ผ่านอ้อยอิ่งในสำนึก....!

กว่าจะรู้สึก....

 

 

 

 

ลึกกว่าลึกสุดใจ จะใฝ่หา

ทบท้นนัยน์แววตา กว่ารู้สึก

ล่วงบางสิ่งบางอย่าง อำพรางลึก

เหนือสามัญสำนึก จินตนาการ

 

สารพัดทุกข์สุข อันซุกซ่อน

ทั้งกร้านหยาบกำซาบซ้อน ทั้งอ่อนหวาน

ผลิวุ่นวายสู่สงบ ในพบพาน

ล่วงฝันใฝ่วัยวาร วิจิตรใจ

 

คล้อยเคลื่อนงามความจริง สิ่งปรากฏ

สรรพบทอันดำรง ความสงสัย

สรรพธรรมนำเห็น อยู่เช่นไร

ชีวิตยังเป็นไป อยู่เช่นนั้น

 

อัศจรรย์เหลือคะเน เวไนยยะ

ทบท้นผ่านท่วงขณะ ตื้นลึกหลั่น

มโนนึกตรึกเร้า ผองเผ่าพันธุ์

กำเนิดเนิ่นนิรันดร์ มรคา

 

กว่ารู้แจ้งชีวา การมาสู่

ผลัดผลิเชื้อเหนืออณู แห่งตัณหา

ความมืดบอดเหล่านั้น จูงฉันมา

เรียนรู้เป็นมรรคา เป็นชีวิต

 

ผ่านเกิดดับลับล่วง ห้วงกระแส

พ้นผันแปรสารพัด ดัดจริต

บางหนเลือนอ้างว้าง ในทางทิศ

บางหนคิดแทบสิ้น การยินรู้

 

ลึกกว่าลึกสุดใจ จะไฝ่หา

ชีวิตกาลเวลา อันมาสู่

หลายหนครั้งความคิด ผิดเป็นครู

สอนตัวตนค้นดู ใดสาระ

.......................

โดยคำ ลานเทวา