สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก "ทักษะการนวดน้ำมันสำหรับเด็กสมองพิการ"

วันนี้มีเรื่องมาเล่าอีกแล้วค่ะ ขอตั้งชื่อเรื่องว่า สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก

เมื่อวันที่ ๑๕-๑๗ ส.ค.๕๔ รพ.สูงเนินจัดอบรม “การนวดน้ำมันเพื่อกระตุ้นกล้ามเนื้อสำหรับเด็กพิการ” ให้กับผู้ดูแลเด็ก (Care giver) มีเด็กพิการเข้าร่วม 12 ครอบครัว เราได้ทีมวิทยากรและจิตอาสาจากมูลนิธิพิทักษ์ดวงตาลำปาง วิทยากรคนสำคัญคือป้ากระรอก (ผู้ดูแลศูนย์ของมูลนิธิเด็กอยู่ที่กทม.ตั้ง 7 ศูนย์) แต่ก็ยังมีเวลาปลีกตัวมาช่วยเรา

เราได้ประสานทีมงานภายในรพ. มีคุณเสน่ห์ (จนท.โสตทัศนูปกรณ์) ช่วยถ่ายภาพ, คุณธิดารัตน์ (นักโภชนากร) ดูแลเรื่องอาหารกลางวัน, คุณสุภาและคุณธิติมา (งานแพทย์แผนไทยประยุกต์) ช่วยเป็นพี่เลี้ยงเด็กๆ, คุณวรีพรและคุณกาญจนา ช่วยจัดอาหารว่าง, อบต.และรพ.สต.ช่วยรับส่งกันเองทั้ง 3 วัน, ทันตแพทย์จารุวรรณ ช่วยตรวจสุขภาพฟันให้เด็ก, คุณจำเนียร (หัวหน้ากลุ่มการพยาบาล) อำนวยความสะดวกทั่วไป

เริ่มด้วยการแนะนำตัวทีมงาน ผู้ดูแลเด็กและเด็กๆ หลังจากนั้น "ครูปุ๋ย" บอกวัตถุประสงค์ของการนวดส่วนหลังและลำตัว นวด

*- เพื่อผ่อนคลายการเกร็งของลำตัว***

- ลดการเกร็งบิดของร่างกาย

- เพื่อการจัดท่าที่เหมาะสมและป้องกันการผิดรูป

- การนวดตามร่องซี่โครงและจุดรากขวัญช่วยให้หายใจได้ลึกขึ้น หายใจอิ่ม ลดการอึดอัดใจ

๓ วันแห่งความสุข เราหมายถึงทีมงานและผู้ดูแลเด็ก ได้รับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการนวดน้ำมันงาและน้ำมันมะพร้าว เราหวังว่าผู้ดูแลเด็กจะนำไปนวดให้เด็กต่อไปเรื่องยๆ (คงต้องรอติดตามและประเมินต่อไป)
สิ่งที่เห็นคือ.. ครอบครัวเด็กๆ ตั้งอกตั้งใจเรียนรู้วิธีการนวด เพราะอยากให้ลูกหลานของตัวเองได้มีกล้ามเนื้อเพิ่มมากขึ้น เพื่อจะได้ฝึกการยืน การเดิน และช่วยเหลือทำกิจวัตรประจำวันด้วยตัวเองได้มากขึ้น ทีมงานแต่ละท่านแม้จะเหนื่อยแต่ก็มีความสุข ที่ได้เห็นรอยยิ้มของน้องๆเหล่านี้

สิ่งที่เราได้รับ.. เมื่อได้เห็นภาพเด็กผู้พิการเหล่านี้ หลายคนสะท้อนจากพฤติกรรมที่เงีบยเฉย ซึมลง ไม่พูด น้ำตาซึม
จากคำพูด "เคยคิดว่าตนเองช่างอาภัพเหลือเกิน ไม่มีคุณค่าไม่มีประโยชน์อะไร น้อยเนื้อต่ำใจในวาสนาของตัวเอง" พอมาเจอน้องๆสมองพิการหล่านี้ จึงรู้สึกว่ามีหลายชีวิตที่น่าสงสารมากกว่า ถึงแม้ว่าจะพูดไม่ได้ เดินไม่ได้ แต่เค้าเหล่านี้สามารภยิ้มได้อย่างจริงใจ รู้สึกสะท้องใจและเห็นใจผู้ปกครองที่ต้องอยู่กับเด็ก นานเป็นวัน เป็นเดือน เป็นปีและตลอดไป.. มันช่างเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสียหลือเกิน

