ณ ชิงช้า ตอน เงียบและนิ่ง
ที่เฉลียง หน้าบ้านสวน...
"...." ป้า นั่งรับลมจิบกาแฟอยู่
"...." ผม ก็นั่งจิบกาแฟรับลมเหมือนกัน
"...บางทีอยู่เงียบๆ ก็ดีเหมือนกันเนอะ ว่ามั๊ย" ป้า เริ่ม
"ครับ" ผม รับคำ
"เงียบ แล้วจะได้นิ่ง..." ป้า ว่าต่อ
"อืม..." แม่ ก็ออกมาแอบเงียบด้วยอีกคน
"...นิ่งแล้วจะได้คิด..." ป้า ต่ออีก
"..." ไม่มีใครเออ ออ
"คิดอะไรดีครับ..." ผม อดไม่ได้
"ถ้าเป็นตอนนี้ก็คิดเรื่องแก เหมาะสุด..." ป้า ตอบยิ้มๆ
"อ้อ.."
"คิดว่าแกจะมีน้ำใจไปเติมกาแฟให้ชั้นมั๊ย" ป้า ว่าต่อ
"เอ่อ...มีแน่นอนครับ" ผม รีบลุกทันที
"ไม่ต้องรีบนะ... ชั้นจะได้นิ่งต่ออีกนิด" ป้า พูดยิ้มๆ
"อืม..." แม่ เออ ออด้วย
กาแฟน่ะชงไม่นานหรอกครับ ระหว่างที่คนกาแฟผมก็ได้นิ่งเหมือนกัน
เพิ่งรู้ว่าเงียบ และนิ่งก็มีความสุขไปอีกแบบ...
มีความสุขมากมายครับ
vrt
ความเห็น (2)
..ค่ะ..นิ่งกับ..เงียบ.เป็นความสุข..ลึกๆอีกแบบหนึ่ง..เราจะพบได้.ในก้นบึ้งของชีวิตและจิตใจ..เจ้าค่ะ..ยายธี
- เงียบและนิ่งยิ่งใหญ่ในความเงียบ
- อยู่เรียบเรียบเทียบใจให้หยุดนิ่ง
- อาจได้ยินเสียงเงียบราบเรียบจริง
- เงียบก็ยิ่งแว่วฟังเสียงกังวาน