สองสามวันมานี่ฝนตกพรำๆ ทั้งวันเลย อยู่แต่ในบ้านก็รู้สึกหมดสนุก หมดมุขเลยพาเจ้าตัวเล็กวันเรียนไปหาแหล่งเรียนรู้ข้างนอกบ้านบ้าง
หวังว่าสิ่งแวดล้อมดีๆ จะกระตุ้นเชาวน์ปัญญาที่หลากหลายได้บ้าง
สรุปเราก็ไปหอสมุดกัน เจ้าตัวเล็กดีใจมาก เพราะห้องสมุดมีสิ่งที่เค้าชอบอยู่อย่างน้อย 2 อย่าง คือ มุมของเด็กที่มีนิทานมากมาย และร้านขนม คุณเธอวิ่งไปหาไอศกรีมทันที
เล่านิทานจบ ก็ให้เค้าได้ลองสรุปสิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในแต่ละเรื่อง และก็สอนให้เขาได้สะกดภาษาไทยไปพร้อมๆ กัน นิทานเรื่องไหนที่พอจะสอนเรื่องการนับเลขได้ ก็สอดแทรกไป รวมทั้งศัพท์ภาษาอังกฤษง่ายๆ ด้วย วันนี้ 2 แม่ลูกสนุกกันมาก นอกจากนี้เขายังได้วิ่งเล่น (แบบเงียบๆ ) แบบว่ายังมีความเกรงใจเพื่อนในห้องอยู่บ้าง (ไม่มากก็น้อย) 555
กลับมาค่ำวันนั้น เจ้าตัวเล็กอยากจะออกแบบนิทานของตนเองขึ้นมา กำลังอยู่ระหว่างวาดภาพ ก็ค่ำซะก่อน ถึงเวลาเข้านอน เลยยังไม่ได้เขียนคำบรรยายประกอบ น้องบอกแม่ว่า "ให้แม่ลองจินตนาการไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูจะเขียนคำพูด"
ขอบคุณหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยขอนแก่นที่มีมุมดีๆ สำหรับเด็กๆ ค่ะ
ขออภัยค่ะ พิมพ์คำว่าเชาวน์ปัญญาผิดตลอดเลย แก้ไขนะคะ "เชาว์ปัญญา" เป็น "เชาวน์ปัญญา" ค่ะ
sara เดี๋ยวขอเวลาตั้งตัวก่อน แล้วจะมาเขียนห้องเรียนแห่งการคิดนะคะ ^^
เปลี่ยนรูปแว้ว
ดีค่ะ ต๋อมแต๋ม
ไอเดียในดินแดนมหัศจรรย์แห่งการเรียนรู้
555 แจ่มค่ะ จุ๊บๆ
สุดยอดเลยเพื่อน เก่งมาก
Fanclub น้องไอเดียทั้งน๊านนนนนนนนนน ขอบคุณทุกคนค่ะ