ใครจะเป็นครู หรือเป็นครูปัจจุบัน ...นี่คือข้อคิดสำหรับครูที่ยังไม่เข้าใจคำว่าครู


สิ่งที่สำคัญคือคือเรามีจิตวิญาณในการมีความตั้งใจในการให้ความรู้แก่คนอื่นอย่างจริงใจ...ปลุกจิตสำนึกคนสอนคน.

 

ท่านเป็นครู

ความเป็นวิชาการที่สอน  ความเป็นครูของท่าน

ถ้าท่านมีครบถ้วนตามที่เขาต้องการ

เขาจะจดจำทุกสิ่งทุกอย่าง

ไปจนวันตาย...

ถ้าเป็นเช่นนี้แล้วท่านพร้อมจะทำหรือไม่

 ถ้าท่านพร้อมจะทำ

ท่านก็จะค่อย ๆ เป็นครู 

เป็นครูในคติของครู

ท่านสอนวิชาอะไร  

ท่านรู้หรือไม่ว่าในวิชานั้น ๆ

เขาสอนเนื้อหาอะไร

ในวิชาอะไรนั้น ๆ

ท่านมีความรู้หรือไม่เพียงใด

ถ้าท่านไม่รู้

รู้ไม่ครอบคลุม ไม่กว้าง

ท่านก็สอนไม่บรรลุผล

 

 ท่านเคยเป็นเด็กใช่หรือไม่

ท่านเคยอยากรู้สิ่งต่าง ๆ ใช่หรือไม่

ท่านอยากเป็นโน่นเป็นนี่ใช่หรือไม่

ถ้าท่านปฏิเสธ

ท่านก็เคยเป็นเด็กที่ไม่ใช้ความคิด

แต่ท่านยอมรับ

ท่านรู้หรือไม่ว่า

J ใครบ้างที่ช่วยให้เขาสมหวัง

J ใครบ้างที่เขาจะพึ่งพิง

J ใครบ้างที่เขาพร้อมจะรับปฏิบัติตาม

คำตอบหนึ่งคือครู

ท่านเป็นครู

ท่านคือที่พึ่งของเขา

แต่ถ้าท่านรู้ว่าท่านไม่ใช่

เพราะท่านรู้ตัวว่าท่านเป็นครูก็จริง

แต่ท่านไม่รู้จะเอาอะไรไปเติมเต็ม

ให้เขาสมหวัง

 

 ท่านต้องตอบคำถามข้อนี้ก่อน

ท่านเป็นครูเพราะอะไร

ท่านตอบในใจ

อย่าให้ใครได้ยิน

เพราะถ้าใครได้ยินเขาก็งุนงง

อ๋อ...มันเป็นเช่นนี้เอง

ท่านไม่รักวิชาชีพ

ท่านไม่รักเด็ก

ท่านไม่มีจิตสาธารณะ

ท่านก้าวร้าวต่อผู้สั่งงาน

ท่านกราดเกรี้ยวกับทุกคนที่ไม่พอใจ

 ท่านต้องปรับตัวตนใหม่

ท่านต้องปรับปรุงจิตของตนใหม่

ยังไงทุกคนเรียกท่านว่าเป็นครู

 

 

มันถึงเวลาแล้วที่เราจะเดินไปข้างหน้า

เพื่อความก้าวหน้าของเด็กที่คอยรับความรู้

ไม่ต้องคิดทบทวนให้ยาก

ขวากหนามไม่มี หากเราคิดจะถากทาง

สำรวจปัญญาตนเอง

ภูมิรู้ที่จะสอนมีมากน้อยเพียงใด

ถ้าไม่มีท่านยอมรับตนเองหรือไม่

ถ้าไม่ยอมรับว่าภูมิรู้ไม่ถึงขั้นจะสอน

พร้อมหรือไม่ที่จะศึกษาค้นคว้า

ถ้าพร้อม...นั่นแหละท่านคือครู

ครูที่จะตอบคำถามเด็ก ๆ

ครูที่จะนำพาเด็กไปสู่จุดหมาย

ครูที่จะเป็นที่ศรัทธาของศิษย์

 

 

วันนี้...ลองทำใจเปิดกว้าง

รับฟัง...รับรู้แนวคิด...แนวสอน

แล้ววิเคราะห์ว่าท่านทำได้หรือไม่

ถ้าท่านบอกว่า...ทำได้

บอกได้ว่า...

