กลับมาเป็นนักศึกษาอีกครั้ง
การเริ่มต้นครั้งนี้ เป็นการเริ่มต้นครั้งสำคัญในชีวิตอีกครั้งหนึ่ง คนเรามักจะเกิดความสับสนได้ในเวลาที่จะตัดสินใจอะไรๆ ที่มีความสำคัญอย่างมาก แล้วคุณเคยเป็นหรือไม่ ข้าพเจ้าเองก่อนที่จะตัดสินใจมาเรียนต่อก็มีภาวะดังกล่าวเกิดขึ้น เนื่องจากตัวเองนั้นเป็นคนแถบชนบท ที่จะว่าไปการเข้ามาเมืองกรุงนี้ก็นับครั้งได้ เริ่มแรกก็ไม่ได้มีความคิดที่จะเข้ามาในเมืองใหญ่ ซึ่งมักจะได้ยินเสมอๆว่า "มีความวุ่นวายมาก" พอมาลองๆนึกดูก็จริงตามนั้น แต่ด้วยพ่อและแม่เห็นสมควร ก็มาตามที่ท่านเห็นชอบ และมีพี่ๆ ที่ทำงานด้วยกันมาเรียนที่นี่ก่อนแล้วก็หลายคนเช่นกัน จึงยังพอมีหวังว่าอย่างน้อยๆก็มีคนบ้านเราอยู่ที่นี่
ข้าพเจ้าด้วยเป็นคนที่ติดถิ่นมาก ช่วงเวลา ๓ เดือนแรกนอนคิดถึงบ้านทุกคืน โทรฯ หาแม่และพ่อบ่อยมาก แม้กระทั่งตอนนี้เข้าเดือนที่ ๖ แล้วก็ยังไม่วายคิดถึงอยู่อย่างนั้น แต่อย่างไรก็ตามหน้าที่และสิ่งที่มุ่งหวังย่อมจะสำเร็จได้ หากเราอดทนและขยัน อย่างช่วงนี้ที่ข้าพเจ้าเองต้องเสนอหัวข้อวิจัย แม้จะต้องเปลี่ยนใหม่แต่ก็ไม่ท้อ แม้ว่าอาจเหนื่อยบางแต่ก็ย่อมสำเร็จอย่างแน่นอน เหมือนในหัวข้อ "คุณค่าของเวลา" ที่ข้าพเจ้าได้เสนอไป นั้นย่อมทำให้แน่ใจว่า เวลาเคลื่อนผ่านไป คนเราก็ย่อมมีการพัฒนาตามไปด้วย เวลาช่วงเดียวกัน ต่างวัน ต่างวาระ ย่อมเกิดการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ข้าพเจ้าเชื่ออย่างนั้น และจะอดทนแม้ว่าตอนนี้ดอกผลต่างๆ อาจมิได้สมบูรณ์ แต่พอถึงเวลาย่อมเบ่งบานและสวยงามอย่างมีเกียรติแน่นอน
นอกจากนี้ข้าพเจ้าเองก็ขอให้กำลังใจต่อทุกท่านที่อาจจะกำลังศึกษาต่ออย่างเช่นข้าพเจ้า ณ ตอนนี้ หรือแม้จะปฏิบัติ กิจ การ หน้าที่ต่างๆกัน จงมีซึ่ง "พลังใจ"และ "มอบกำลังใจ" ที่เรามีให้แก่บุคคลรอบข้าง พร้อมทั้งรู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่งการเวลา สุดท้ายก็ย่อมสำเร็จเกิดผลอย่างแน่นอน
........................................................................ *** ลายฟ้า
๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความเห็น