โคลงสี่สุภาพ แอบแอบมอง

 

@ แอบมองแอบจดจ้อง ....... ใจถวิล

แอบคิดแอบอิงยุพิน ............ พนิตน้อง

แอบคร่ำแอบครวญจินต์ ....... จนกระสับ กระส่ายนา

แอบร่ำแอบร้องก้อง ............ กับแก้วกมลมาน

@ แอบจารแอบจดถ้อย ....... ถึงนาง

แอบรักแอบหลงวาง ........... วากย์ไว้

แอบยกแอบยอพลาง ......... พูดชื่น ชมนา

แอบคิดแอบชิดใกล้ ........... กับน้องในฝัน

 

@ มองกัญญ์กรก่องเกลี้ยง ....  กลมเกลา

มองพักตร์ก็พริ้งเพรา ............  เพริศแพร้ว

มองร่างสลักเสลา ... .............สุดเอ่ย เอื้อนนอ

กรัชกายแก้ว ....................... แกล่ใกล้อัปสร

 

  เดิมทีมาจากกระทู้ คำว่าแอบ ที่เพื่อนสมาชิกตั้งไว้ ก็เลยแต่งเพื่อฝึกทักษะ ตามนี้...เพื่อประโยชน์ทางการศึกษาเรื่องโคลง หาได้มีอะไรในโคลงนี้

พระมหาวินัย ๒๑.๐๖ น. : ๓๐ ส.ค. ๕๔

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

@ แกว่ง ปากไปกล่าวร้าย ....... คนใด
ปาก บอกตรงกับใจ ............ กล่าวถ้อย
หา ทางทิ่มตำไป ............... สนุกเล่น เนืองนา
เท้า พุ่งมาห่อนน้อย ............ ใส่หน้าแน่นอน๚๛
Athidej Kawinwan ‎# ๑ ก.ย. ๕๔

๏ แกว่ง เท้าไปเรื่อยด้วย ...... เริงใจ
เท้า จักพาท่านไป ............. เจ็บช้ำ
หา เสี้ยนทิ่มเข้าใน ............ เท้าท่าน เองนา
เสี้ยน จักคอยทิ่มย้ำ ........... เจ็บร้าวระบม๚๛
Punnapope Saipetch ‎* ๑ ก.ย.๕๔

@ แกว่ง ปากไปพูดเพ้อ ..... พาดพิง
เท้า อาจย้อนมาติง...............เตะได้
หา เหตุแห่งความจริง............แจ้งกล่าว
เสี้ยน อาจเหี้ยนหักไซร้.........สุดสิ้นความแหลม๚๛
พระมหาวินัย ๒๑.๕๒ น. : ๑ ก.ย.๕๔

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

@ เปิดอกเพื่อรับรู้........ เรื่องราว
สุขทุกข์ถามข่าวคราว..... คับแค้น
ใช่จักพูดเกรียวกราว ......กลบกลื่อน เรื่องนอ
เหินห่างกลับแน่นแฟ้น..... เฟื่องฟุ้งสัมพันธ์
......................................................
พระมหาวินัย ๑๘.๕๐ น. : ๒๘ ส.ค.๕๔

@ คุยกันเปิดอกได้…....จงเผย
เก็บกดนั้นอย่าเลย…......แอบแพ้
จริงใจก่อนเหมือนเคย…..ใจเปิด นั้นแฮ
อย่าปิดบังกันแม้…..........หลบร้าย ทำลายกัน
......................................................................
Manofsiam เจ้าคุณอู๋ สุภาพบุรุษแห่งสยาม ๒๘ ส.ค.๕๔

๏ อย่าลอบอย่าหลีกเร้น ..... เบื้องหลัง
เปิดอกพูดรับฟัง .............. ย่อมได้
อย่าแอบอย่าปิดบัง ........... กันอยู่ เลยแฮ
ทุกอย่างสว่างไซร้ ............ ก็ด้วยพูดจา
...................................................................
Punnapope Saipetch * ๒๘ ส.ค.๕๔

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

รำลึก "...สืบ นาคะเสถียร..."

@ สืบ สานงานป่าไม้... เมืองเรา
นา ป่าแลขุนเขา......... เขตแคว้น
คะ นึงนึกนำเอา.......... อาตม์แลก
เสถียร สถิตพิชิตแม้น...มอดม้วยมรณา ๚๛
...................................................................
แม้น ๑ สัน. แม้ เช่น แม้นมิไปช่วยจะม้วยมอด ด้วยสังข์ทองไม่ถอดรูปเงาะป่า. (สังข์ทอง).
แม้น ๒ ว. เหมือน, เช่น, คล้าย, เช่น แม้นวาด. (แม้น เอาความหมายที่แปลว่า แม้)    พระมหาวินัย ๑๒.๕๗ น. ๑ ก.ย.๕๔

[อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล]

กราบนมัสการพระคุณเจ้า

• มิได้แวะมาเยี่ยมเยียนในหลาย ๆ บันทึก เนื่องจากภารกิจยุ่งเหยิงเหลือเกินค่ะ
• พระคุณเจ้าแต่งโคลงได้ดีนะคะ  ครูอิงไม่ค่อยสันทัดเรื่องโคลงเท่าไหร่ค่ะ
• แต่งได้บ้างก็ต้องใช้เวลา  ไม่ปุ๊บปั๊บเหมือนกลอนหรือกาพย์
• ขอบพระคุณพระคุณเจ้า ที่แวะไปเยี่ยมเยียน พร้อมด้วยโคลงสี่สุภาพ สืบ นาคะ เสถียร
• หวังว่าพระคุณเจ้าคงสบายดี  นมัสการลาค่ะ

[พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..]

ขอขอบคุณที่คุณครูมาเยี่ยม ขอให้คุณครูมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเช่นกัน

[ไข่มุกราณี]

นมัสการค่ะพระคุณเจ้า อีฉันลองซอกแซกเล่น กลับได้มาเจอที่นี่ จึงแวะทักทายค่ะ ไม่กล้าฝากโคลงไว้อายจัง สู้ไม่ได้เลยขอให้มีความสุขมากมากแลมากมากค่ะ

[ไข่มุกราณี]

นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ โคลงสี่สุภาพแอบซ่อน ถูกปิดแล้วค่ะ มาบอกข่าวสหาย ขออภัยที่พึ่งมาเยี่ยม ท่านคงสบายและมีสุข ขอบคุณค่ะ