ครูเชื่อว่าการเป็นครูของเด็กที่มีความบกพร่องแบบแอบแฝง* เป็นงานที่สำคัญและท้าทายที่สุดงานหนึ่งที่ครูจะพึงมี ภายในเวลาไม่นานที่ครูจะช่วยส่งเสริมหนูให้พัฒนาขึ้นนั้น ครูจะมุ่งปลูกฝังให้หนูตระหนักถึงคุณค่าความเป็นคนของตนเอง และครูจะไม่มีวันเปรียบการกระทำหรือผลการเรียนของหนูกับเด็กคนใด
(*หมายถึง ความบกพร่องที่เห็นไม่ชัด เช่น ความบกพร่องทางการเรียนรู้เฉพาะทาง (LD) ซึ่งต่างจากความบกพร่องที่เห็นได้ชัด เช่น บกพร่องทางการเห็น บกพร่องทางร่างกาย)
ครูจะพยายามจดจำไว้เสมอว่า หนูเองก็มีความกดดันและคับข้องใจในตัวเองมากพอแล้ว ดังนั้นครูจะไม่ต่อต้านอารมณ์รุนแรงของหนู โดยถือว่าเป็นการกระทำที่ผิดปกติหรือดื้อด้าน ครูจะระลึกถึงช่วงเวลาที่หนูทำตัวน่ารัก น่าเอ็นดู ซึ่งก็มีอยู่หลายครั้งหลายหน และจะพยายามมองข้ามเหตุการณ์ที่เราต้องโกรธและขัดใจกันอย่างรุนแรง และครูจะพยายามช่วยจัดระบบชีวิตและการทำงานให้แก่หนู เพื่อหนูจะได้ลดความคับข้องใจและรู้สึกมั่นคงยิ่งขึ้น
ครูจะอดทนอย่างไม่มีสิ้นสุดเมื่อหนูไม่ทำตามคำสั่งที่ครูพูดไปในครั้งแรก และเมื่อหนูลืมกฏระเบียบ รวมทั้งเมือครูสอนอะไรไปแล้ว หนูก็ไม่เข้าใจหรือลืมครั้งแล้วครั้งเล่า ครูจะไม่หวังให้หนูเป็นคนสมบูรณ์แบบ ครูจะคอยสังเกตและยินดีเสมอทุกก้าวเล็กๆที่หนูพัฒนาไปได้
และในเวลาอันยากลำบากที่ผ่านไปในแต่ละวัน ครูจะจดจำไว้เสมอว่า หนูไม่ได้เลือกที่จะผิดปกติ และหากหนูจะเป็นได้ดังใจปรารถนา หนูก็คงขอที่จะ "ปกติ" เช่นเด็กอื่น อย่างไรก็ตาม เพราะหนูต่างจากเขาอื่น หนูจึงสมควรแล้วที่จะได้รับความเข้าใจ ความอดทน การยอมรับและความรักเป็นพิเศษจากครู หนูคือลูกศิษย์ของครู และเป็นสิทธิและหน้าที่ของครูที่จะชี้นำหนูไปสู่ชีวิตที่สมบูรณ์ตามศักยภาพของหนูเอง
ที่มา: ศรินธร วิทยะสิรินันท์ 2537 ดัดแปลงและเรียบเรียงจาก A PARENT'S CREEDเขียนโดยมารดาของเด็กหญิงที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้เฉพาะทาง (LD) คนหนึ่ง, Learning Disablities Council of Indianapolis
แบบสอบถามนี้เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนหนังสือของครูนก ท่านที่ใจดีกรุณาตอบแบบสอบถามนี้ด้วยค่ะ
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform?formkey=dHdVdHhzTldjSTlsRkxwRXJoeUdrT2c6MQ
นักเรียนที่มีความผิดปกติในด้านต่างๆมักจะไม่มีคนเข้าใจและสนใจเท่าที่ควรเด็กเหล่านี้จะเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตที่ต้องการความเข้าใจและกำลังใจ อยากให้ทุกคนเข้าใจและปฏิบัตตนกับเด็กเหล่านี้อย่างเสมอภาค นับว่าเป็นข้อความที่ทำให้ผมเข้าใจนักเรียนเหล่านี้มากขึ้นครับ ขอบคุณมากๆๆ
ดีใจแทนเด็กๆพิเศษกลุ่มนี้ที่มีคุณครูอย่างพี่นกที่เข้าใจพวกเขา ขอพระเจ้าอวยพรให้พี่มีสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ จะได้ช่วยพวกเด็กเหล่านี้ให้พวกเขามีกำลังอยู่ต่อสู้กับสังคมโลกที่นับวันจะแย่ลง
เมื่อมีเด็กพิเศษอยู่ในห้องเรียน ครูบางคนคิดว่าเด็กพวกนี้จะเป็นภาระ ชอบสร้างความวุ่นวายแต่ในทางตรงกันข้ามเด็กพวกนี้น่าสงสารที่สุดที่ไม่ได้เจอครูดีๆอย่างพี่นก ขอให้พี่นกสู้ๆเพื่อเด็กพิเศษเหล่านี้นะคะ
พี่นกเป็นครูที่น่ารักจริงๆ