เวลาที่ยาวนานหรือแสนสั้น
คนทุกคนมีเวลาเท่า ๆ กัน แต่จะมีซักกี่คนที่ให้ความสำคัญกับเวลานั้นและใช้มันอย่างคุ้มค่า
"สิ่งที่เรียกว่ารัก" บางครั้งมันต้องใช้เวลานานแสนนานที่จะเริ่มต้น อาจมีเพียงบางครั้งที่ต้องช่วยประคับประคองเพื่อให้รักนั้นเดินไปถึงฝั่งอย่างที่คิดใว้ในเบื้องต้น ซึ่งก็มิใช่เป็นแต่เพียงหน้าที่ของใครคนใดคนหนึ่ง คงหมายรวมถึงคนที่รักและถูกรักเช่นกัน ซึ่งก็อีกนั่นแหละบางครั้ง อาจแตกต่างกับรักของใครอีกหลายคนที่ใช้เวลาเริ่มต้นเพียงเวลาสั้นๆสำหรับใครคนหนึ่ง แต่มันดูเหมือนกับยาวนานสำหรับใครอีกคน มีเพียงเหตุผลเดียว คือ การมองเห็น หรือให้ความสำคัญกับช่วงเวลานั้น ไม่เท่ากัน
เวลาเพียง 15 วัน ทำให้ฉันได้รู้ว่าการรอคอยเพียงคำตอบนั้น มันยาวนานซักเพียงไหน เข้าใจถึงการส่งต่อถึงความคิด จากใครบางคนให้คนบางคน หลาย ๆคน อาจมองว่า คนบางคนมีไว้เพื่อปรับทุกข์ คนบางคนมีใว้เพื่อคลายเหงา คนบางคนมีใว้เพื่อห่วงใย แล้วฉันล่ะ....?
เบื่อมั้ยกับการรอ เป็นคำถามที่หลาย ๆ คนตอบเหมือนกัน แต่สำหรับฉัน "มันแตกต่าง" กลับมีความสุขเสียด้วยซ้ำ กับการที่นาน ๆ จะได้เห็นข้อความผุดมาจากอีกฝั่งของหน้อจอเล็ก ๆ ที่ตั้งหน้าตั้งตารอยู่ และก็พร้อมเสียยิ่งกว่าสิ่งใดในการที่จะตอบกลับ โดยไม่เคยคิดกังวลกับสิ่งตัวเองพัลวัลอยู่
แตกต่างมั้ยล่ะ ในความคิดหรือคำถามของใครบางคน
ไม่หรอก มันก็ขึ้นอยู่กับว่าใครจะคิดและตอบไปอย่างไร
ฉัน...หิวยัง (เพียงหวังที่จะกินด้วยกัน)
เธอ...กินแล้ว
ฉัน...คิดถึงนะ (เพียงหวังอยากได้คำตอบเดียวกัน)
เธอ...ทำงานอยู่
ฯลฯ
ผิดหวังกับคำตอบมั้ยล่ะ (ถามตัวเอง) แต่จะสนอะไร ในเมื่อเราเลือกที่จะทำมันเอง โดยไม่ได้สนความรู้สึกใครตั้งแต่ต้น
หวังก็คือหวัง รอก็คือรอ รักก็คือรัก ความหมายมันบอกอยู่ในตัวของมันเองแล้วโดยที่ไม่ต้องแปลความเพิ่มเติมให้ยุ่งยาก มีบ้างที่แอบคิด มีบ้างที่แอบหวังแต่ก็นั่นแหละ.......?
เมื่อการเริ่มต้นเกิดขึ้น ฉันเชื่อแน่ว่าทุกๆ คนก็ย่อมที่จะให้มันเป็นไปอย่างนั้นเช่นกัน ไม่มีใครหรอก ที่อยากให้การเริ่มนั้นมันเปลี่ยนไป หรือถ้ามีก็อาจเป็นเธอ...!
ใครบ้าง ไม่อยากไปกินข้าวกับคนที่เราอยากอยูด้วย ?
ใครบ้าง ไม่อยากไปเที่ยวไหนกับคนที่เราคิดถึง ?
ใครบ้าง ไม่อยากสบตากับคนที่เรามีความรู้สึกดีต่อกัน ?
ใครบ้าง ไม่อยากบอกคำหวานกับคนที่เราอยากพบเจอ ?
แล้วใครบ้าง...ไม่อยากสัมผัสไออุ่นจากมือนุ่ม ของคนที่เราไม่อยากจากไป ?
แต่ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกที่พูดมา และการสัมผัสที่ว่า มันจะเป็นการเริ่มต้น หรือจบลงในคราเดียวกัน!!!
ความเห็น (3)
นริสา เข็มทอง(ลูกศิษย์เก่า)
โห......อาจารย์ เขียนซะยาวเลยนะ บล๊อคที่สองแล้วนะคะที่หนูอ่าน และฝากข้อความ ยังงัยก็ตอบกลับด้วยนะคะ ลูกศิษย์คนนี้คิดถึง เพื่อนๆหนูด้วยบ่นกันใหญ่เลยว่าติดต่ออาจารย์ไม่ได้ ไม่ออนเอ็มมาสองปีได้ยังคะเนื่ย เห็นจะเพิ่งมาออนไม่กี่วันเพื่อน ๆ หนูทักไปก็ไม่ตอบเลย หรือว่าลืมลูกศิษย์แล้วหรือคะ ได้ข่าวว่าอาจารย์ไม่ได้สอนหนังสือแล้วเหรอ แล้วทำอะไรอยู่ที่ไหน หนูกับเพื่อน ๆ อยากรู้ค่ะ นี่เมลล์ใหม่หนูนะคะ [email protected] รับแอ็ดด้วยนะคะ ส่งข้อความไปทางเมลล์ก็ไม่ยอมตอบ เช็คบ้างนะคะอาจารย์
เอ...............ว่าแต่ว่าบล๊อคนี้ ข้อความแปลก ๆ เกี่ยวกับความรัก 15วันแห่งรักเหรอคะ จารย๋ ความจำสั้น แต่รักฉันยาวว่างั้น....เหอๆๆๆๆ แล้วเจ้าตัวเค้ารู้มั้ยเนี่ย จารย์ 15วัน.....เอ ประมาณนี้เปล่าที่เพิ่งออนเอ็ม อิอิ มีความลับแน่เลย จารย์ เดี่ยวหนูดูก่อน รับใครเป็นเพื่อนใหม่หมั่ง ฉิบห้าวันที่ผ่านมา คนนั้นชัวร์.......อิอิอิอิอิอิ
นริสา เข็มทอง(ลูกศิษย์เก่า)
เมื่อไหร่อาจารย์จะตอบค่ะเนี่ย หนูกับเพื่อน ๆ รออยู่ ค่ะ
อืม ขอบคุณสำหรับการทักทาย เดี่ยวยังงัยจะติดต่อกลับไปนะ บอกเพื่อนๆด้วยว่ายังคิดถึงทุกคนแหล๊ะ เอ่อ..ส่วนบทความข้างต้นก็ไม่มีอะไรมากมันก็แค่บทความ มันไม่ได้มีความหมายอะไรกับใครหรอก อืม.. อีกอย่าง อย่าไปรบกวนใครให้มากมายล่ะ