ฉันเดินเข้ามาในห้อง และเตรียมอุปกรณ์การสอนให้พร้อมที่จะนำเสนอ เนื่องจากเป็นคาบแรกของการเรียนวิชา "การสื่อสารและการเผยแพร่สารสนเทศ" ที่รับผิดชอบสอนกัน 3 คน ฉันเป็นคนที่สองที่สอน
เนื่องจากเป็นอาจารย์พิเศษที่ถูกรับเชิญไปสอน จึงต้องเขียนคำแนะนำตัวเองสั้น ๆ และลงรูปสื่อผลงานของตนเอง คือภาพงานเขียนจาก blog ต่าง ๆ
คุณครูชื่อ อุไร ไปรฮูยัน หรือ Blogger นอริโกะ
.. ผู้มีความใฝ่ฝันอยากประกอบอาชีพที่ใช้ภาษาอังกฤษ แต่มาได้ดีเป็นบรรณารักษ์ ชอบคิด ชอบเขียน ชอบอ่าน แต่ก็ได้รับหน้าที่ให้พูดอยู่บ่อย ๆ ยึดถือคติ “ทำทุกสิ่งให้ดีที่สุด” .. ผลงานการสื่อสารที่เด่นของครูคือ ชอบเขียน Blog ค่ะ
การสอนพยายามเน้นย้ำนักศึกษาเสมอว่า ในห้องเรียนจะเป็นการพูดคุยกัน และเน้นการมีส่วนร่วม“อาจารย์ครับผมยังไมได้ตอบ” เสียงของนักศึกษาชายท่านหนึ่งยกมือขึ้น ฉันแผ่ฝ่ามือไปที่นักศึกษาท่านนั้นและให้ตอบคำถามที่คำถามที่สอบถามไป อือ .. คำตอบยังไม่ถูกใจครูค่ะ แต่นักศึกษาคนนั้นก็ยังมีความพยายามที่จะตอบต่อไป..
นักศึกษายกมือแย่งกันตอบคำถาม จนมีคนเสนอว่า อาจารย์คะเปลี่ยนคำถามใหม่ดีกว่าค่ะ .. ฉันสนับสนุนความคิดของนักศึกษาที่ได้เสนอมาทันที เนื่องจาก คำถามที่ว่า “ให้นักเรียนเลือกระหว่างจะอ่านหนังสือที่เป็นเล่มกับหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ และให้บอกเหตุผลที่เลือก” เป็นคำถามที่กระตุกต่อมคิดของนักศึกษาเป็นอย่างดี
ตลอด 3 ชั่วโมงของการเรียน ทำให้ฉันมีความสุขมาก ชื่นชมกับผลงานในแบบฝึก การเขียนเรื่องเล่า ที่นักศึกษาตั้งใจทำกันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะการมีส่วนร่วมของนักศึกษาที่ได้ช่วยสร้างบรรยากาศที่ดีในชั้นเรียน
ไม่มีความเห็น