ก้าวแรก

ทุกข์ที่กำหนดรู้ได้

สวัสดีค่ะ

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ทำบางอย่างผ่านสังคมเสมือนจริง  ตั้งแต่ได้พบชุมชนแห่งนี้ก็รู้สึกอยากเข้ามาอยู่ด้วย  มีความคาดหวังว่าจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ในหลายๆ  ประเด็น   ก็มีชีวิตมาจนถึงป่านนี้  พอจะมีประสบการณ์ความรู้มาพูดคุยกันบ้างล่ะน่า

เริ่มจากเดือนนี้เป็นไง  เดือนนี้สำหรับเราเป็นเดือนแห่งการพลัดพรากอย่างแท้จริง  ตั้งแต่หมา  แมวที่อยู่ด้วยกันมานานพากันขึ้นสวรรค์หนีหายไป  มาจนถึงคนที่รัก  ผู้มีพระคุณ  จนถึงคนรู้จัก  ล้วนเป็นสิ่งที่ย้ำเตือนถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า...  เกิดก็เป็นทุกข์  แก่ก็เป็นทุกข์  การพลัดพรากจากสิ่งที่รักก็เป็นทุกข์  การได้อยู่กับสิ่งที่ไม่รักไม่พอใจก็เป็นทุกข์  ดังนั้น  การก้าวให้พ้นความทุกข์นี้  จำเป็นต้องกำหนดให้รู้ว่าอะไรเป็นความทุกข์ของเราในขณะนั้น  มีคำกล่าวว่า  การกำหนดรู้ถึงทุกข์เป็นก้าวแรกของนิพพาน  เพราะเมื่อเรารู้จักทุกข์  ย่อมหมายถึงการมีสติ  คิด  พิจารณา     ถึงขั้นต่อๆ  ไป  เหตุให้เกิดทุกข์  การดับทุกข์  และท้ายที่สุดหนทางแห่งการดับทุกข์  หากพิจารณาเช่นนี้เป็นนิสัย  ความทุกข์จะน้อยลงเรื่อยๆ 

ประสบการณ์ที่พบได้กับตัวเอง  จะพบว่าเมื่อกำหนดได้เช่นที่ว่า  เราจะไม่ฟูมฟาย  ร้องไห้พิไลรำพัน  เพราะเราจะหยุดพิจารณาได้  นำทุกข์มาเป็นประโยชน์กับตัวเองได้  ทั้งนี้  ก็ไม่ใช่ว่าจะเชี่ยวชาญอะไร  เพียงแต่กำลังฝึก 

แล้วพบกันใหม่