ผู้เห็นธรรมอันยอดเยี่ยม
ผู้เห็นธรรมอันยอดเยี่ยม
ผุ้ใดไม่เห็นธรรมอันสูงสุด แม้มีชีวิตอยู่ถึง ๑๐๐ ปี ก็ไม่ประเสริฐ ชีวิตของผู้เห้นธรรมอันสูงสุด แม้เป็นอยู่เพียงวันเดียวประเสริฐกว่า
ท่านผุ้สนใจในธรรมทั้งหลาย ธรรมอันสูงสุดในพระพุทธศาสนา มีพระอรรถกถาจารย์แก้ว่าได้แก่ โลกกุตตรธรรม ๙ คือมรรค มี ๔ ผล มี ๔ นิพพาน มี ๑
มรรค ๔ คือโสดาปัตติมรรค สกทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตตมรรค
ผล ๔ คือ โสดาปัตติผล สกทาคามิผล อนาคามิผล อรหัตตผล
นิพพาน คือความหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสาร การเข้าสู่ความสงบ สุข ร่ม เย็น ไม่มาเวียนว่ายตายเกิดในโลกนี้อีกแล้ว
บุคคล ผู้ไม่เห็นธรรมอันสูงสุดนี้ ย่อมระหกระเหินไปในภพน้อย ภพใหญ่ ไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อได้เห็นธรรมอันสูงสุดนี้แล้ว การระหกระเหินย่อมสิ้นสุดลง ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานอีกต่อไป ได้เดินทางชีวิตสุดสายแล้ว ไม่ต้องเดินอีกต่อไป
นิทาน พระพหุปุตติกาเถรี (ภิกษุณี) ได้ชื่อเช่นนี้เพราะมีบุตรมาก คือบุตรชาย ๗ คน ธิดา ๗ คน บุตรเหล่านั้นเมื่อแต่งงานก็แยกไปอยู่บ้านของตน ทุกครอบครัวมีพอกินพอใช้ เมื่อบิดาสิ้นชีวิตไป มารดาไม่แบ่งทรัพย์ให้ ทุกคนจึงพูดว่า เมื่อบิดาล่วงลับแล้วประโยชน์อะไรของแม่ด้วยทรัพย์จำนวนมาก พวกลูก ๆพอจะเลี้ยงแม่ได้ แม่ไม่ควรมีทรัพย์เลย เพราะจะทำให้กังวลเสียเปล่า
นางฟังแล้วก็เฉย บุตรจึงพากันอ้อนวอนให้แบ่ง และพวกลูกรับปากว่าจะดูแลแม่ ไม่ให้ลำบากเลย ดังนั้นแม่จึงแบ่งทรัพย์นั้นเสีย นางได้อาศัยกับลูกชายคนโต เมื่อเวลาล่วงไป ๒-๓ วันเท่านั้น ลูกสะใภ้ ได้กล่าวกับแม่สามีว่า โอแม่ทำไมจึงมาอาศัยแต่เรือนเราเท่านั้น เสมือนว่าเราแบ่งสมบัติออกเป็นสองส่วนก็นั้น
นางก็ได้ไปอาศัยตามเรือนลูกทุกคนก็พูดเช่นกัน นางจึงเข้าไปสู่สำนักพระศาสดา และบวชในวัดเชตวัน บวชแล้วตั้งใจปฏิบัติธรรมก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์
โดยได้ฟังธรรมที่พระพุทธองค์แสดง ว่าพหุปุตติกา ความเป็นอยู่งเพียงครูเดียวของผู้เห็นธรรมที่เราแสดงแล้ว ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่สิ้น ๑๐๐ ปีของผู้ไม่นึกถึงธรรมไม่เห็นธรรมอันเราแสดงแล้ว
ท่านผู้สนใจในธรรมทั้งหลาย คนที่ไม่เห็นคุณค่าของธรรม เหมือน มดแดงอยู่กับผลมะม่วง ไม่รู้รส กบ อยู่ใต้กอบัว ไม่รู้กลิ่นบัว ทับพี ไม่รู้รสแกงฉันนั้น
จากธรรมบทเรื่อง ภิกษุณี ชื่อพหุปุตติกาเถรี
ความเห็น (3)
กราบนมัสการพระคุณเจ้า ที่ได้แสดงธรรมนี้
กราบนมัสการค่ะ
ผุ้ใดไม่เห็นธรรมอันสูงสุด แม้มีชีวิตอยู่ถึง ๑๐๐ ปี ก็ไม่ประเสริฐ ชีวิตของผู้เห้นธรรมอันสูงสุด แม้เป็นอยู่เพียงวันเดียวประเสริฐกว่า
ท่านผู้สนใจในธรรมทั้งหลาย คนที่ไม่เห็นคุณค่าของธรรม เหมือน มดแดงอยู่กับผลมะม่วง ไม่รู้รส กบ อยู่ใต้กอบัว ไม่รู้กลิ่นบัว ทับพี ไม่รู้รสแกงฉันนั้น
ข้อความกินใจมากค่ะ ขออนุญาตคัดลอกไปใช้ค่ะ