* น้ำลดลงอย่างช้าๆครับ เพราะถ้าน้ำลดเร็ว..คงจะจบในตอนเดียวเป็นแน่ !
มิใช่ด่าเขาเสียก่อนว่าไอ้พวกนี้..มันขับรถกันแบบไหน ? ทะเบียนรถหล่นหายยังไม่รู้เรื่องกลับมาดูของตัวเอง.ก็หายเหมือนกัน หนอยดันอยู่ในรูปนี้-แถวที่สองเสียด้วยสิ.ที่ไหนได้ดันด่าตัวเองเต็มๆ.อย่าลืมนำหลักฐานไปรับด้วยน๊ะ.ไม่ใช่ที่ผู้เขียน..ไปที่คลอง๕ปทุมฯโน่น ไปติดต่อกับอบต.คนดีที่นั่นไปถามเองเถอะเพราะคนดีอยู่ที่ไหนคนมักจะรู้กันหมด..นี่กระมังที่เขาพูดกันเสมอๆว่า..คนดีผีคุ้ม..แม้ว่าตามที่ต่างๆน้ำทยอยลดลงแล้ว..แต่เป็นที่น่าสงสารบรรดารั้วของชาติโดยเฉพาะกองทัพอากาศ ใครที่ไม่เคยเห็นเรือแล่นในน้ำแล้ววิ่งไปใกล้เครื่องบินก็จะได้เห็น..ผู้เขียนอยากบอกว่ามิใช่เครื่องบินลงมาบินในน้ำน๊ะครับ ใครที่ไม่เคยเห็นเรือวิ่งนำหน้ารถบนถนนก็จะได้เห็น คนเฒ่าคนแก่หลายคนบอกสื่อว่า อยู่มาจนอายุเจ็ดสิบแล้วเพิ่งจะเคยเห็น แม้เหตุการณ์แบบนี้จะเคยเกิดขึ้นมาก่อนในปี๒๔๘๕ก็ตาม..
๗.น้ำลดลงมากจนรถเล็กสามารถออกมาวิ่งได้แล้ว. - กรุงเทพฯชั้นใน. ปี๒๕๕๔.
ใครชมรายการเจาะใจเมื่อเดือนก่อนบ้าง ผู้เขียนดูแล้วสงสารผู้บัญชาการทหารอากาศ ท่านพานั่งเรือชมพื้นที่ของกองทัพอากาศแล้วพูดเบาๆว่า.น้ำท่วมหมดกลายเป็นทะเลสาบขนาดเล็ก ทำให้อุปกรณ์ต่างๆที่ขนย้ายออกไม่ทัน ชำรุดเสียหายไปหลายสิบล้าน.พื้นที่จอดเครื่องบิน บ้านพักของข้าราชการฯแถมยังบอกว่าสูบน้ำออกไม่ได้..ไม่ใช่ไม่อยากทำ..ถ้าทำก็เกรงว่าประชาชนจะออกมาเดินขบวนคัดค้านว่าทหารรังแประชาชนด้วยการสูบน้ำออกมาให้ท่วมประชาชน..เฮ้อ !ลำบากใจจริงๆในยุคนี้เอะอะอะไรก็หาว่าทหารรังแกประชาชน.เมื่อเดือนเมษาปี๒๕๕๓ ถ้าได้ชมทีวีแล้วจะสงสารทหารยิ่งขึ้น ตอนที่เขาถ่ายทอดสดแถวๆดินแดง ทหารบกอายุมากแล้วขับรถมาดีดี ชาวบ้านแถวออกมาขวาง.ทำร้ายทหาร ยึดรถและปืนไป.ยังกระทืบทหารอีกหลายตุ๊บ..มากกว่าสิบต่อหนึ่งด้วยซ้ำ.ดูแล้วสงสารทหาร นี่ถ้าทหารป้อง กันตัวด้วยการทำปืนลั่นสักสองสามนัดโดนเต็มๆ.ไม่ใช่โดนพลเรือนหรอกครับ..โดนข้อหาทำเกินกว่าเหตุและพยายามฆ่าประชาชนอีกหลายกระทงต่างหาก..บางครั้งก็สงสารทหาร บางครั้งก็ไม่เข้าใจทหาร.ท่านเห็นตามรั้วของทหารหลายๆแห่งบ้างไหม ? พี่แกเขียนป้ายไว้ตัวใหญ่มากว่า“ทหารเป็นมิตรประชาชน”คนอ่านกำลังดีใจพอเดินเลยมาอีกนิดดูสิ..