เกริ่น

เกริ่นนำชีวิต เมื่อยามเด็ก ใฝ่ฝัน จะเป็นนักการเมือง ไม่ใช่ด้วยอะไรหรอกครับก็เพียงแต่เป็นคนเด็กที่ไม่ชอบความไม่เป็นธรรมในสังคม และอีกเหตุผลหนึ่งก็คง เกิดมาในสภาพที่ไม่ได้รุ่มรวยอะไรมากมาย กับพ่อที่เป็นข้าราชการเล็กๆ แม่เป็นแม่บ้าน อาศัยอยู่บ้านก็ ซอมซ่อ ไม่มีบ้านเป็นของตนเอง เร่ร่อน เช่าบ้านเขาไปเดือนแล้วเดือนเล่า  ความเหลื่อมล้ำเมื่อหันมามองดูตัวแล้ว โอ มันมีความต่าง  หนังสือรายสัปดาห์  เช่น ประโคนชัย อะไรทำนองนี้  จึงเป็นหนังสือพิมพ์ ที่เด็กผู้ชายวัยรุ่นอย่างผมซื้ออ่าน  หนังสือพิมพ์ มติชน  บ้างเป็นบางวัน ที่มีตังค์  จนคนขายหนังสือพิมพ์  มองเห็นความแปลกของเด็กคนนี้ แต่เขาก็ไม่มีสายตาอันยาวไกลเกินเวลา ณ ปัจจุบัน ขณะนั้น จะล่วงรู้ได้ว่า เด็กคนนี้โตมา จะเป็นอะไร ก็ไม่เป็นอะไรมากมายกว่าคนที่จะตั้งใจ เขียน บล็อก เพื่อเล่าเรื่องราว สุดท้ายของชีวิต ไว้อ่านเอง หรือใครที่แวะเวียนมาได้แลกเปลี่ยน