ในเวลาทำงานเราก็ไปทำงานตามปกติ วันนี้ได้ฟังเรื่องเล่าเกี่ยวกับการรวมมหาวิทยาลัยโดยผู้เล่าได้จ่อหัวเอาไว้ยังไม่ทันได้ทราบเรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไง เรื่องของเรื่องผมจับมาคิดต่อทำนองว่า มีมหาวิทยาลัย 2 แห่งได้จับมือกันรวมเป็นหนึ่งเดียวชื่อว่ามหาวิทยาลัยนานาชาติอะไรนี้ละ ถ้าผิดก็ขอประทานอภัยด้วยนะครับ
คือเขาเล่าว่าต่อไปในอนาคตจะไม่มีการสร้างมหาวิทยาลัยอีกแล้ว เพราะผู้ที่จะเข้ามาเรียนมีน้อยลง มหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้กันก็ยุบรวมกันซะว่าอย่างนั้น เท็จจริงเป็นอย่างไรลองติดตามข่าวไปดูนะครับ มันก็ดีเหมือนกัน..อิ อิ อิ
พอจะฟังต่อก็ถึงที่จอดรถพอดีเลยดับเครื่องยนต์เดินไปที่ทำงานมีงานวิจัยที่ขอไว้ท่านให้ทุนจงดำเนินการส่งเลยแวบไปถ่ายเอกสารที่ร้าน...เท่าไหร่ เอ้า...ไม่เอาตางค์คะ...วาว ๆ น้ำใจ ๆ ...ไปหาซองสีน้ำตาลเจอเจ้าหน้าที่ก็ให้ความช่วยเหลือดีจัง...วาว ๆ น้ำใจ ๆ ...จัดการส่งให้เสร็จเลยขอบคุณมากนะครับผม
แวบขึ้นไปที่ทำงานยังไม่ถึงเจอสาวน้อย ๆ สวัสดีคะอาจารย์ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลยนะ...อิ อิ อิ เลยยืนคุยอยู่ 2 นาน คือเธอกำลังมีความรัก เธอถามจะตัดสินใจยังไงดีในเรื่องที่เธอเล่าให้ฟังนะ... วาว ๆ เราจะเป็นศิราณีแก้ไขปัญหาเรื่องรักก็ครานี้ละ...พูดเล่นครับ...อิ อิ อิ
เออ...ได้เวลาไปสอนแล้วละ วันวานสอนนิสิต ป. โท เสร็จแล้วลงมาเจอน้ำพุ่งออกมาจากใต้ดินหน้าตึก รีบไปดูเป็นความงาม ๆ เหมือนน้ำพุเลย เฉลยก็คือท่อน้ำประปาหน้าตึกแตก น้ำพุ่งออกมาเป็นน้ำพุดังภาพที่เห็นนั้นแล...
แต่น้ำใจคนยามมาทันเวลารวดเร็วช่วยกันจัดการให้ทุกอย่างเป็นปกติได้ต่องขอแสดงความชื่นชมในน้ำใจนะครับ....
สวัสดีครับ คุณ โสภณ เปียสนิท วาว ๆ ขอแจมนิดนะครับ...อิ อิ อิ
เข้ามาอ่านการอักษรตอนมืดค่ำ
ขับลำนำน้ำพุสวยรวยภาษา
ได้เสพสุขทุกอารมณ์ผมเล่ามา
ต่อวิชาพาษากลอนตลาด..เอย.