ใครดันมาเขียนป้ายว่าเขตทหารห้ามเข้าเสียแล้ว..ผมในนามทหารเก่าจึงอยากฝากบอกคนที่รังแกทหารวันนั้น..ช่วยกระทืบเผื่อผมสักทีน๊ะ.ขณะเขียนเรื่องนี้เพื่อเป็นการยืนยันว่าน้ำลดจริง ทางด่วนได้ประกาศจะเริ่มเก็บค่าผ่านทางบ้างหลังจากได้เปิดให้บริการฟรีมาหลายสิบวันแล้ว รถเมลขส.มก.เกรงว่าจะน้อยหน้าจึงขอกลับมาให้บริการตามปกติด้วย..ยังรับ-ส่งฟรีครับ. รถทหารก็ยังเหมือนเดิมครับยังให้บริการฟรี สำหรับพี่น้องที่ยังอยู่ในพื้นที่น้ำท่วมสูงและรถเล็กไม่สามารถผ่านได้..น้ำท่วมหรือน้ำลดครั้งนี้เรา-ท่านๆจะได้เห็นน้ำใจคนไทยจากทุกภาคส่วน เช่นผู้ที่ใจบุญนำข้าวของ อาหารนานาประเภท เรือ-แพไม้ไผ่และอื่นๆ มาบริจาคให้กับผู้ประสบภัย ท่านยังจะได้เห็นผู้ให้บริการหลายแขนง มาโก่งราคาค่าบริการไม่ว่าจะค่าเรือ ค่าการกู้รถจมน้ำ ค่าลากรถและอื่นๆ พี่น้องโจรจ้องจะมาซ้ำเติมชาวบ้าน ด้วยการมาทุบรถบ้าง ขโมยแม้แต่น้ำมันพระราชทาน งัดบ้านประชา ชน.คนพวกนี้พอจับได้พี่แกท่องไว้เลยว่า..อ้า..ผมเพิ่งทำครั้งแรกครับ..ครั้งแรกในวันนี้ล่ะไม่ว่า.โจรหลายคนพอถูกนำตัวไปขยายผลค้นต่อที่บ้าน แทบตกใจเพราะของที่ขโมยมานั้นมีมากพอๆกับมินิมาร์ทขนาดเล็กก็มี..นี่ขนาดบอกว่าครั้งแรกน๊ะนี่..มีของกว่าหลายสิบรายการ..ผมได้แต่คิด..เพราะถ้าพูดไปต้องถูกไอ้พวกรักษาสิทธิมนุษยชนฯว่าเอาแน่ๆ..ให้ตัดมือขวาทิ้งไปเอาสักรายสองรายจะเชือดไก่ให้หมาดูหรืออะไร ?ก็แล้วแต่จะเรียกกัน..พวกมันต้องไปบอกต่อกันว่า..เฮ้ย ! เอ็งอย่าได้มาจี้ปล้นในท้องที่นี้เชียวน๊ะ ถ้าถูกจับไอ้สารวัตรแก่ๆหน้าเหี้ยมคนนั้น.แม่งตัดข้อมือขวาทิ้งเลยน๊ะ..มึงดูมือขวากูสิหลายปีแล้วยังไม่งอกเลย.กล้าเอาจริงหรือเปล่าล่ะ ? สมัยที่ผมเป็นจ่าใหม่ปลายปี๒๕๑๒ผมโชคดีที่ได้เข้าไปพักผ่อนในเรือนจำทหารที่สัตหีบ เรือนจำเก่า.ขณะเขียนเรื่องรื้อทิ้งและสร้างใหม่แล้ว. ผมมีโอกาสทราบว่ามีข้าราชการเก่าท่านหนึ่ง ป่านนี้น่าจะไปเกิดใหม่แล้ว. เวลามีนักโทษแหกคุกท่านจะต้องมีรายชื่อเป็นจนท.ตามล่าทุกครั้ง เจอนักโทษทีไรท่านไม่เคยนำกลับมาให้ปวดสมองเลยทุกครั้ง..ท่านเป่าทิ้งหมด..ตั้งแต่นั้นมาบรรดานักโทษทั้งหลายไม่..ไม่แม้แต่จะคิดหนี..ช่วงหนึ่งที่ผู้เขียนประสบมาเองตอนเช้าจะมีการแถวเชคยอด พอท่านสั่งนับนักโทษข้าราชการหัวแถวก็จะนับ..