บางคนบอก.. มีกำลังใจในการทำงานมากขึ้น

หลายคน.. ฮึดสู้จากที่เคยรู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง

บางคนกลายเป็นแม่ยก.. ช่วยบริจาคเงินให้เด็กทุกๆเดือน

เราประกาศเสียงตามสาย และตั้งกล่องรับบริจาค เพื่อนำเงินไปซื้อข้าวของเครื่องใช้ เป็นของติดไม้ติดมือเด็กๆกลับบ้าน.. ผู้รับสุขใจ ใบหน้าเปื้อนยิ้ม.. ผู้ให้ก็อิ่มบุญ.. เราได้เติมเต็มหัวใจน้อยๆ ด้วยความรัก ความเมตตาอารี ความรักที่มีแต่ให้ของพวกเรา

ต้องขอขอบคุณกรรณิการ์ สรวยสุวรรณ (ครูปุ๋ย) ผู้อำนวยการมูลนิธิพิทักษ์ดวงตาลำปาง และผู้ดำเนินงานเกี่ยวกับผู้พิการโดยเฉพาะเด็กพิการทางสมอง ซึ่งรู้จักเป็นการส่วนตัว เป็นรุ่นพี่วิทยาลัยพยาบาล รุ่นพี่รร.สุรนารีวิทยา กับคุณเดือนเพ็ญ สิงฆ์ทอง (ต่าย) ผู้รับผิดชอบงานด้านผู้พิการของรพ.สูงเนิน
เมื่อมีโครงการดีๆสำหรับน้องๆผู้พิการเหล่านี้ มักจะแบ่งปันมาให้เราชาวสูงเนินตลอด เช่น
- ปี ๒๕๕๑-๒๕๕๒ มีทุนประกอบอาชีพผู้พิการ (วงเงินกว่า ๓๐,๐๐๐ บาท)
- ปี ๒๕๕๓ ได้รับรถเข็นเฉพาะสำหรับเด็กพิการ (๗ คัน)
- ปี ๒๕๕๕ ศูนย์เรียนรู้สำหรับผู้พิการในชุมชน (เราหาสถานที่ได้แล้ว กำลังดำเนินการเพื่อหาทุนเมเติม)
ขอบคุณป้ากระรอก ผู้สอนสาธิตการนวดน้ำมันเพื่อกระตุ้นกล้ามเนื้อสำหรับเด็กพิการ
ขอบคุณน้องต่ายแห่ง NCD ที่มีใจในการดูแลผู้พิการ.. มีใจที่จะทำงานเพื่อปวงชน.. มีความตั้งใจที่จะดูแลผู้คนที่มีความทุกข์ ให้มีสักครั้งที่รู้สึกมีความสุข
และที่จะขาดเสียไม่ได้เลยคือเจ้าหน้าที่รพ.ที่มีส่วนร่วมทุกท่าน บางคนบริจาคเงิน บางคนบริจาคสิ่งของ ตุ๊กตา เครื่องใช้ ขนม และอื่นอีกมากมาย

บันทึกหน้าจะแบ่งปันเล่าเรื่อง

ตำแหน่งจุดและแนวนวดส่วนลำตัว + วิธีนวดนะคะ

เขียนใน GotoKnow โดย kunrapee
ใน แบ่งปัน เล่าเรื่อง Sungnoen Hospital

คำสำคัญ (Tags): #รพ.สูงเนิน#ทักษะการนวดน้ำมันสำหรับเด็กสมองพิการ

หมายเลขบันทึก: 457312เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2011 20:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 23:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน