ปีสี่...โค้งสุดท้ายของการเรียนในมหาวิทยาลัย
เเละแล้วก็มาถึงปัจจุบัน...สักที(หลังจากเล่ามาตั้งแต่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัยลากยาวมาถึงใกล้จะออกจากมหาวิยาลัยเเล้วนะเนี่ย!!!)
ตอนนี้ดิฉันกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 สาขาเทคนิคการเเพทย์ มหาวิทยาลัยพะเยา เป็นปีสุดท้ายเเล้วนะ ใกล้จะถึงความฝันเเล้วอีกเเค่สองเดือนดิฉันก็จะออกไปฝึกงานเเล้วก็จบจากมหาวิทยาลัยนี้(แต่ตอนนี้ยังไม่ได้สอบปลายภาคนะ ถ้าสอบเเล้วผ่านทุกตัวดิฉันก็จะจบอย่างสมบรูณ์ตอนนี้ยังหวั่นๆอยู่เพราะงานเยอะมาก!!!) ช่วงชีวิตการเรียนตอนปีสี่นี้ตอนเเรกฉันคิดว่ามันคงง่ายกว่าปีสามแหละ แต่เอาไปเอามาปีสี่อะเรียนไม่เยอะเรียนแบบชิวๆนะแต่งานเยอะมาก เเบบว่าไม่รู้จะทำอันไหนก่อนดีเนี่ย อะไรก็ต้องทำ งานชิ้นโบแดงอันยิ่งใหญ่ของนักศึกษาปีสี่ ก็คงจะรู้ดีว่านั้นคือ โครงงานวิจัย นั้นเอง มันเป็นงานที่ต้องรับผิดชอบอย่างมาก ต้องทำนู้นนี้ นั้น ต้องทดลองนู้นนีั โอ๊ยเหลือคำปัญยาย ใครที่ทำย่อมรู้ดีว่ามันวุ่นวายเเค่ไหนกว่าจะทำวิจัยได้เเต่ล่ะบท ซึ่งตอนนี้ดิฉันได้ทำโครงงานวิจัยอยู่นั้นก็ คือเรื่อง ความหลากหลายทางพันธุกรรมของ MICA ยีนในชาวไทยภูเขาภาคเหนือตอนบน ซึ่งตอนนี้ก็ใกล้จะเสร็จเเล้วเหลือเเต่ทำเล่มกับ สอบป้องกัน (ขอให้มันผ่านไปด้วยดีทีเถิด!!) เกือบลืมเล่าแหน่ะ ดิฉันได้มีโอกาสไปทำวิจัยที่มหาลัยขอนเเก่นด้วยเเหละ สนุกมากค่ะ เอารูปมาฝาก คิคิ
พอพุดถึงโครงงานเเล้วก็มีงานที่ความหินไม่น้อยไปกว่ากันนั้นคือ วิชาCorreration แบบว่าที่เอา Caseมาให้ ว่าผู้ป่วยมีอาการแบบนี้ แพทย์สั่งตรวจอันนี้ เเล้วเราต้องมาวิเคราะห์แล๊ปที่ตรวจหน่ะถูกมั๊ย แล้วก็ว่าวิเคราะห์ว่าอาการผู้ป่วยที่มาเป็นมาไงเราต้องเอามาสัมพันธ์กันให้ได้ที่ต้องเรียนก็เพราะถ้าจบไปเราจะได้เป็นนักเทคนิคการเเพทย์ที่มีคุณภาพนั้นเเหละ (เห็นมะที่พูดมาอะมันยากมั๊ยหล่ะ เเค่เรียนทุกวันนี้ก็จะแถบจำอะไรไม่ได้อยู่ล่ะ เรียนเยอะเกิน งานยังมาเยอะอีก..เฮ้อพูดเเล้วเหนื่อยนี้ขนาดยังไม่ได้ออกไปทำงานนะเนี่ย!!!)
ช่วงนี้งานสุมหัวมาก หนังสือก็ดีอ่าน งานก็ต้องทำส่งทุกอาทิตย์ ชีวิตนักศึกษานี้เป็นอะไรที่เข้มข้นจริงๆ ซึ่งตอนนี้เรียนปีสี่เเล้วอนาคตเป็นอย่างไรใครก็มิอาจรู้ได้ อีกไม่กี่เดือนจะจบเเล้ว(รึป่าว55+ถ้าสอบเเล้วไม่ติดเอฟก็ผ่านแหละ อย่าให้ติดเชียว แง้ๆๆ นู๋กลัวววว ) ก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองแหละ ว่าจะขยันขนาดไหน ว่าทำได้เเค่ไหนแต่ฉันก็จะทำให้ดีที่สุดค่ะ (สู้เพื่อเเม่กะตัวเอง 555+) เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ก็รู้เเล้วค่ะว่าจะผ่านหรือไม่ผ่าน พูดเเล้วก็กลัวจริงๆ (ไว้จะเามาเล่าให้ฟังนะค่ะอย่าลืมติดตามตอนต่อๆไป คิคิ)
ไม่ว่าอนาคตข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นดิฉันก็จะทำใจยอมรับมัน แต่ก่อนที่จะทำใจยอมรับมัน ดิฉันจะลงมือทำแล้วทำให้ดีที่สุด เท่าที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้ และดิฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าดิฉันจะจบสี่ปีตามที่วาดฝันไว้ ค่ะ (ช่วยเป็นกำลังใจให้ดิฉันด้วยนะคร้า)
(ข้อคิดสักนิด...ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร มันอยู่ที่ตัวเราว่าเราได้ลงมือทำปัจจุบันได้ดีแล้วหรือยัง อย่ารอฟ้ารอฝนมาช่วยเรา ถ้าเราทำดีเเล้วผลออกมาเป็นอย่างไรก็จงยอมรับมัน เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ทำให้ถึงที่สุด และดีที่สุดเเล้วค่ะ)
บันทึกเมื่อวันที่ 6 กันยายน 2554 เวลา 16.26 น
ปล.หลังจากนี้ดิฉันอาจจะไม่ค่อยมีเวลามาบันทึกเเล้วนะค่ะเพราะดิฉันงานเยอะมากเเล้วต้องรีบอ่านหนังสืออีกเพื่อจะได้จบสี่ปี ไว้สอบเสร็จเเล้วจะมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะค่ะ อย่าลืมติดตามนะคร้า
ความเห็น (4)
ขอเอาใจช่วยครับ
ขอให้มีความสุขและสนุกกับการเรียนตลอดเวลานะครับ
ปี4แล้ว ขอให้เราได้จบไปพร้อมๆกัน น๊าาา
ตอนนี้ เดินผ่าน นศ. เห็นหน้ายุ่งบ่นว่า งานเยอะๆๆ เกือบทุกคนเลยครับ