หนึ่ง..สอง..ไปเรื่อยๆ.จนถึงนักโทษที่เป็นพลทหารก็นับกันต่อไป ซึ่งดูแล้วและไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น..แต่มิสิครับ.ไม่รู้ว่านับกันยังไงนักโทษเกินมาหนึ่งคน เอ้าท่านสั่งนับใหม่อีกเหมือนเดิมครับท่านโมโหและมองตามไปจึงพบว่าอ้อ !มันผิดที่มึงนี่เอง..ท่านคิดในใจ.ผมมิได้พูดหยาบหรอกน๊ะ.ไอ้หมอนั่นเอง..ถ้านับหนึ่งร้อยก็จบไปแล้ว.ฟังสิ.พอคนก่อนนับเก้าสิบเก้า..พี่แกนับโดยออกเสียงว่าร้อยนึง..ที่จริงไม่น่าจะเกิดเรื่องถ้าไอ้คนต่อไปไม่นับว่าร้อยสอง.นี่เองเป็นสาเหตุให้ท่านสั่งนับใหม่จนพบสาเหตุว่า ไอ้คนที่หนึ่งร้อยหายไป. ท่านเดินตรงมาที่คนที่นับไม่เป็น..ผมมองแว๊บเดียวและเดาออกทันทีว่า..กำลังจะเกิดอะไรขึ้น..นายทหารยามชักปืน๑๑มม.ออกมาแล้วตบไปบนหน้าของนักโทษคนนั้นเต็มแรง แม้จะหลบแล้วแต่ก็ยังโดนปลายๆ..สัญชาติญานของคนจะต้องยกมือขึ้นปกป้องเป็นธรรมดา..
๘.ผู้ใจบุญยังมาบริจาคกัน - แม้น้ำจะเริ่มลดลงแล้ว.
ทีนี้ก็อ่วมสิครับเพราะท่านกะจะตบทีครึ่งที..เพื่อสอนการนับ เลยกลายเป็นว่า.ต้องเจ็บหนักเพราะท่านยัดข้อหาว่า..มึงสู้กูหรือ ? ถ้าเป็นมวยต่อให้นับถึง๒๐ก็ไม่ฟื้น..ผมได้แต่สงสารและไม่รู้จะช่วยเพื่อนนักโทษด้วยกันได้อย่างไร ?ไหนๆก็เล่าช่วงเช้ากันแล้วถ้าไม่ต่อถึงตอนเย็นท่านคงไม่ทราบว่าในเรือนจำ ทหาร.นั้นสุขสบายอย่างไรกัน ?ประมาณ๑๗๐๐ น.ทุกคนต้องเข้าแถวก่อนขึ้นเรือนนอน จะมีผู้คุมที่เป็นพลทหารมาจากหน่วยรปภ. *สมัยนั้นยังเป็นพันร.๔นย. ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นหน้าที่ของหน่วยรปภ.ฐานทัพสัตหีบ.ผู้คุมจะถือไม้พลองสำหรับตีนักโทษ.ถ้าใครแตกแถว. ผมเองมิได้แตกแถวแต่อย่างใดแต่กำลังจะถูกหวดด้วยไม้พลองที่ว่านี้ มีการค้นตัวหาอาวุธที่ทำขึ้นเองด้วยส้อม แปรงสีฟัน นำมาฝนให้แหลม. ผู้คุมคนหนึ่งค้นพบอะไรบางอย่างจากตัวทหารและกำลังถาม แต่ไม่ทราบว่าทหารคนนั้นตอบอย่างไร? พี่แกหวดด้วยไม้ที่ว่าหลายตุ๊บ ผมลืมตัวและกำลังก้าวขาออกมาเพื่อห้ามปราม..พี่แกง้างไม้มาแต่ไกลเพื่อจะหวดผม..แต่ก็ค้างไว้เฉยๆเพราะเพื่อนเขาตะโกนออกมาว่า..เฮ้ยนั่นจ่าน๊ะเว้ย !ผมจึงรอดเพราะเป็นจ่านี่เอง..ท่านอาจจะไม่เชื่อหรือไม่เคยได้ยินหรือไม่รู้มาก่อนก็ได้..