ไปร่วมสัมมนา AIC-HHC 2011 Hanoi, Veitnam: เรื่องเล่าก่อนเข้าสัมมนา
2 ธันวาคม 2554
ผู้เขียน เพียง หนึ่งเดียว ออกเดินทางจากขอนแก่น ตอนเย็น เนื่องจากว่าเที่ยวบินที่จะออกจากกรุงเทพฯ ไปเวียดนามนั้นเป็นแอร์เอเชีย ราคาไปกลับ 6,020 บาทและออกจากกรุงเทพ 6.50น ถ้าไปพักโรงแรมก็กลัวตื่นไม่ทันเครื่องจึงตัดสินใจพักที่ สนามบินสุวรรณภูมิ ตรงบริเวณที่ เชคอินของแอร์เอเชียมีคนไม่น้อยทั้งไทยและเทศ ที่คิดเหมือนกัน นั่งๆนอนๆที่สนามบิน ตกดึกอากาศยิ่งหนาวเย็น ถึงแม้จะเตรียมเสื้อผ้าเครื่องกันหนาวไปพร้อมก็ยังหนาวเย็นอยู่ดี ที่นอนก็เป็นเก้าอี้นั่งตัวยาว นอนไม่สบาย มีคนเดินไปมา และพูดตลอด ตลอดทั้งคืน จึงไม่หลับเลย ประมาณ 05.30นก็มา เชคอิน ประมาณ7.00น. เครื่องก็ออก ไปถึงฮานอยประมาณ 9.00 น.เศษๆ จากนั้นก็รับประทานอาหารที่สนามบิน และแลกเงินที่สนามบิน (ใช้ USD แลก 300 US ได้ประมาณ 6,301,500dong เงิน1 บาทไทยแลกเงินเวียดนามได้ 650 ดอง) จากนั้นก็นั่งรถตู้ไปถึงที่พัก ค่ารถตู้ 160,000 ดอง โรงแรมที่จองไว้ล่วงหน้าทางอินเตอร์เน็ตคือ โรงแรม Aurora Hotel อยู่ในตัวเมือง Hoan Kiem ผู้เขียน จองและจ่ายเงินไป 2 คืนด้วยราคา 1,770บาท ซึ่งก็ถือว่าไม่แพงมากนัก พอไปถึงที่พักทางโรงแรมบอกว่าจะย้ายให้ไปอยู่โรงแรมที่ใหญ่กว่าแต่ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม เพราะห้องยังไม่พร้อมแขกจะ check outบ่ายๆ ๆ สุด้ายจึงได้ไปอยู่ที่โรงแรม Prince II ซึ่งก็อยู่ในเขตเมือง ย่าน shopping หลังจาก check in แล้ว เก็บข้าวของเข้าที่แล้ว ก็ไปเดินชมเมือง อากาศที่ฮานอยหนาวเย็นกว่าบ้านเรา ระหว่างเดินก็ต้องระวัง รถราให้ดี เพราะรถมอเตอร์ไซต์ เยอะมาก และ 2 เต็มไปด้วยร้านขายของ ข้างทางถนนมีคนนั่งเป็นกลุ่มตั่งเล็กนั่งดื่มน้ำชา แคะเมล็ดทานตะวัน คุยกัน หรือรับประทานอาหารข้างทาง เป็นช่วงๆ บนถนนมีนั่งท่องเที่ยวเดินขวักไขว่ และมีรถคล้ายรถสามล้อให้บริการ ผู้เขียน เลยใช้บริการนั่ง ชมเมือง และไปหยุดที่ทะเลสาบซึ่งก็มีนักท่องเที่ยวมากมาย เดินชม องเที่ยวแถวทะเลสาบ ค่าบริการนั่งรถชมเมือง ราคา 250,000dong ต่อ1 ชม ขากลับแวะหาอาหารเย็นได้เป็นคล้ายๆ ข้าวกี่ฝรั่งเศส และ น้ำขิง ใส่ข้าวรับแประทานร้อนๆ กว่าจะเก็บข้าวของเข้าที่ อาบน้ำอาบท่า ก็ปาเกือบ 21.00น คืนนี้ผู้เขียนหลับด้วยความเหนื่อยล้า และหลับเป็นตายเนื่องจากคืนผ่านมาไม่ได้นอนเลย ตื่นขึ้นมาก็สายโด่ง ประมาณ 9.00น.
