การสนทนากลุ่ม
(Focus Group)
ความเป็นมา
การสนทนากลุ่ม (Focus Group) ได้มีการพัฒนาขึ้นครั้งแรกระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 (ค.ศ. 1939-1945) โดยนำมาใช้ในการประเมินประสิทธิผลของรายการวิทยุกระจายเสียงที่ออกอากาศในช่วงนั้น พอสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ค.ศ. 1946 ได้มีการนำมาใช้ในกลุ่มที่ทำงานทางด้านสังคมศาสตร์ (Social Sciences) มีลักษณะเป็นการสนทนาถกแลกเปลี่ยนประเด็นปัญหาที่มีการกำหนดหัวข้อเฉพาะบางประเด็นของผู้จัด (Organizer) โดยกลุ่มคนที่เข้าร่วมประมาณ 8-10 คน ซึ่งเรียกว่า เป็น Participants หรือ Respondents โดย ผู้ที่จะเข้าร่วมการทำ Focus group จะได้รับการคัดเลือก (Screen) ตามเงื่อนไขมาอย่างดี (กรมการพัฒนาชุมชน, ม.ป.ป. เว็บไซต์)
ความหมายของการสนทนากลุ่ม
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย [สำนักงาน สกว.] (2551. เว็บไซต์) ได้ให้ความหมายของการสนทนากลุ่มไว้ว่า การสนทนากลุ่ม หมายถึงการรวบรวมข้อมูลจากการสนทนากับกลุ่มผู้ให้ข้อมูลในประเด็นปัญหาที่เฉพาะเจาะจง โดยมีผู้ดำเนินการสนทนา (Moderator) เป็นผู้คอยจุดประเด็นในการสนทนา เพื่อชักจูงให้กลุ่มเกิดแนวคิดและแสดงความคิดเห็นต่อประเด็นหรือแนวทางการสนทนาอย่างกว้างขวางละเอียดลึกซึ้ง โดยมีผู้เข้าร่วมสนทนาในแต่ละกลุ่มประมาณ 6-10 คน ซึ่งเลือกมาจากประชากรเป้าหมายที่กำหนดเอาไว้
วานิช มาลัยและอรสา ปานขาว (2548) ได้ให้ความหมายไว้ว่า การสนทนากลุมเปนรูปแบบการสัมภาษณชนิดหนึ่งที่ใชสําหรับผูที่ถูกสัมภาษณกลุมเล็กๆ มักใชเก็บรวบรวมขอมูลในกรณีที่ตองการไดขอมูลจากการพิจารณากลุมบุคคลที่เกี่ยวของกับปญหา ผูที่นํามาใชในการทําสนทนา
กลุมจะเปนบุคคลที่ผูศึกษาคาดวาจะเปนผูที่สามารถใหขอมูลที่เกี่ยวของกับเรื่องที่ตองการศึกษาไดเปนอยางดี โดยปกติจะใช ผูเขารวมสนทนาประมาณ 8-12 คน หากใชจํานวนนอยกวา 8 คน จะถือวากลุ่มตัวอยางยังไมเปนตัวแทน แตถาใชมากกวา 12 คน จะทําใหเกิดปญหายุงยากในการดําเนินงาน
เกษมสิงห์ เฟื่องฟู และคณะ (2551. เว็บไซต์) ได้กว่าวไว้ว่า
การจัดสนทนากลุม คือ
การที่จัดใหมีกลุมคนที่เปนผูรูมีลักษณะทางเศรษฐกิจ สังคม อาชีพ
หรือ คุณลักษณะภูมิหลังตางๆ ที่ใกลเคียงกันที่สุด
และคาดวาเปนกลุมที่สามารถตอบประเด็นคําถาม
ที่นักวิจัยสนใจไดดีที่สุด มีสมาชิกที่เขารวมกลุม มีจํานวน 7-8
คน เปนกลุมที่มีลักษณะโตตอบและโตแยงกันดีที่สุด
กอใหเกิดการสนทนา ที่เปดกวางที่จะใหทุกคนไมอายคน
วิพากษวิจารณไดดีที่สุด สวนในกรณีทีมีสมาชิก 9-12 คน
ซึ่งเปนกลุมใหญ่วงสนทนาอาจจะมีการแบงกลุมยอย
หันหนาเขาสนทนากันเอง
แตในกรณีนี้อาจจะลําบากในการนั่งสนทนาเปนกลุม
และยากตอการสรุปประเด็นปญหาหรือวิเคราะหขอมูล
สรุปแล้ว การสนทนากลุ่ม (Focus group) หมายถึง การเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสนทนาของผู้ให้ข้อมูล ซึ่งเป็นบุคคลที่สามารถให้คำตอบในประเด็นที่ต้องการศึกษาได้ โดยจัดให้มีกลุ่มสนทนาประมาณ 6-12 คน ซึ่งกลุ่มที่จะมีลักษณะโต้ตอบโต้แย้งกันดีที่สุดคือ 7-8 คน และจะต้องมีผู้ดำเนินการสนทนา (Moderator) เป็นผู้คอยจุดประเด็นในการสนทนา เพื่อชักจูงให้กลุ่มเกิดแนวคิดและแสดงความคิดเห็นต่อประเด็นหรือแนวทางการสนทนาอย่างกว้างขวางละเอียดลึกซึ้ง