สมัยปี๒๕๑๑เป็นต้นมานั้น..ใครเป็นจ่าถือว่าใหญ่มาก.ผู้กองต้องชิดซ้ายไปเลยเพราะสมัยนั้น..เวลาลูกหลานต้องมาเกณฑ์ทหารและเมื่อกลับบ้านมักจะไปเล่าเรื่องความเป็นอยู่ที่กองร้อย ให้พ่อแม่พี่น้องฟังเสมอๆว่า จ่าทำโทษแบบนั้นแบบนี้ ทำอะไรต้องมีวินัยมิฉะนั้น..จ่าจะสั่งวิ่ง จนชินหูเพราะลูกไม่เคยเล่าเรื่องใดใดเกี่ยวกับผู้กองให้ทางบ้านฟังเลยสักครั้ง ช่วงการฝึกภาคสนามทหารคนนั้นพาจ่าและผู้กองมาแวะที่บ้าน.อยู่ไม่ไกลจากสนามฝึก. พ่อแม่ของทหารต้อนรับจ่าเป็นอย่างดีด้วยการให้นั่งเก้าอี้ แต่ให้ผู้กองนั่งเสื่อ. มารู้ความจริงตอนลากลับชาวบ้านต่างอวยพรให้ผู้กองว่า..ขอให้ผู้กองได้เป็นจ่าเร็วๆน๊ะครับ..สมัยนั้นชาวบ้านต้อนรับทหารดีมากจริงๆ ผมจำได้ดีตอนไปตั้งค่ายที่เขาชะเมาวันแรกก็มีชาวบ้านมาถามว่ามากันกี่คน กลับเมื่อไร ?ก่อนกลับชาวบ้านทำขนมจีนและอาหารหลายชนิดรวมทั้งผลไม้มาเลี้ยงบรรดาทหารหาญ แม้ว่าบางคนจะเป็นเพียงรั้วผุผุก็ตาม.ปัจจุบันไม่สามารถพบเห็นการกระทำดีดีได้อีกแล้ว สาเหตุเพราะกาลเวลาและคนได้เปลี่ยนกันไป. คนระยองแท้ๆได้ขยับขยายไปอยู่ที่อื่นแล้วฮิ.!.คนกรุงเทพฯและต่างจังหวัดมาซื้อที่ทำสวน ทำธุรกิจกันแน่นเมืองระยองไปหมด แม้แต่อาชีพประมงชาวตังเกในปัจจุบันนี้ ลูกเรือประมงส่วนใหญ่กลายเป็นคนอีสานไปหมด ต่อมานายทุนกลับลดค่าใช้จ่ายลง ประกอบกับรัฐบาลเปิดโอกาส.ให้แรงงานต่างชาติเข้ามาทำงานนี้ได้ เพื่อนบ้านราคาถูกนั่นแหละ.พี่เขมรน้องเขมรไงล่ะ.ปัจจุบันสมุทรสาครยังจะเป็นรัฐหนึ่งของพม่าไปเสียแล้ว..แรงงานพม่าเต็มเมือง..กาลเวลาได้เปลี่ยนไปจริงๆ ผมว่านักอ่านอาวุโสคงจำกันได้น๊ะครับ ช่วงหนึ่งแอลเอยังเคยได้รับสมญานามว่า จังหวัดที่๗๒ของไทยเลย.ไม่ใช่หรือ ? ลอสแองเจอลิส.ไม่ใช่ร้อยเอ็ด..แต่ในสิ่งที่ไม่ดีก็จะพบกับสิ่งที่ดีไปพร้อมๆกัน. เช้านี้ยังมีชาวบ้านมาเฝ้าสังเกตุการณ์ระดับน้ำ บรรยากาศที่บริเวณประตูระบายน้ำคลองสองสายใต้ เขตสายไหม กทม.ซึ่งได้เพิ่มการเปิดประตูระบายน้ำจาก ๑ เมตรเป็น ๑.๒๐ เมตร.ตั้งแต่เมื่อวานนี้๑๙พ.ย.๕๔ตามข้อตกลงระหว่างกรุงเทพมหานคร กทม. และศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย.ศปภ.กับชาวบ้านในอำเภอลำลูกกา ปทุมฯที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือ.