3 ธันวาคม 2554
ผู้เขียนตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นหลังหลับเป็นตาย รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมแบบง่ายๆ มีขนมปังปิ้ง ทาแยม น้ำส้ม มีผลไม้เป็นแตงโม และกล้วย วันนี้ผู้เขียนมีโปรแกรม จะไปดูสถานที่ที่จะประชุมเพราะค่อนข้างไกลจากที่พักวางแผนไว้ว่าถ้าไปดูสถานที่ประชุมแล้วอาจจองโรงแรมที่ไม่ไกลจากที่ประชุมนักแต่กว่าจะจะหาที่ประชุมได้ ก็ต้องเสียเวลาตั้งนานเพราะคนขับแท็กซี่สื่อสารไม่รู้เรื่องพูดภาษาอังกฤษไม่เป็น ถึงแม้จะเขียนเป็นภาษาอังกฤษให้ก็อ่านไม่ออก พาไปที่ กระทรวงสาธารณสุขแทน ต้องหาตัวช่วย เป็นคล้ายพนักงานของ ของธนาคารซักแห่งให้ช่วยหาแทกซี่ให้สื่อสารว่าจะไป Hanoi Medical University ขนาดมีตัวช่วยแล้วคนขับแทกซี่คนที่ 2 ยังพาไปผิดอีก ต้องกลับไปหาตัวช่วยคนเดิม ใช้แทกซี่คนที่ 3 จึงสามารถไปถึงสถานที่ประชุมได้คือ Hanoi Medical University หลังจากเจอสถานที่ประชุมแล้วก็หาโรงแรมเผื่อจะได้ย้ายที่พักมาใกล้ๆ แต่เท่าที่เดินหาที่อยู่ใกล้ๆ ก็ไม่มี และบางที่ก็แพงไป จึงตัดสินใจว่าจะกลับไปพักที่โรงแรมเดิมเพราะสะดวกในการหาของรับประทาน และเดินท่องเที่ยว วันนี้กลับถึงที่พัก 18.00 น.เกือบทุ่มด้วยความเหน็ดเหนื่อย และปวดขา จากการเดินตะรอนหาโรงแรม นี่คือข้อเสียของการไม่ติดต่อผ่านเอเจนซี่หรือผ่านทัวร์หรือไม่มีหมู่คณะ วันนี้เป็นคืนที่ 2 ในเวียดนามพอหัวถึงหมอนก็หลับปุ๋ยเลย
หน้า Hanoi medical University
ดอกไม้นี่มีสวยๆ เยอะมาก ห้องพักที่โรงแรม Prince II
ความเห็น (2)
การไปแบบนี้เราต้องชักชวนเพื่อนอย่างน้อย 1 คน ทำทุกอย๋างพร้อมกัน จะได้ไม่เหงาจนเกินไป แต่ก็ดีนะได้ประสบการณ์ที่ดี ทำให้เราเก่งขึ้น
จริง ๆ ก็ ถามที่งานบริการพยาบาลอยู่นะคะแต่ก็ไม่มีใครทราบว่าใครไปบ้าง แจ๋วจึงจองตั๋วเครื่องบิน พอวันใกล้จะไปถึงรู้ว่ามีน้องที่3คไปแต่เดินทางไม่พร้อมกัน แต่ยังพออุ่นใจอยู่บ้างว่า วันประชุมคงเจอเพื่อนๆ จากรพ.ศรีนครินทร์ จึงไม่ได้กังวลใจเท่าใดนัก แต่ก็เห็นด้วยกับพี่แก้วค่ะว่า 2วันแรกค่อนข้างเหงา แต่พอวันที่3ได้ไป city tour ก็ได้พูดคุย ทักทายกับเพื่อนต่างชาติที่ไปด้วยกันประกอบกับได้ไปชมสถานที่ต่างๆ ก็ทำให้เพลิดเพลินดีค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่แก้ว ที่แวะมาชม และให้กำลังใจ