รฟท. รถไฟเท่ง สู่ รถไฟไทยที่น่าภาคภมิใจ

ขณะนี้นั่งรถไฟชั้น 1 เป็นครั้งแรกในชีวิต ตอนเด็ก ๆ เมื่อ 40-50 ปี ที่แล้วนั่งชั้น3 ไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพ ถ้าจะนอนก็ต้องใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ปูกับพื้นนอนกัน วันหนึ่งตื่นเช้ามีรองเท้าผ้าใบกรีดยางมาวางแทนรองเท้าหนังสุดสวยที่เพิ่งซื้อมาใหม่ไปจากกรุงเทพ ยามเช้าจะปล่อยทุกข์ ก็ไม่ได้ กลัวคนเดินบนทางรถไฟ เขาจะด่าเอา เพราะเราก็เดิน หรือปั่นจักรยานบนริมทางรถไฟกลับบ้านจากตัวเมืองอยู่เหมือนกัน การเดินทางโดยรถไฟก็สนุกปนทุกข์ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะใครๆ ก็มีชีวิตกันแบบนั้น

สมัยเด็ก ๆ ดูหนังตะลุงกับแม่ หนังตะลุงตัวตลกที่ชื่อไอ้เท่ง จะพูดว่า รถไฟเท่ง เสียงรถไฟที่ดังด้วยล้อบดกับรางที่ผ่านข้อต่อของรางก็ดัง ทึง-เกาะ-ช้าง -ไม่-ทึง-เกาะ-ช้าง ๆ ๆ เสียงดังฝังหัวมานานเน เคยนั่งรถไฟแล้วหัวรถเสีย รอหัวรถจักรที่จะมาเปลี่ยนอยู่สี่ชั่วโมงถึงจะไปได้

รถไฟสมัยนี้ ดีมากและแปลมาก ไม่แน่แปลกที่สุดในโลกไหม ที่ชั้นสามฟรี ชั้นสองเก็บเงินตากปกติ เช่น 800 ในระยะทางเดียวกันกับแปดร้อยบาทนี้ถ้าเป็นชั้น 1 นี่พันหกร้อย ใกล้เคียงกับเครื่องบินโลคอสในระยะทางที่ใกล้เคียงกัน รถไฟชั้น 1 นั่งเป็นห้อง ๆ ละ 2 คน เตียงบนเตียงล่าง มีโต๊ะพับได้ให้วางจานข้าวได้สามจาน ผมใช้วางโน้ตบุ๊คนั่งพิมพ์มาบอกเล่าในบล็อกนี้ได้ เตียงนอนเป็นเตียงขวาง หันหัวหรือเท้าออกไปทางด้านข้างของรถไฟ มีอ่างล้างมือล้างหน้า และกระจกอยู่ตรงข้ามกับเตียง มีบริกรมาบริการอาหารถึงห้อง ประตูมีตะขอสับปิดให้ด้วย ส่วนห้องส้วมเป็นห้องรวม ความพิเศษของชั้น 1 อยู่ตรงที่เห็นน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ในโถส้วม ไม่เหมือนกับห้องน้ำชั้น 2 3 ที่มองผ่านลงไปมองเห็นไม้หมอน และก้อนหิน แต่ผมก็ไม่ใจว่าเอาเข้าจริงแล้ว จะถูกปล่อยลงไป แผละ ๆ ๆ เหมือนกับชั้น 2 3 หรือ เปล่า ภาพรวม ๆ ของรถไฟบ้านเราเป็นรถไฟไทย หรือ รถไฟเท่ง ก็คิดดูเอา ถ้าบวกกับเมื่อออกจากสถานีหัวลำโพง แล้วเห็นตึกรามบ้านช่องสลัมติดถนนรถไฟ ทั้งในกรุงเทพ และจังหวัดใหญ่ ๆซึ่งแน่นอนว่าเป็นที่รถไฟ ก็ทำให้ตั้งคำถามได้มากมาย ปล่อยไว่ได้อย่างไร ใครเก็บเงิน ส่งหลวงไหม รายได้ปีละเท่าไหร่ ฯลฯ

เมื่อสักครู่นี้มีพรรคพวกโทรมาบอกว่ารถไฟชนกับระกะบะขวางหน้าขบวนที่ผมกำลังนั่งอยู่ที่ปราณบุรี ผมอาจโชคดีได้นั่งรถไฟฟรี ๆ สักสี่ชั่วโมงที่ปราณบุรี หรือเปล่าก็ยังไม่ทราบ ก็รถไฟเท่งนี่ครับ ...แต่ก็ยีงดีนะครับที่มีให้นั่งนอน กินต้มยำกุ้ง ผัดปลากะพงขึ้นฉ่าย ข้าวสวยหนึ่งจานสองร้อยสามสิบห้าบาท มื้อเช้าอเมริกันเบรคฟาสนะครับ

ผ่านทางกรุงเทพไปนครปฐม ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างเป็นรถไฟทางคู่ ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเสร็จ ก็เป็นความหวังว่ารถไฟเท่ง ก็น่าจะได้เป็นรถไฟไทย ที่น่าภาคภูมิใจของเราในอนาคตอันไกล้ หรือไกลก็ยังไม่ทราบครับ

[โสภณ เปียสนิท]

ของขวัญมีค่าคุ้ม อันควร
ปีใหม่มาอบอวล อีกครั้ง
เทศกาลที่เชิญชวน แลกเปลี่ยน กันนา 
ในช่วงเราลัลล้า สุขล้ำเฉลิมฉลอง

 

[ชัด บุญญา]

ขอจงมีความสุข สันติด้วยปัญญาโดยทั่วกันในวันปีใหม่ ตลอดปีและตลอดไป

ขอบคุณในคำอวยพรครับท่านโสภณ

[ชัด บุญญา]

ตื่นเช้าขึ้นมาคิดว่าจะได้นั่งรถไฟฟรีอยู่ที่ปราณบุรี ก็ไม่มีโอกาสแย่ คงเพราะว่าการรถไฟเขาจัดการได้ ก็ต้องชื่นชมในรถไฟยุคใหม่ที่จะได้บริหารสวนจัตตุจักรโดยบริษัทลูกของการรถไฟเอง อาจทำให้ได้กำไร ใช้ทำรถไฟความเร็วสูงเพราะแนวคิดดีบวกความมีวิสัยทัศน์ของรัฐด้วย