"ไปรับในหลวงกันมั๊ย" ครูใหญ่ถามฉันในเช้าวันหนึ่งของปี 2531 หลังจากที่ฉันบรรจุเป็นข้าราชการครูได้ปีเศษ ๆ
ก่อนหน้านี้ไปหนึ่งสัปดาห์ ครูใหญ่พาฉันและเพื่อนครูทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่เข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปตัดชุดข้าราชการขาว เพราะทุกคนอยากมีไว้สำหรับสวมใส่ไปรับในหลวงที่พระราชวังไกลกังวลหัวหิน ซึ่งฉันได้รับคำบอกเล่าจากครูใหญ่ว่า เกือบทุกปีในฤดูร้อนพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถจะเสด็จแปรพระราชฐานไปประทับ ณ พระราชวังไกลกังวลหัวหิน
ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากกับหลายประการที่เป็นครั้งแรกของฉัน ครั้งแรกที่จะได้แต่งชุดข้าราชการขาว ครั้งแรกที่จะได้เข้าไปในพระราชวัง ครั้งแรกที่จะได้เห็นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ครั้งแรกที่จะได้รับพระราชทานการเลี้ยงอาหารจากพระองค์ท่าน ในความตื่นเต้นนั้นซุกซ๋อนไปด้วยความดีใจอย่างบอกไม่ถูก
พวกเราเหล่าข้าราชการหลายหมู่เหล่า และประชาชนของพระองค์ ต่างทะยอยกันไปรอรับเสด็จ ครั้งนั้นเป็นครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จทางเครื่องบิน ฉันทราบแต่เพียงว่า เครื่องบินพระที่นั่งจะมาลงที่ ค่ายนเรศวร ใกล้ ๆ พระราชวัง
หลังจากลงนามกันแล้ว ก็เดินชมโน่นชมนี่ รับประทานอาหารคาวหวานตามอัธยาศัย ครูใหญ่ซึ่งเป็นคนที่เคยอยู่ในวังมาก่อน มีพ่อ มีพี่ชาย น้องชาย ญาติ ๆ เป็นข้าราชบริพารอยู่ในวัง จึงค่อนข้างจะอธิบายอะไร ๆ ได้ดี ทำให้ฉันได้รับความรู้มากมาย และทราบว่าในบริเวณพระราชวังมีพระตำหนักหลายหลังมีชื่อคล้องจองกัน ได้แก่ พระตำหนักเปี่ยมสุข ปลุกเกษม เอิบเปรม เอมปรีดิ์ สร้างอยู่กลางอุทยานไม้ดอกไม้ประดับนานพันธุ์ โดยมีพื้นที่ด้านหนึ่งติดชายทะเล เสียงของครูใหญ่ในยามที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับพระองค์ท่านและพระบรมวงศานุวงศ์ มักแฝงไปด้วยความภูมิใจ ความปลื้มปิติ จนปิดไม่มิด
เมื่อใกล้เวลาที่พระองค์ท่านจะเสด็จมาถึง พวกเราก็ไปเข้าแถวหน้ากระดาน รอรับเสด็จ จำได้ว่า วันนั้นทุกคนได้ยืนแถวหน้า และมีความสุขกับการรอรับเสด็จ บางครั้งฉันก็ได้ยินเสียงพระสรวลของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ อยู่ภายในพระตำหนัก ขณะที่สมเด็จท่านก็รอรับเสด็จพระเจ้าอยู่หัวเช่นกัน นับว่าเป็นบรรยากาศที่ดีมาก ฉันรู้สึกคลายความตื่นเต้น (แรก ๆ ตื่นเต้น จน เกร็ง และกลัว)
แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เมื่อเห็นพระองค์ท่านเสด็จลงจากรถยนต์พระที่นั่ง โดยมีสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จออกจากพระตำหนักมารอรับอยู่ใกล้ ๆ ทันทีที่ในหลวงเสด็จออกจากรถยนต์พระที่นั่ง ภาพประทับใจที่ฉันไม่อาจลืมเลยในชีวิตนี้ คือภาพสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถเสด็จพระราชดำเนินเคียงคู่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว (คล้องพระกร) เสด็จพระราชดำเนินมาใกล้ ๆ ฉันรู้สึกโชคดีเหลือเกิน มีความรู้สึกว่าพระพักตร์ของทั้งสองพระองค์อยู่ใกล้ฉันนิดเดียวเอง ทั้งสองพระองค์ ทรงปฏิสันถารกับทุก ๆ คน บางครั้งก็ทรงพระสรวลอย่างครึกครื้น ไม่ถือพระองค์เลยสักนิด
แม้เวลาจะผ่านไป 20 กว่าปีแล้ว แต่ฉันก็ยังคงจดจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้เป็นอย่างดี รู้สึกขอบพระคุณ "ครูใหญ่" ที่ชวนฉัน "ไปรับในหลวง" ในครั้งนั้น พระราชวังไกลกังวล ตั้งอยู่ห่างจากหัวหินไปทางทิศเหนือประมาณ 3 กิโลเมตร บนถนนเพชรเกษม กิโลเมตรที่ 229 พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้า
หลังจากเหตุการณ์ประทับใจในวัน "รับในหลวง" ผ่านไปประมาณ 1 ปี คุณพ่อ คุณแม่ พี่สาว น้องชาย และหลาน ๆ ของฉัน เดินทางจากสงขลามาเยี่ยมเยียนฉันที่หัวหิน พระราชวังไกลกังวลจึงเป็นสถานที่แรกที่ฉันพาพ่อแม่ญาติพี่น้องไปเยี่ยมชม ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวย ๆ ไว้ให้ได้ย้อนคิดถึงวันวานในวันนี้ 24 ปี ในความทรงจำ
มาส่งกำลังใจ และยินดีกับ ว่าที่ รางวัลอันดับ .. ส่งเรงใจเชียร์ค่ะพี่ตาล
แวะมาคลิ๊กดอกไม้
ให้กำลังใจตัวเอง 555555+