จี้ใจได้แง่คิด...เรื่อง"เจ๊กหยก"

การหันกลับไปมองผู้ที่เดือดร้อนหรือด้อยกว่าเราจะทำให้เรารู้สึกสบายใจและมีความหวังมากขึ้น

       เมื่อตอนผมเป็นเด็ก  แถวจังหวัดลพบุรี  ถ้าใครได้ยินชื่อเสือขาว จะพากันหนาวไปตาม ๆ กัน ทั้งนี้เพราะเสือขาวเป็นขุนโจรที่มีชื่อและมีสมุนนับร้อยเที่ยวปล้นฆ่า และมีอิทธิพลเป็นที่เกรงกลัวของชาวบ้านรวมไปถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วย 
      ทางการพยายามส่งกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจไปปราบหลายร้อยครั้งแต่ก็ไร้ผล ด้วยเสือขาวผู้นี้มีกลยุทธ์ในการหลอกล่อเจ้าหน้าที่ รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง ครองใจลูกน้องและชาวบ้านให้เป็นสายกลในได้เป็นอย่างดี เสือขาวจึงมีอิทธิพลอยู่ในถิ่นนี้ได้ยาวนาน 
       อยู่มาวันหนึ่ง  เสือขาวได้จัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของตนเองอย่างเอิกเกริก  โดยออกบัตรเชิญชาวบ้านและเจ้าหน้าที่บ้านเมืองในท้องถิ่นมาร่วมฉลองอย่างท้าทาย  ในบัตรเชิญได้ระบุข้อแม้ไว้ว่า ห้ามมิให้นำข้าวของมาอวยพร มิฉะนั้นจะถูกลงโทษ 
       ด้วยความเกรงกลัว ชาวบ้านและผู้ได้รับบัตรเชิญ ต่างมาอวยพรวันเกิดกันอย่างถ้วนหน้า    และปฏิบัติตามกติกาโดยเคร่งครัด             

      เจ๊กหยก เจ้าของสวนกล้วยหอมในหมู่บ้านได้รับบัตรเชิญด้วย แต่แกอ่านหนังสือไทยไม่ออก  พอรู้ว่ามีบัตรเชิญมา แกก็รีบเตรียมกล้วยหอมหวีสวยที่สุดจำนวน 2 ชะลอม มาอวยพรเสือขาว 
     พอเสือขาวเห็นเจ๊กหยกฝ่าฝืนคำประกาศ ก็สั่งสมุนให้ลงโทษทันที่เพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง โดยสั่งสมุนให้ปอกกล้วยหอมยัดใส่ทวารหนักของเจ๊กหยกให้หมดทั้ง 2 ชะลอม 
      เจ๊กหยกร้องลั่น เมื่อกล้วยหอมลูกแรกผ่านเข้าทวารแก แล้วลูกที่ 2 ลูกที่ 3 ก็ตามมา  เสียงร้องของเจ๊กหยกเริ่มเบาลง
      พอลูกที่ 4 ลูกที่ 5 แกก็หัวเราะก๊าก จนเสือขาวแปลกใจถามแกว่า    
        "ถูกลงโทษอย่างนี้ ทำไม่ยังหัวเราะอีก แกเป็นบ้าไปหรือเจ๊กหยก"
       
    เจ๊กหยกหัวเราะลั่นพร้อมกับกล่าวว่า 
        " อั๊วโดงกล้วยหองแค่นี้ไม่เป็นไร  ปูเหลียวเจ๊กเม้งเจ้าของสวงทุเรียงอีกำลังเอาทุเรียงหมองทองมาเต็มเรือ พายตามหลังอั๊วมา อั๊วเลยสบายกว่าแกเยอะเลย "