ท่านกำลังสร้างคนให้เป็นทรัพยากรของชาติ

ที่มีคุณค่ามหาศาลสุดคณานับ

ท่านจะได้มีชื่อที่สำคัญยิ่งต่อชุมชน

เป็นปูชนียบุคคลของประเทศชาตินานเท่านาน

บรรทัดฐานความเป็นครูที่สมบูรณ์

เพียบพร้อมด้วยภูมิปัญญา

การเป็นคนสอนคนจึงสำคัญ

ต้องมุ่งมั่นใฝ่หาและสะสม

บันทึกไว้ในสมองที่สามารถหลั่งไหล

สู่จิตวิญญาณของศิษย์ได้ทุกเมื่อ

เป็นครูอย่าได้คิดว่าจะได้ค่าตอบแทนเท่าไหร่

แต่ต้องคิดว่านาทีนี้ชั่วโมงนี้

เราให้อะไรใหม่แก่คนที่เราสอน

ถ้าเราใช้วิธีการเดิม ๆ แนวทางเดิม ๆ

ถือได้ว่าความเป็นครูของเราล้มเหลว

 ไม่มีใครหรอกที่ชอบความล้มเหลว

แต่ความล้มเหลวมีทุกวินาทีที่เราสอน

โดยเราไม่รู้เลยว่าความล้มเหลวของเรา

กำลังสร้างความล้มเหลวให้แก่ศิษย์

 เราจะเริ่มเปิดศักราชจิตวิญญาณ

ความเป็นครูของเราใหม่

เราจะพบว่าไม่มีวิชาชีพใด

ที่จะมีสุขเท่ากับเป็นครู

เราจะรู้ได้ทันทีไม่ได้

จนกว่าศิษย์ที่เราสอนประสบความสำเร็จ

เราจะรู้ว่าเราก็มีความสุขเท่ากับคนที่เราสอนด้วย

 ลองเดินเข้าสู่ความเป็นครูบูรณาการ

การผสมผสานความรู้

คิดนอกกรอบ แต่ผลออกมาในกรอบ

 เพื่อขจัดความสูญเปล่าในหลาย ๆ เรื่อง

เราก็จะรู้ว่าเราก็เป็นครูที่สมบูรณ์ได้

ถ้าเรารู้ตัวว่ายังเป็นครูไม่สมบูรณ์

ต้องคิดทบทวน

 ปรับวิธีคิด       ปิดอคติวิธีการ

ผสมผสานการสอน   ไม่เป็นไม้ขอนที่ลอยน้ำ

ใต่ถามความรู้หา  ปรึกษาทุกวิถี

เรื่องไอทีช่วยได้มาก         คิดเรื่องยากให้ง่าย

 ไม่สายเรื่องข่าวสาร        วิชาการทุกรูปแบ

 ต้องแอบเรียนรู้              ทุกสิ่งดูเป็นประโยชน์

สิ่งเป็นโทษฝึกวิเคราะห์    เหมาะไม่เหมาะนำเสนอ

อย่าเห่อสิ่งครึกโครม       ต้องจู่โจมแก้ปัญหา

รู้

หมายเลขบันทึก: 445124เขียนเมื่อ 21 มิถุนายน 2011 07:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

คุณIco64นาย ธนา นนทพุทธ คะ

บันทึกนี้ช่วยให้ได้คิดอะไรมากมาย จากข้อเขียนที่คุณธนาได้ร้องเรียงลงในบันทึกนี้

ขอบคุณมากค่ะ

ครู คือ ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์...

ขอบคุณครับ

ไม่มีวิชาชีพใดที่จะมีความสุขเท่ากับการเป็นครู เมื่อได้เห็นศิษย์ประสบความสำเร็จ...

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท