การพูดในชีวิตประจำวัน
การพูด เป็นทักษะหลักในการติดต่อสื่อสารกันในชีวิตประจำวันของคนเรา เราพูดเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิด ความเข้าใจ ความต้องการ ฯลฯ ซึ่งการพูดที่ดี และรู้จักใช้ทักษะในการพูดให้ถูกต้อง จะทำให้เกิดไมตรีระหว่างกัน และบรรลุวัตถุประสงค์ในการสื่อสาร
การพูด แบ่งออกเป็น ๒ ประเภทใหญ่ ๆ ดังนี้
๑. การพูดเเบบไม่เป็นทางการ เป็นการพูดที่ผู้พูดอาจตั้งใจหรือไม่ตั้งใจเตรียมหัวข้อมาล่วงหน้าก็ได้ และเป็นการพูดที่ไม่จำกัดเวลาหรือสถานที่ ซึ่งการพูดแบบไม่เป็นทางการนี้เป็นการพูดที่ใช้ในชีวิตประจำวันมากที่สุด
การพูดแบบไม่เป็นทางการ แบ่งเป็นประเภทต่างๆ ได้ ดังนี้
๑.๑ การพูดทักทาย ควรใช้ภาษาที่สุภาพ และไม่ควรพูดละเมิดสิทธิส่วนบุคคล แม้ว่าผู้ที่ทักทายจะสนิทสนมกันก็ตาม
๑.๒ การพูดสนทนา ควรปฏิบัติ ดังนี้
- ไม่ควรพูดเพียงคนเดียว แต่ควรเปิดโอกาสให้คู่สนทนาได้พูดบ้าง
- ใช้ภาษาที่สุภาพ และเหมาะสมกับสถานการณ์ที่พูด
- หลีกเลี่ยงการพูดสนทนาแต่เรื่องส่วนตัวของตัวเอง
- ไม่พูดทับถมอีกฝ่ายหนึ่ง หรือพูดโอ้อวดตนเอง
๑.๓ การพูดเเนะนำตัว จะพุดเมื่อเราต้องเข้ากลุ่มเพื่อนใหม่ จึงควรเริ่มต้นพูดด้วยการกล่าวคำทักทายผู้อื่นด้วยภาษาที่สุภาพ เเล้วจึงกล่าวคำแนะนำตัวว่าชื่ออะไร เรียนอยู่ชั้นอะไร โดยอาจบอกชื่อเล่นด้วยก็ได้
๒. การพูดเเบบเป็นทางการ เป็นการพูดต่อหน้าที่ชุมนุมชน ผู้พูดมักมีการเตรียมตัวมาก่อนว่าจะพูดเรื่องอะไร เช่น การพูดอภิปราย การโต้วาที
การพูดแบบเป็นทางการต้องใช้ภาษาที่สุภาพและมีมารยาทในการพูด ซึ่งในการพูดคุยกับผู้อื่น เราควรปฏิบัติตนให้เป็นผู้มีมารยาทในการพูด ดังนี้
- กล่าวคำทักทายก่อนพูด และกล่าวคำอำลาเมื่อพูดจบ
- รู้จักควบคุมอารมณ์ หรือน้ำเสียงใหสุภาพอยู่เสมอ
- ไม่พูดจาดูถูกหรือข่มขู่ผู้ฟัง
- พูดโดยใช้ถ้อยคำที่สุภาพ
การพูด มีความสำคัญกับมนุษย์หลายประการ ดังนี้
๑) ช่วยในการติดต่อสื่อสารในชีวิตประจำวัน
๒) ช่วยให้ประสบความสำเร็จในการเรียน และในอาชีพการงาน ไม่ว่าจะเรียนอะไร หรือประกอบอาชีพอะไรก็ตาม การพูดที่ดีและเหมาะสมจะช่วยให้ผู้ฟังมีความพอใจ เกิดความรู้สึกที่ดีและคล้อยตามได้
๓) ช่วยในการผูกมิตร หรือผูกสัมพันธ์ระหว่างบุคคลให้เป็นไปด้วยดี
ไม่มีความเห็น