ผมได้รู้จักพระอาจารย์จันทร์เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นท่านมีลูกเสือเล็กๆสองตัวที่พระอาจารย์ท่านได้กรุณาช่วยเหลือไว้ เพราะแม่เสือถูกพรานป่ายิงตาย ท่านมีโครงการณ์จะขยายวัดท่านให้ใหญ่ขึ้นเพื่อเป็นที่รองรับการเติบโตของลูกเสือสองตัวนี้
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้ไปนมัสการพระอาจารย์จันทร์อีกที่แอลเอ ได้ทราบว่าวัดท่านกลายเป็นวัดของเสือแล้ว ตอนนี้มีเสืออยู่เก้าสิบกว่าตัว มีเรื่องเล่าว่ามีคนไปรายงานกับหลวงตามหาบัวว่าท่านจันทร์เลี้ยงเสือในวัด หลวงตาบัวตอบว่า ไม่ให้ท่านจันทร์ขี่เสือแล้วจะให้ท่านจันทร์ขี่อะไร เรื่องเลี้ยงเสือในวัดก็เป็นอันจบกัน เพราะหลวงตามหาบัวคงรู้ล่วงหน้าว่าอะไรจะเกิดขึ้น นอกจากไม่ติเตียนท่านจันทร์เรื่องการเลี้ยงเสือในวัดแล้ว หลวงตามหาบัวยังเขียนเช็คให้ท่านจันทร์แล้วให้ท่านจันทร์ไปกรอกจำนวนเงินเองเพื่อเป็นการสนุบสนุนการเลี้ยงเสือของท่านจันทร์ เช็คใบนี้กลายเป็นเช็คประวัติศาสตร์ของวัดป่าหลวงตาบัว ญาณสันปันโน จ.กาญจนบุรี พระอาจารย์จันทร์ไม่ได้ไปเบิกเงินมาใช้แม้แต่สตางค์เดียว ได้แต่ติดกรอบรูปไว้เป็นที่ระลึกในพระคุณของหลวงตามหาบัวพระอาจารย์ของท่าน
เสือเล่านี้คงเป็นผู้มีบุญมาเกิด เพราะเกิดมาก็มีข้าทาษมาบริการ เอาอาหารมาให้ ไม่ต้องทำปาณาติบาตต้องฆ่าสัตว์อื่นมาเป็นอาหาร ไม่ต้องระแวงว่าจะต้องถูกฆ่า ซ้ำยังได้อยู้ในวัดเห็นพระ ได้ฟังพระสวดมนต์ ดีกว่ามนุษย์บางคนเสียอีก
ในความเห็นของผมนอกจากหลวงตามหาบัวแล้ว คงไม่มีพระในประเทศไทยที่ทำคุณประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติมากกว่าพระอาจารย์จันทร์ นอกจากทำบุญให้กับเสือแล้ว ท่านยังทำบุญให้แก่คน วัดเสือของท่านมีผู้คนจากทั่วโลกมาเยี่ยมชมเสือทุกวัน วันละสองร้อยถึงพันคน ชาวบ้านแถวนั้นมีงานทำจากการดูแลเสือ ตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ถึงรุ่นลูกหลาน คนขับรถมีงานทำ คนนำเที่ยวมีงานทำ ร้านอาหารมีงานทำ สายการบินมีคนบินมาประเทศไทยมากขึ้น โรงแรมมีคนมาพักมากขึ้น การท่องเที่ยวของประเทศไทยดีขึ้น วัดท่านได้รับเกียรติคุณจากนิตรสารไทม์ว่าเป็น The Best of Asia มาแล้ว
ถึงคราวที่รัฐบาลไทยที่จะประกาศคุณงามความดีของพระอาจารย์จันทร์ได้หรือยัง
หลวงตาฯเยี่ยมวัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน
วันที่ ๑๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๘
หลวงตาฯได้มีเมตตาเดินทางมาเยี่ยม วัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน เป็นครั้งแรก..
หลวงตาฯ ได้กล่าวว่า…
"ที่ไหนไม่มีวัด ถึงบ้านเมืองจะกว้างขวางขนาดไหนก็ตาม มันไม่ชุ่มเย็นนะ สำหรับชาวพุทธเราจิตใจอยู่กับอรรถกับธรรม ไม่ได้อยู่กับวัตถุสิ่งของโดยฝ่ายเดียว วัตถุสิ่งของช่วยอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ใช่จิตกับธรรมเป็นเครื่องหนุนเป็นแกนไว้นะ จิตกับธรรมนี้เป็นแกนไว้ สิ่งเหล่านั้นมันเป็นบริษัทบริวารของใจ ใจเป็นเรื่องใหญ่โตมาก ถ้าใจ เอนเอียงไปเสียแล้วไม่มีที่เกาะแล้ว ล้มเหลว ไปหมด
นี่ก็มาเยี่ยมวัดหลวงตาบัวเฉย ๆ นี่นะมีว่างวันนี้ก็เลยมา ชื่อเพราะดีไม่ใช่เหรอ ชื่อวัดป่าหลวงตาบัวชื่อเพราะดี ชื่อ วัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน แล้วรู้กันทั่วประเทศไทย ด้วยนะ เดี๋ยวนี้นะ หลวงตาบัว ญาณสัมปันโน นี้รู้กันทั่วประเทศไทย ไม่ใช่รู้แคบ ๆ นะ ทั่วประเทศไทย ตลอดเมืองนอก นี่สร้างวัดนี้แล้วมันก็เป็นประโยชน์กว้างขวาง เป็นหัวใจคน คือ วัดเป็นหัวใจชาวพุทธเรา ที่นี่เป็นที่เหมาะสมด้วยการออกการเข้าไม่ลำบากลำบน ภาวนาสบาย ๆ"
"…..ท่านจันทร์นี้ก็ดีอย่างหนึ่ง ท่านจันทร์นี้ดีเมตตาสัตว์… ท่านจันทร์นี้เป็นคนคลองด่าน สมุทรปราการ แต่มาเป็นพระวัดป่าบ้านตาด พอบวชแล้วก็มาอยู่นี้โอ๊ย.ตั้งหลายปี ๖ ปี ๗ ปีนะ ตั้งใจปฏิบัติดีจริง ๆ มาอยู่นี้ไม่มีที่ต้องติ ใกล้ชิดติดพันกับเรามากทีเดียว ข้อวัตรปฏิบัตินี้วิ่งเหมือนเณรเทียว แล้วออกจากนี้ก็ไปอยู่ทางโน้น…ไปอยู่ทางโน้นแล้ว..ทางทองผาภูมิไปหาพม่า นี่แหละเมื่อเขาถวายที่สร้างวัด เราจึงให้ท่านมาอยู่ที่นั่น ควรดุตรงไหนๆ เราก็ดุๆ ละซิ ทีนี้ความดุเหล่านั้นเลยลดลงพอเห็นท่านเมตตาสงสารสัตว์ เลี้ยงสัตว์มาก ความดุเหล่านั้นเลยลดลงๆ เลยไปอยู่ด้วยกัน คือท่านก็สงสารสัตว์ เราก็สงสารสัตว์ เลยอยู่ด้วยกันได้สบาย ….."
ไม่มีความเห็น