๙.ขอยืนยันว่าก่อนปีใหม่น้ำแห้งแน่..ถ้าไม่แห้งต้องอพยพกันอีก..อ้า..แน่นอนครับ.
เช้านี้ยังคงมีชาวบ้านมาเฝ้าสังเกตการณ์ระดับน้ำ จนท.สำนักการระบายน้ำ กทม.ที่ดูแลประตูระบายน้ำ เปิดเผยว่าหลังจากการยกบานประตูระบายน้ำ ทำให้น้ำในฝั่งลำลูกกาเริ่มลดลง๓ ซ.มจาก๒.๕๕ม.เหลือ ๒.๕๒ม. ส่วนระดับน้ำในคลองสองด้านท้ายประตู ในเขตสายไหมน้ำยังคงที่ ๑.๙๘เมตร หรือต่ำกว่าฝั่งลำลูกกาประมาณ ๕๐ ซ.ม.ขณะที่จนท.กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยนำกำลังมาเร่งเก็บขยะ และตัดผักตบชวาที่ขวางทางน้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้เศษขยะไหลผ่านคลองสองลงสู่คลองบางบัว คลองบางเขน และคลองลาดพร้าว ส่วนที่ประตูระบายน้ำคลองลำหม้อแตก ก็มีการเปิดประตูระบายน้ำ๕๐ซ.มตามข้อตกลง ขณะที่ประตูระบายน้ำคลองพระยาสุเรนทร์ ยกบานประตูในระดับ๑.๐๕ ม. สูงกว่าข้อตกลง๕ซ.ม. ซึ่งชาวลำลูกกาที่มาสังเกตการณ์บอกว่าน้ำเริ่มลดลงจากเดิม..ขณะที่สถานการณ์น้ำฝั่งตะวันตกของกรุงเทพมหานคร กทม. ที่หมู่บ้านการเคหะธนบุรี โครงการ ๑ ถนนพระราม๒ ซอย ๖๙ระดับน้ำลดลง๑๕ ซ.ม.ยังเหลือท่วมขังบริเวณปากทางเข้า ๓๐-๖๐ ซ.ม. รถเล็กยังไม่สามารถสัญจรได้ การเข้าออกต้องอาศัยรถใหญ่ของทหารหรือเรือ.ที่ตลาดลาดลำพู จนท.เขตบางขุนเทียน ตำรวจ และประชาชน ช่วยกันขุดลอกคลองกำจัดขยะที่มีอยู่เพื่อเร่งการระบายน้ำในคลองสี่บาท.นายพงศ์ศักดิ์ พันธ์สวาสดิ์ ผู้อำนวยการเขตบางขุนเทียน กล่าวว่าสถานการณ์ภาพรวมดีขึ้นเป็นลำดับ หลังติดตั้งเครื่องสูบน้ำเพิ่ม การระบายน้ำทำได้ดีมากขึ้น เหลือน้ำท่วมขังเพียงร้อยละ๑ ของพื้นที่เขตบางขุนเทียน ส่วนใหญ่อยู่ตามซอยของการเคหะธนบุรี ๑ และซอยต่างๆของถนนพระราม ๒ เชื่อว่าหากไม่มีน้ำเหนือไหลมาเพิ่ม.การระบายน้ำก็คงจะเสร็จสิ้นก่อนปีใหม่นี้ ส่วนบริเวณตลิ่งชัน-นครชัยศรี ตั้งแต่สะพานบรมราชชนนีถึงพุทธมณฑลสาย๔ ระดับน้ำยังท่วมสูง๕๐ ซ.ม.รถเล็กยังใช้ไม่ได้ ขณะที่ถนนพุทธมณฑลสาย ๓ระดับน้ำสูงกว่า๘๐ซ.ม ชาวบ้านต้องใช้เรือโดยสารสัญจรไปมา ค่าโดยสารเที่ยวละ๑-๒๐๐ บาท-สำนักข่าวไทย. ลอยกระทงก็ได้ผ่านไปแล้ว เหลือวันพ่อ วันคริตสมาส และวันปีใหม่ ที่กำลังจะมาถึง.ผู้เขียนได้แต่หวังขอให้น้ำลดเพื่อผู้ประสบอุทกภัย ได้มีเวลาล้าง-ทำความสะอาดบ้านแล้วได้ร่วมฉลองกันตามโอกาสอันควร. หวังเป็นอย่างยิ่งว่าอุทกภัยแบบนี้จะไม่หวลกลับมาเกิดขึ้น กับปวงชนชาวไทยอีกในอนาคตกาล. จะให้ดีบรรดาผู้มีอำนาจควรเอาจริงเอาจังกับการลักลอบตัดไม้ด้วย มิใช่แห่กันไปปลูกตามโอกาสต่างๆ. พวกที่ตัดก็ยังแห่กันไปตัดเหมือนเดิม ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงจะไม่นานนัก..