ฉากรัก
ผู้เขียน : เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
สำนักพิมพ์ : วงกลม
จำนวนหน้า : 160 หน้า
ราคา : 180 บาท
ระดับความชอบ : 8/10
ตอนแรกนึกว่าเนื้อหาจะเป็นฉากในภาพยนตร์ที่ผู้เขียนชื่นชอบ แต่กลับเป็นฉากของสถานที่ท่องเที่ยวที่เธอไปแล้ววาดภาพด้วยสีน้ำเก็บไว้ต่างหาก ซึ่งก็มีบางส่วนเกี่ยวข้องกับฉากในหนัง เช่น เรื่อง Blu ในสถานที่ๆ พระเอกกับนางเอกนัดกัน หรือ Samsara ที่ภาพส่วนใหญ่ในเรื่องถ่ายทิเบตที่เธอเคยไป
นับเป็นการบันทึกความทรงจำที่น่าสนใจ คนทั่วไปจะถ่ายรูป Up ลง Social Network ซึ่งเร็วจนบางทีอาจยังไม่ทันคิดเลย แต่หากมาใช้วิธีวาดรูป การใช้เวลากับภาพนั้นๆ คงเยอะขึ้น เรื่องราวที่ได้พานพบก็จะได้รับการทบทวน อย่างช้าๆ
โลกหมุนไวขึ้นเหลือเกิน เด็กสมัยนี้ก็โตไว ว่ากันว่านิตยสาร Seventeen ในปัจจุบัน เด็กอายุ 13-14 ปีเป็นลูกค้าหลัก จากที่เมื่อก่อนตั้งใจให้คนอายุ 17 อ่าน
โลกหมุนไว สื่อเยอะ ทำให้เด็กโตเกินวัย น่าเสียดายหากชีวิตในวัยเด็กจะสั้นลง
การเดินช้า วาดรูป อาจจะช่วยชะลอให้โลกหมุนช้าลง นั่นอาจทำให้เราเห็นความงดงามระหว่างทางมากขึ้น เห็นความงดงามของโลกมากขึ้น เรียนรู้ความต่างของบุคคลทั่วโลกได้ดีขึ้น
เคยอ่านเจอในเล่ม ผ้าปูโต๊ะกับลมหมอ เขาบอกไว้ว่า
หากการเดินทางของเรามิได้ออกเดินทางเพราะผู้อื่นที่อาศัยอยู่ในจักรวาลเดียวกันกับเรา ก็จงอย่าออกเดินทางเลย
เราจะเรียนรู้เรื่องราวของพวกเขาได้ดี เราต้องเดินไม่เร็วเกินไป
วาดรูปสีน้ำช่วยได้ครับ เพราะกว่าจะวาดเสร็จน่าจะใช้เวลานานอยู่
ว่าแล้วหาเรียนบ้างดีกว่า
มีความสุขทุกคนครับ
ความเห็น (3)
หากการเดินทางของเรามิได้ออกเดินทางเพราะผู้อื่นที่อาศัยอยู่ในจักรวาลเดียวกันกับเรา ก็จงอย่าออกเดินทางเลย
...
ว้าว วาว ชอบจังค่ะเรื่องนี้ ภาพสีน้ำ ฉากทิเบต การเดินทางคือการเรียนรู้ มนุษย์ .. อยากวาดภาพสีน้ำเป็นบ้างจัง ฝันดีค่ะ
หากการเดินทางของเรามิได้ออกเดินทางเพราะผู้อื่นที่อาศัยอยู่ในจักรวาลเดียวกันกับเรา ก็จงอย่าออกเดินทางเลย
..
เขียนแล้ว หายไป เขีียนใหม่ จะเหมือนเดิมไหม
เหมือนการเดินทาง ที่ไปในสถานทีเดิม หากแต่ที่ต้องพบเจอ คือ การเปลี่ยนแปลง ของผู้คน อารมณ์ และมุมคิด
เรียนรู้ เข้าใจ ปรับเปลี่ยน อย่างยอมรับ ขอบคุณค่ะ
อ้าว ระบบขึ้น แฮงค์มิปรากฏ แต่ พอกลับมาอีกรอบ ก็มี รอยจารึกไว้
เหมือน การเดินทาง ที่ เราจะทิ้งไว้เพียง รอยเท้า กะ ความทรงจำ
...
มาเพ้อ มาพร่ำ ยาม ฝนพรำพราย ทักทายจากเกาะไข่มุก ถึง ป่าคอนกรีต ค่ะ :)