ผกา
ลาจากตายไม่เสียชาติเกิดเป็นคน
ขอขอบคุณภาพจาก อาจารย์แผ่นดิน
ผกา
กลีบเหลืองใบเขียวน้ำตาลแห้ง
อ่อนระโหยโรยแรงร่วงลับลา
ผกาผ่านวันสวยแล้วแล้งล้า
ภมรเวียนพาเกสรขจรขจาย
ชีวิตหนึ่งชีวิตนั้นไม่นาน
สร้างประโยชน์ลูกหลานของขวัญสุดท้าย
สรรสร้างคุณค่าก่อนม้วยมลาย
ลาจากตายไม่เสียชาติเกิดเป็นคน
ภาพจากที่นี่ ค่ะ
หมายเลขบันทึก: 448364เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2011 09:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2014 22:19 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
เป็นคำประพันธ์ ที่หากใครได้อ่าน และสะท้อนความคิดที่คุณหมอภูสุภา เขียน
ผมเชื่อว่า...การคิดเป็นและคิดไม่เป็น เนี่ย ความหมายต่างกันอย่างสิ้นเชิง
...
ชีวิตหนึ่งชีวิตนั้นไม่นาน
สร้างประโยชน์ลูกหลานของขวัญสุดท้าย
สรรสร้างคุณค่าก่อนม้วยมลาย
ลาจากตายไม่เสียชาติเกิดเป็นคน
....
ขอบพระคุณที่ได้อ่าน ได้คิด และได้ทำ แม้นจะไม่ยิ่งใหญ่นัก ก็ถือว่าได้ทำแล้ว
- ผกา ชูช่อดอก บอกความงาม
- เปรียบนงราม สตรีสวย ด้วยความหอม
- เปรียบความดี ที่อยู่ยั้ง ดังพยอม
- ยังความหอม ซากงดงาม ใช้ทำยา...
น้องแสง โปรยคำชมมาอย่างนี้ วันนี้(และทุก ๆ วัน) ยิ้มได้ตลอดเลยค่ะ
ภาพดอกไม้ของอาจารย์แผ่นดิน โดนใจน่ะค่ะ
บทกวี
จึงออกมาได้ทันที
-
ผกา ชูช่อดอก บอกความงาม
เปรียบนงราม สตรีสวย ด้วยความหอม
เปรียบความดี ที่อยู่ยั้ง ดังพยอม
ยังความหอม ซากงดงาม ใช้ทำยา...บทนี้งดงามกว่าอีก นะคะขอบคุณคุณลำดวนค่ะ
ผมเชื่อว่า...การคิดเป็นและคิดไม่เป็น เนี่ย ความหมายต่างกันอย่างสิ้นเชิง