คนชอบอ่านตอน ขันทีคนสุดท้าย

สนุกมากอยากเล่า

            สืบเนื่องจากมหาอุทกภัย ติดเกาะ ไปไหนไม่ได้ กอล์ฟก็เล่นไม่ได้ รอให้น้องน้ำเขาผ่านไปอย่างใจจดจ่อเลยหันมาอ่านหนังสือที่ชอบ (อ่านซ้ำๆ) อยากเล่าให้อ่าน สนุกจริงๆ

          เรื่องแรก ขันทีคนสุดท้าย โอ้!วางไม่ลง “ตันสือ” เขียน วิภาดา กิตติโกวิท แปล ได้ทั้งความรู้ ระคนสนุกแบบเศร้าๆ ( แอบร้องไห้ในใจตามประสาคนมันอิน) สะท้อนประวัติศาสตร์จีน (ตอนท้ายจะคาบเกี่ยวกับกบฎนักมวย เรื่องนี้สนใจจะเล่าต่อ )  น่าติดตาม….

         ”ชุนเหอ”คนเล่าเรื่อง เขายากจน มีชีวิตที่ขมขื่น ระทมทุกข์ทรมาน มีความกตัญญูยิ่ง ต้องเป็นขันทีด้วยความจำเป็น เขารับใช้ในวังคุนหนิง จากผู้ชายเต็มตัว มีความรักต่อหญิงสาวเขากลายเป็นหญิงก็ไม่ใช่ชายก็ไม่เชิง ชีวิตเขาสะท้อนเรื่องราวที่อิงราชวงค์ชิงอัน ราชวงค์สุดท้ายของจีน  

           ไฮไลด์น่าจะอยู่ที่ … “เป็นศิลปะชั้นสูงที่ต้องทำอย่างปราณีต เมื่อข้าตัดพวงสวรรค์ของเจ้าแล้ว ก็จะล้างจนหมดจด ผึ่งให้แห้งและทอดในน้ำมันงา เอาขึ้นให้สะเด็ดน้ำมัน สุดท้ายโรยด้วยส่วนผสมของแร่ธาตุ ปูนขาว การะบูร ชะมด ต้นหางจระเข้ ผงไข่มุก อันที่จริง ข้าก็ทำเหมือนที่เขาบรรจุศพ แต่แทนที่จะเอาเครื่องหอมใส่ลงไป ข้าก็อบด้วยเครื่องหอม จนซึมซ่านแล้วตากจนแห้งสนิท จากนั้นห่อไว้ในผ้าแพรสี่เหลี่ยมสีเหลือง…”    ต้องหาความรู้เรื่องขันทีต่อ  

          ขันทีหรือไท้เกี๋ยน (จีน) ยูโนคอส ( กรีกแปลว่าผู้รักษาเตียง ) กมนุย (มอญแปลว่าผู้ไร้ความรู้ทางเพศ) ขันทีจะทำหน้าที่หลายอย่างในวังโดยเฉพาะสิ่งที่ผู้หญิงทำไม่ได้ เมื่อผู้ชายจะเข้าไปรับใช้ในวังจึงต้องตอน ขันทีจะรับใช้ใกล้ชิดกับจักรพรรดิ์ ราชินีและราชนกูล เป็นทั้งพี่เลี้ยง ที่ปรึกษา บางคนมีอิทธิพลมาก บ้างก็ปรนเปรอจนจักรพรรดิ์อ่อนแอเหมือนยุคสามก๊ก (ปลายราชวงค์ชิว)

         สะท้อนความกว้างใหญ่ไพศาล ความลำบากในการเดินทางในสมัยนั้น ความตอนที่พระนางฉือสีไท่โฮ่ (ซูสีไทเฮา) หนีชาวตะวันตก… “ เดินทางแสนลำบากหนทางไกล อดยาก ทั้งนายและบ่าว …บรรดาองค์ชายองค์หญิงหรือราชชิกูลอื่นๆและขุนนางชั้นสูงต้องดำเนินชีวิตด้วยตนเองและล้วนอดยากส่วนพวกเรารับใช้เจ้านายแล้วก็ไปขุดหาพืชผักในทุ่งมาเป็นเสบียง…เราจัดการมาต้มเป้นข้าวเละๆสีเทาๆว่าไปแล้วนอกจาขันทีและทหารเลวไม่มีใครกล้ากิน..” สนุกค่ะคนจีนเขาอึดมากๆ

         ตอนนี้ก็สนุกค่ะบรรยายถึงพระนางซูสีไทเฮา “พระนางทรงโปรดดื่มนมทรงคิดว่าไม่มีน้ำนมใดดีเลิศไปกว่าน้ำนมคน จึงทรงให้หาหญิงสองคนมาให้นมแก่พระนาง ทรงมีบัญชาว่าน้ำนมต้องบริสุทธิ์ที่สุด ดังนั้นหญิงแม่นมจึงถูกห้ามกินเนื้อสัตว์หรือเนื้อปลา ห้ามใส่เกลือหรือเครื่องปรุงแม้แต่น้อยในอาหารที่พวกนางกินทุกเช้าหลังชำระล้างทรวงจนสะอาดแล้ว หญิงแม่นมผู้เคราะห์ร้ายทั้งสองต้องเข้าเฝ้าไท่โฮ่วชราในห้องบรรทมในสภาพเปลือยอก คุกเข่าข้างแท่นบรรทม ทันทีที่พระนางทรงลืมพระเนตรจะทรงตะแคงพระวรกายแล้วทรงดูดนมเหมือนทารกชีวิตของพวกนางลำเค็ญมาก แต่มีน้ำนมเลิสรสถวายแด่ไท่โฮ่ว”

          เป็นไงคะสนุกนะคะสนใจหาอ่านได้ค่ะ ถ้ามีคนสนใจบอกมานะคะเรื่องต่อไปจะเล่า”เจ้าหญิงสุลตานา”นี่ก็เยี่ยมจริงๆใครจะคิดว่าในโลกนี้เวลานี้จะมีเรื่องราวแบบนี้