี หลอมจิต ลิขิตตน

กี่มากน้อย ถึงฝั่ง ยังฟากท่า

เดินลับตา ไกลห่าง ท่ามกลางหน

ทิ้งเรือเก่า เคว้งคว้าง อยู่กลางชล

สักกี่คน ย้อนมา หาลำเรือ

หลากใบหน้า มิซ้ำ นามจำได้

ช่างยาวไกล บนทาง ถือหางเสือ

ประคองคน หลายรุ่น และจุนเจือ

หวังเพียงเพื่อ ถึงฝั่ง ที่หวังกัน

เรือลำเก่า กร่อนผุ อายุมาก

ฝีพายอยาก ทำตาม หนึ่งความฝัน

หากวันหนึ่ง ลาลับ กับคืนวัน

ไม้เรือนั้น สร้างท่าน้ำ รอลำเรือ