ในแต่ละวัน..มีเสมอ(จบ)

ความทรงจำ บททดสอบ บทเรียนรู้

เฮ้อ...

ผ่านมาแล้ว แปดเดือน

ก็มาถึงสี่เดือนสุดท้าย

ซึ่งเป็นสี่เดือนที่ฉันชอบมากที่สุด

เพราะจะเข้าสู่หน้าหนาววว......

 กันยายน...

ความแปรปรวนของลมฟ้าอากาศก็เหมือนกับจิตใจของคนเรา

จะสุขหรือทุกข์ ไม่ใช่เรื่องแปลก

แค่ตามมันไปให้ร ดูใจตัวเองให้ทัน

ไม่มีฟ้าฝนที่ไหน จะมืดครึ้มไปตลอดหรือตกได้โดยไม่ยอมหยุด

 

ตุลาคม...

บางคนบอกนี่คือช่วงเปลี่ยนผ่าน(อีกครั้ง)

...ปลายฝนต้นหนาว...

เราเก็บร่มที่เคยใช้ และเตรียมเสื้อกันหนาวขึ้นมาแทน

ธรรมชาติเปลี่ยน..ก็เพื่อได้เรียนรู้หาวิถีทางใหม่ๆที่เหมาะสม

และนี่อาจจะเป็นเหตุผลง่ายๆ ที่ควรทำความเข้าใจให้ได

ว่าทำไมชีวิตเราจึงควร ' เคลื่อนไหว'

และไม่ควร 'หยุดนิ่ง' อยูที่เดิมนานเกินไป

 

พฤศจิกายน...

เกือบครบรอบเวลา 1 ปี ของการเดินทาง

ทุกอย่างดูเหมือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว

แม้จะเป็นความจริง ที่เวลาคือข้อกำหนดที่เราสมมุติมันขึ้นมาเอง

ทุกๆวัน ย่อมสำคัญเหมือนกันหมด

แต่บางครั้ง ชีวิตก็ต้องการกรอบเวลา

เพื่อกระตุ้นให้เราได้ทำในสิ่งที่ตั้งใจไว้ให้ลุล่วง

หรือให้เราได้ทบทวนตัวเอง ว่ายังมีสิ่งใดอีกหรือเปล่าที่เราตั้งใจไว้

- - แต่ยังไม่มีโอกาสได้ลงมือทำ

 

ธันวาคม...

เดือนแห่งความคึกคัก และ ผ่อนคลาย

ไฟประดับประดา ของขวัญ รอยยิ้ม เสียงเพลง..

ทุกอย่างล้วนเป็นใจมห้วางความเครียด

วางภาระ หน้าที่ เอาไว้ก่อน

ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้

และไม่ลืมที่จะให้รางวัลตัวเองทุกครั้งเท่าที่จะเป็นไปได้เสมอ