เห็นแล้วน้ำลายย้อยเลย....อยากกินๆ 555
พี่หนูรี...
ช่างสรรหา..ของอร่อยทาน
น้ำหนักเพิ่มไหมครับ (555)
บันทึก..
รูปถ่าย..
ลงตัว..ยั่วยวน..ให้หม่ำ..โดยแท้
ตามมาจากบันทึกทุเรียนบ้าน
ของพี่หนูรีครับ
สวัสดีค่ะคุณอักขณิช
ขออภัยที่ต้องทำให้...มิได้ตั้งใจ มาให้หิวยามดึก กว่าจะโหลดภาพได้ก็ค่ำแล้ว อิอิ...
ขอบคุณน่ะค่ะ
น้องหมอทิมดาบค่ะ
นี่เป็นความลับค่ะ ... พี่เพียงอยากทำเพื่อถ่ายรูปไว้ประกอบการเขียน ส่วนขนมนั้นพี่ต้องหาแนวร่วมก่อนจึงจะเริ่มทำ ช่วงนี้พี่อยู่หาดใหญ่เพื่อนเยอะ ทำแล้วแบ่งๆไปแถวที่ทำงานเก่า สุดท้ายก็ไม่ต้องอ้วนแล้วล่ะค่ะ...^^
จากนั้นรอผลสรุป โทรมา แจ้งว่า "อร่อยจ้าหมดแล้ว" อิอิ...
น้องหนูรี ......ว่าแล้วเรียนบ้านต้อง ทำเหนียวเรียนน้ำกระทิสด
ข้าวเหนียว หุงจะอร่อยกว่านึ่ง
แต่บางคนหุงแล้วดิบมั่งเปียกมั่ง จึงเลือกการนึ่ง
การหุงข้าวนี้ คนแต่แรก(วัฒน์ วัลยางกูรย์)บอกว่า
"ลูกสาวพ่อหุงข้าวสวยเหมือนนึ่ง.....
อ้อนึกขึ้นได้ที่พังงาเรียนบ้านนักพนันเขาเอามาฟัน(คือเอาทายกันว่าหน่วยนี้มีกี่ยุม เช่น ยี่สิบขึ้น ยี่สิบลง ทายถูกได้เบี้ย
คนทายผิดเสียทั้งเบี้ยพนัยและเบี้ยค่าเรียน นี้คือการฟันเรียน เราเด็กๆ เขาฟันเรียนกันตรงใหนเรากินกันพุงกาง
ฟํนเรียน = เฉียงเรียน
วันนี้อ้วนอีกแล้วเรา
รู้ว่าอ้วนไม่ดี
แต่ว่า อดใจไม่ค่อยไหว
เป็นโรคติดขนมนะครับ
*** รู้สึกหิวทุกบันทึกเลยค่ะ อิอิ
พี่หนูรีจ๋า
มาชม เรียนบ้าน อ่านที่พี่บังเขียน แล้วคิดถึง ตอนเด็กๆ จะชอบมาทายกันว่า เรียนหนวนนี้มีกี่ยุม
ปีนี้คุยกับป๋าอี๋บอกว่าที่บ้านใต้เรา มีเงาะ เยอะ ลองกอง กำลังจะขึ้น ส่วนเรียนยังเงียบๆ อดหลาวเรา ...
อยู่ทางนี้กินแต่ข้าวนึ่ง (ข้าวเหนียว) แต่ยังไม่ได้กินเรียน เห็นบันทึกนี้ต้องไปหามาชิมแล้ว คิดถึงค่ะ
อืม เมื่อวานแลทีวีแว้บๆ มีงานไหรที่สะพานป๋าเปรม นึกได้เลาๆ ว่าเคยไปร่วมงานรักบ้านเกิด แถวสะพานป๋า ประมาณช่วงๆนี้ แต่จำไม่ได้แน่นอน