หลายคนในหลายๆพื้นที่ต้องกลับมาร่วมหัวจมท้ายกันเช่นนี้อีก..จนกว่าจะตายจากกันไป..ผมคงต้องจบเรื่องน้ำลดลงตรงนี้ก่อนเพราะ ยังมีอีกหลายเรื่องที่กำลังพล๊อทเอาไว้เพื่อท่านจะได้อ่านกันต่อไปขอให้ทุกท่านมีความสุขสมหวัง ในสิ่งที่หวังไว้ และมีความสุขกับปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่นานนี้.
สวัสดีครับ.
โตนี่-ฟาง.
*ผมเขียนเรื่องน้ำมาให้ท่านได้อ่านกันแล้ว..ทั้งน้ำท่วม และน้ำลด จึงอยากจบด้วยเรื่องดีดีเกี่ยวกับน้ำ ซึ่งนำมาจากฟอร์เวิร์ดเมล..ลองอ่านกันดูน๊ะครับระหว่างน้ำกำลังลดลง..
ผมพักอยู่ประตูน้ำพระอินทร์ อยุธยา แต่ที่ทำงานอยู่ลาดพร้าว๘๐ ผมต้องเดินทางไปกลับทุกวัน. บริษัทฯมีรถรับ-ส่งแค่สะพานใหม่. ผมจะตื่นตีสี่ครึ่ง ทำธุระส่วนตัวแล้วออกมารอรถประมาณตีห้ากว่าๆ โดยนั่งรถเมล์มาลงที่รังสิต แล้วต่อรถตู้ไปที่ทำงาน. ภาพที่ผมเห็นจนชินตาก็คือทุกคนที่รอรถตรงหน้าเมเจอร์รังสิต ต่างรีบวิ่งลงไปบนพื้นถนน โดยไม่นึกกลัวว่ารถจะชนหรือกีดขวางทางจราจร เมื่อเห็นรถตู้แล่นเข้ามาเทียบท่า ต่างแย่งชิงทั้งเบียดเสียด บางครั้งก็มีถ้อยคำด่าทอเสีย-หายๆตามมาไม่ว่าหญิงหรือชาย คนขับบางคนก็พูดจาไม่สุภาพ ขับรถเหมือนแม่ป่วยต้องนำส่งโรงพยาบาลก็ไม่ปาน ปกติรถตู้สามารถนั่งได้๑๔-๑๕คน แต่นี่มีการเสริมเบาะนั่งให้ได้๒๐คน แออัดยัดเยียด เบียดเสียดจนแทบจะเป็นผัวเมียกันทั้งคันรถ พอรถออกตัวหน่วยคอลเซ็นเตอร์ก็เริ่มทำงานทันที คือต่างควักมือถือออกมาแล้วก็คุย-คุยๆๆอย่างออกรสออกชาด ประหนึ่งว่ากรูนั่งมาในรถคนเดียวไม่ต้องเกรงใจคนรอบข้าง คนขับก็ไม่ยอมน้อยหน้า โทรด่ากับเมียด้วยถ้อยคำที่ไม่รู้ไปขุดมาจากไหน บางครั้งยังตะโกนให้ของที่ไม่ควรจะให้กับรถคันที่วิ่งแซงไปด้วย เออ..แล้วพี่จะเอาอะไรใช้ล่ะนี่ ? นี่เป็นชีวิตประจำวันตลอด๓ ปีที่ผ่านมา.. แต่.เมื่อวานนี้เองผมรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง. แน่นอนครับ“น้ำท่วม”หลายคนบอกน้ำท่วมมันดีตรงไหน ? ใช่ครับน้ำท่วมไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนปรารถนา แต่น้ำท่วมทำให้ผมได้เห็นชีวิตในอีกแง่มุมหนึ่งของผู้คนในเมืองฟ้าผ่องอำไพแห่งนี้…วันนั้นผมเลิกงานห้าโมงเย็น จึงนั่งรถบริษัทฯมาลงสะพานใหม่แล้วนั่งรถเมล์สาย ๓๙ ต่อ เพราะน้ำท่วมรถตู้วิ่งไม่ได้ รถเมล์วิ่งลุยน้ำมาถึงกม.๒๕ ก็ต้องหยุดเนื่องจากน้ำลึกไปต่อไม่ไหว กระเป๋าจึงแจ้งให้ผู้โดยสารลงจากรถ. เพื่อไปต่อรถทหาร.ซึ่งไม่รู้ว่าจะมาตอนไหน.
๑๐.หลายคนด่า หลายคนสงสารผู้ว่ากทม. ที่นั่งหลับในทำเนียบ.ระหว่างประชุม.
ผมเดินลุยน้ำมารอบริเวณเกาะกลางถนน ซึ่งมีผู้คนยืนรออยู่ประมาณ ๓๐ คน ผู้คนเหล่านั้นต่างมีสีหน้ากังวล บ้างก็หันมาพูดคุยสอบถามกันว่าจะไปไหน จะมีรถหรือเปล่า ? หนุ่มนักศึกษาถามป้าจะไปไหน มาผมช่วยถือของให้ พี่ผู้ชายไว้หนวดช่วยอุ้มเด็ก๓ขวบที่มากับแม่ที่หิ้วของพะรุงพะรัง แฟนสาวของหนุ่มนักศึกษาช่วยแม่เด็กหิ้วกระเป๋า อีกมือใช้กระดาษพัดไล่ยุงให้เด็กน้อย ลุงแก่ๆ สองคนที่นั่งบนราวเกาะกลางถนนเขยิบที่ พร้อมเอ่ยปากเชิญชวนชายแก่อีกคน ซึ่งยืนอยู่ข้างๆมานั่งด้วยกัน มีรถผ่านมาเรื่อยๆ และสิ่งที่ผมเห็นคือรถเกือบทุกคันจะลดกระจกลง แล้วโผล่หน้าออกมาถามว่าจะไปไหน ? ถ้ารถเขาผ่านรายนั้นๆก็จะได้ติดรถไปด้วย คนที่อยู่ไม่ไกลไปกันเกือบหมดแล้ว.จะเหลือก็พวกที่อยู่แถวประทานพร บางขัน นวนคร และก็ตัวผม.ประตูน้ำพระอินทร์. รวมแล้วน่าจะประมาณ ๑๗ คน.. เรารออยู่ประมาณสองชั่วโมงจึงมีรถโฟร์วีลคันหนึ่งผ่านมา..คนขับหน้าตายังวัยรุ่นเปิดกระจกออกมาถามพวกเราว่า.มีไครไปนวนครไหม ? เท่านั้นแหละ !ทุกคนต่างยิ้มแก้มแทบปริ พวกเรารีบทยอยขึ้นรถ บ้างก็ช่วยดึงกันขึ้น บ้างก็ช่วยถือของโดยไม่ต้องเอ่ยปากขอ แต่สิ่งที่พวกเราลืมคิดกันตอนนั้นคือ จำนวนคนกับรถไม่เหมาะสมกันเนื่องจากโฟร์วีลกระ บะเล็กจุได้แค่๑๒ คน ที่เหลืออีก๕ คนคือหนุ่มนักศึกษากับแฟน ลุงแก่ทั้งสอง และผม พวกเรามองหน้ากัน พี่ผู้ชายมีหนวดเอ่ยปากขึ้นว่า พวกคุณไปกันก่อนเดี๋ยวผมรอคันหลัง ว่าแล้วก็โดดผลุงลงมาเพื่อให้แฟนสาวของหนุ่มนักศึกษาขึ้นไปแทน แฟนของหนุ่มนักศึกษาบอกไม่เป็นไรลุงไปก่อนดีกว่า..เดี๋ยวหนูกับแฟนรอไปคันหลังและอีกหลายคนก็แสดงเจตจำนงที่จะเสียสละ.แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ผมแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ก็คือ ป้าที่นั่งอยู่ลุกขึ้นพูดว่า"ถ้าไปก็ต้องไปด้วยกันหมด" ให้พวกเราทุกคนยืนขึ้นก็จะมีที่พอสำหรับทุกคน จริงอย่างที่แกพูด พวกเราที่เหลือขึ้นมาบนรถได้ จากนั้นพวกเราก็ยืนกอดเอวกันไว้เป็นรูปวงกลม แน่นกระชับ จะได้ไม่ล้มเวลารถวิ่ง จากนั้นรถก็เริ่มวิ่งลุยน้ำไปเรื่อยๆ-ช้าๆ ในขณะนั้นสิ่งที่ผมสังเกตเห็นก็คือ รอยยิ้มจากมุมปากของทุกคน บางคนก็มีมุขให้พวกเราได้หัวเราะกันสนุกสนาน ดูแล้วแทบไม่น่าเชื่อว่ากลุ่มคนเหล่านี้..ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อนเลย และเมื่อถึงจุดที่มีคนลงรถ พวกเราก็จะล่ำลาและอวยพรให้กันและกัน เหมือนประหนึ่งญาติตัวเองไม่มีผิด จนในที่สุดรถก็วิ่งมาถึงนวนครซึ่งเป็นจุดสุดท้าย พวกเราที่เหลือลงจากรถแล้วก็เดินไปไหว้ขอบคุณเจ้าของรถ แล้วผมก็โบกมือลาหนุ่มนักศึกษากับแฟน เพื่อเดินจาก นวนครไปประตูน้ำพระอินทร์..ผมเดินยิ้มไป ฮำเพลงบ้าง ผิวปากบ้างอย่างอารมณ์ดี แบบที่ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อนเลย เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้ผมรู้ว่า"แสงสว่างนั้นซ่อนอยู่หลังความมืดมิดเสมอ"
นายหงส์แก่.จากคุณ ~FaNa~
*โปรดรับทราบเจตนาดีของโตนี่-ฟางด้วย..ผมนำลงให้หลายๆท่านได้อ่านกันแล้ว.. ถ้าเขาเหล่านั้นนำส่วนที่ดีดีของเรื่องนี้ไปใช้บ้าง..บ้านเราจะน่าอยู่ไหมล่ะ ? น่าอยู่สิครับ.ถ้าไม่มีโจร...มาคอยซ้ำเติมผู้ประสบภัย .
สวัสดีครับ.
โตนี่ - ฟาง.
๒๖พ.ย.๕๔
* น้ำท่วมเขียนจบไปก่อนแล้ว น้ำลดกำลังจบ อ้าว ! น้ำท่วมทางใต้อีกหล่าว. ขณะกำลังนำเรื่องลงบล๊อค ผมฟังการอภิปรายที่ได้ถ่ายทอดไปทั่วประเทศ มีฝ่ายหนึ่งบอกว่า อีกฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายกักน้ำไว้แล้วมาปล่อยเอาตอนที่อีกฝ่ายเป็นรัฐบาล พอพูดจบอีกฝ่ายรีบตอบโต้ทันที..สงสารแต่ท่านประธานและประชาชน..เพราะไม่รู้จะเชื่อฝ่ายใดดี ?..ถ้าทำได้ผมอยากบอกว่าไม่ต้องไปเลือกตั้ง..ไอ้พวกขี้โกง คอรัปชั่นเข้ามาบริหารบ้านเมืองกันอีก..เลือกตั้งแต่ละครั้งหมดเงินไปหลายร้อยล้านบาท เอามาทำประโยชน์ให้กับบ้านเมืองไม่ดีกว่าหรือ ?
แนะนำใส่คำสำคัญของบันทึกว่า น้ำท่วม ด้วยค่ะ ระบบจะดึงอัตโนมัติไว้ในเรื่องน้ำท่วมค่ะ ขอบคุณค่ะ