หลักการของการสนทนากลุ่ม
วิธีเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการจัดให้คนที่เลือกจากประชากรที่ต้องการศึกษาจำนวนไม่มากนักมาร่วมวงสนทนากัน เพื่ออภิปรายพูดคุยกัน โดยมุ่งประเด็นการสนทนาไปยังเรื่องที่สนใจศึกษาในการจัดการสนทนากลุ่มอย่างเป็นระบบ อาจเลือกผู้เข้าร่วมสนทนากลุ่มจำนวน 7-12 คน ที่มีลักษณะบางประชากร สังคม เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมที่คล้ายคลึงกัน ระหว่างพูดคุย มีพิธีกรเป็นผู้ดำเนินรายการ มีผู้จดบันทึกเป็นผู้จดย่อเนื้อหาการสนทนา และมีเทปบันทึกเสียงบันทึกรายละเอียดของการพูดคุย เมื่อเสร็จสิ้นการสนทนา ผู้บันทึกจะถอดรายละเอียดจากเทปที่บันทึกไว้ เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการวิเคราะห์ต่อไป (กรมการพัฒนาชุมชน, 2551. เว็บไซต์)
ลักษณะสำคัญของการสนทนากลุ่ม คือ ต้องกำหนดวัตถุประสงค์เฉพาะ ขนาดสมาชิกที่เหมาะสมคือ 6-12 คน ที่ไม่รู้จักมาก่อน เลือกมาเพราะมีคุณสมบัติที่เหมาะกับประเด็นสนทนา กลุ่มผู้ให้สัมภาษณ์กำหนดไว้ล่วงหน้า ว่าใคร สัมภาษณ์ประเด็นอะไร
หัวใจสำคัญของการสนทนากลุ่มคือ
องค์ประกอบในการจัดสนทนากลุ่ม
ประโยชนของการจัดการสนทนากลุ่ม
ขั้นตอนการจัดสนทนากลุ่ม
15. การเขียนรายงานการวิจัยควรเริ่มต้นโดยการเขียนเค้าโครงเรื่องก่อน แล้วเขียนผลการศึกษาแยกตามวัตถุประสงค์ของการศึกษาและหัวข้อของแนวคำถามโดยพรรณนาในเชิงอธิบาย
การดำเนินงานการสนทนากลุ่ม
ข้อดีของการจัดการสนทนากลุ่ม
ข้อจำกัดในการสนทนากลุ่ม
บรรณานุกรม
กรมการพัฒนาชุมชน. (2551). การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion).
ค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2551, จาก cddweb.cdd.go.th/cdregion04/cdworker/008.pdf
กรมควบคุมโรค. (2551). การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion).
ค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2551, จาก dpc5.ddc.moph.go.th/Data/data14.06.pdf
เกษมสิงห์ เฟื่องฟู. (2551). การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion).
ค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2551, จาก http://www.nb2.go.th/kmcdata/uploadq/120.ppt
วานิช มาลัยและอรสา ปานขาว. (2548). วิธีการศึกษาทางนิเทศศาสตร์. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. [ม.ป.ป.]. การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion).
ค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2551, จาก http://www.vijai.org/Tool_vijai/12/02.asp
Sumon. (2550). Focus Group Discussion. ค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2551,
จาก http://sumon-graduate.blogspot.com/2007/07/focus-group-discussion.html
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ค่ะ
บริษัทฯ ให้บริการห้อง Focus Group (ห้องกระจกด้านเดียว) ใกล้ BTS สถานีสุรศักดิ์ * มีอุปกรณ์บันทึกภาพและเสียง 2 ภาษา ครบวงจร https://thinkingroomsite.wordpress.com