สองวันที่ผ่านมา ฉันได้เข้ารับการอบรม เรื่อง Outcome mapping จาก นพ.วราวุฒิ สุรพฤกษ์ เนื้อหาแน่น เน้นคุณภาพ มาก ๆ
ด้วยรอยหยักในสมองที่มีจำกัดของฉัน จึงค่อย ๆ บันทึก ความรู้เป็นระยะ เมื่อเก็บประโยคเด่น ๆ ได้ และฉันเพิ่งตระหนักว่างานในสำนักงานหลักประกันสุขภาพนั้น กว้าง และ ลึก ละเอียด ยิบ ย่อย กว่าที่ฉันคิดมากมายนัก (ฉันเรียนจบวิทยาการคอมพิวเตอร์ และ ทำงานด้านประชาคม มาก่อน)
ฉันเข้าใจความรู้สึกของคนที่นี่ ตอนนี้เอง เนื่องจากเนื้องานกว้าง และลึก ทุกคนจึงพยายามนึกถึงความร่วมมือ /การบูรณาการ ทั้งจากภายใน และภายนอกองค์กรเพราะความสำเร็จของงาน คือ ประชาชนมีสุขภาพดี เข้าถึงบริการสาธารณสุข
นพ. วราวุฒิ เสนอข้อคิดไว้ว่า จงเลิกขอความร่วมมือ แต่ จงเริ่มแสดงความร่วมมือ เพราะงานหลักประกันสุขภาพนั้น จริง ๆ แล้ว แทรกซึม ทับซ้อนอยู่ในทุกองค์กร แต่ละคนทำงานกันง่วนอยู่แล้ว หากเราจะขอความร่วมมือจากเขาอีก อาจเป็นการเพิ่มภาระซึ่งใครก็คงไม่ชอบ แต่ถ้าเราแสดงความร่วมมือช่วยเขาอย่างจริงใจ นั่นคือเขาจะชอบเราและเต็มใจ ทำงานร่วมกัน เมื่อมีการแสดงความร่วมมือมากขึ้น การขอความร่วมมือจะน้อยลงไปเอง เพราะต่างได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย แนวคิดนี้ ทำให้ฉันรู้ว่าคำว่า ใจเขา ใจเรา นั้นเป็นอย่างไร งานอะไรก็ตามแม้ยากจนไม่อาจมองเห็นความสำเร็จ หากคนรู้ใจกันร่วมมือกันทำ งานช้าง ก็เป็นงานหมู ๆ ได้ งานบางงานแม้เห็นความสำเร็จอยู่เบื้องหน้า แต่หากมีอุปสรรค4 ประการ งานนั้น ย่อมล่มจมลงต่อหน้าเรา
แผนที่ผลลัพธ์ บอกกับฉันว่า อย่าไปมุ่งหวังเปลี่ยนสังคม แต่จงมุ่งหมายเปลี่ยนใจของเราเอง เพิ่มสุขให้กับผู้อื่น วางเป้าหมายเล็ก ๆ ที่สามารถขยับเข้าใกล้มันได้ทุกวัน สำคัญกว่า เป้าหมายใหญ่ ที่ไกล...เกินฝัน
อุปสรรค 4 ประการ ต้องการเรียนรู้/การเปลี่ยนแปลง
ไม่มีความเห็น