การอ่านข้อสอบกลางภาคเด็กพิเศษม.ต้น ... (12 กรกฏาคม 2554)

จงมีความสุขกับทุกๆวัน

วันนี้เป็นวันที่สอง สำหรับการอ่านข้อสอบให้เด็กพิเศษ วันนี้เป็นวันสอบสำหรับเด็กม.ต้น ซึ่งมีนักเรียนที่ฉันสอนอยู่ด้วยสองคน แต่ช่วงเช้าเวลา 9.00น.ฉันต้องไปรับการอบรม BookMarkซึ่งนักศึกษาทุกคนจำเป็นต้องเข้ารับการอบรม เพราะเป็นโปรแกรมที่ใช้กรอกคะแนนวิชาการทุกอย่างของนักเรียนรวมทั้งข้อมูลต่างๆทางวิชาการที่ครูทุกคนต้องรับผิดชอบของนักเรียนที่สอน เช้านี้จึงขออนุญาติครูที่ดูแลการสอบ และน้องๆที่ไม่ได้อบรมไปทำการอบรมก่อน แล้วจึงมาเปลี่ยนอ่านข้อสอบให้ในช่วงบ่าย เช้านี้จึงต้องไปบอกกับนักเรียนที่สอนเนื่องจากเด็กๆทั้งสองคนบอกว่าจะรอครูมาอ่านให้ฟัง จึงต้องชี้แจงให้ฟังและจะกลับมาอ่านให้ฟังตอนกลางวัน พร้อมกับติวข้อสอบวิชาวิทยาศาสตร์ที่ตัวเองสอนให้เป็นกรณีพิเศษ

เวลา 13.00 น. ฉันรีบไปทานข้าวแล้วกลับมาอ่านข้อสอบให้เด็กๆฟัง เด็กที่ฉันสอนทั้งสองคน คนหนึ่งมีความผิดปกติทางตาไม่สามารถมองเห็นได้และมือพิการหนึ่งข้าง ส่วนอีกคนตาสามารถมองเห็นได้น้อยมากแต่มีอวัยวะครบและสามารถใช้ชีวิตตามปกติทั่วไปได้เป็นอย่างดี อ่านข้อสอบไปด้วยก็คุยเล่นกันไปด้วย เพื่อผ่อนคลายความเครียดในการสอบให้กับเด็ก เพราะเด็กสอบติดต่อกันแทบไม่ได้หยุดพักเลย เนื่องจากมันต้องใช้เวลามากและจะเลิกช้ากว่าเด็กปกติ เพราะตอนเย็นเวลากลับเด็กๆเหล่านี้ต้องเดินกลับเอง หลังจากทำข้อสอบเสร็จแล้ว เด็กๆต้องรอเพื่อนคนอื่นๆสอบให้เสร็จครบทุกคนถึงจะสามารถกลับพร้อมกันได้ ฉัจึงนั่งพูดคุยและแลกเปลี่ยนความรู้พร้อมทั้งเด็กๆยังได้พูดคุยเปิดใจกับเรื่องราวชีวิตของตัวเองให้ฟัง เพราะเด็กๆมักจะพูดในความบกพร่องของตัวเอง ซึ่งฉันเองยังชื่นชมในตัวเด็กๆเหล่านี้ที่ถึงแม้จะลำบากในการใช้ชีวิต และยังฝังใจกับสิ่งที่เป็นอย่างทุกวันนี้แต่พวกเขาก็ยังยิ้มได้ ฉันบอกกับเด็กๆว่า "หากทุกวันนี้เรามีความสุขกับสิ่งที่ทำและไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เป็นคนดีของพ่อกับแม่ และเป็นที่รักของพี่น้องญาติทุกๆคน รวมทั้งครูหลายๆคน ผมก็ไม่ต้องน้อยใจกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นแล้ว เราไม่สามารถแก้ไขอะไรมันได้ ใช้ชีวิตในทุกๆวันนี้อย่างมีความสุขดีกว่า " วันนี้ได้อะไรมากมายจากการแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเด็กๆพิเศษฉันโชคดีมากๆที่ได้รับหน้าที่สอนเด็กๆเหล่านี้ เพราะมันทำให้ฉันมีกำลังใจและมีแรงในการใชชีวิตต่อไป

 

ชื่อภาพ : รอยยิ้มแห่งความสุขคร้บ