เมื่อกระทะเล็กกว่าตัวปลา

เมื่อสมัยเพิ่งสอบเข้ามหาวิทยาลัยและย้ายเข้าหอพักภายในมหาวิทยาลัย การขนย้ายข้าวของเครื่องใช้ทั้งเรื่องเรียน และสำหรับใช้ในชีวิตประจำวันนั้นมีมากมายจนแทบจดจำได้ไม่หมด และหลังจากวันขนย้ายสิ่งของต่าง ๆ หนึ่งสัปดาห์เสร็จสิ้น ฉันก็พบว่าตนเองลืมนำกระบอกน้ำสำหรับกรอกน้ำที่มีไว้ให้ชาวหอทุกคนนำภาชนะของตนเองมากรอกน้ำ เพื่อนำไปใช้ดื่มกินภายในห้องพักของตนได้ฟรีไว้ที่บ้าน ดังนั้นฉันจึงต้องเดินไปกดน้ำดื่มบริเวณลานหอทุกครั้งที่กระหายน้ำ ซึ่งระยะทางระหว่างห้องที่อยู่ริมสุด ซึ่งเป็นห้องของฉันกับลานหอนั้นเดินไปดื่มน้ำเสร็จกลับมาถึงห้องก็กระหายน้ำขึ้นมาอีกแล้ว ฉันจึงตัดสินใจว่าสุดสัปดาห์ที่จะถึงจะกลับไปที่บ้าน เพื่อนำกระบอกน้ำที่ลืมไว้ที่บ้านมาใช้ที่หอ

กลับไปถึงบ้าน แม่ก็ถามว่าทำไมถึงรีบกลับ เพราะเห็นว่าจะมีกิจกรรมรับน้องติดต่อกันหลายสัปดาห์ ฉันก็ตอบแม่ว่าลืมกระติกน้ำจะกลับมาเอา เพราะที่ห้องไม่มีน้ำกิน ต้องเดินไปดื่มน้ำที่ลานหอวันละหลายหน

แม่ตกใจกับจุดประสงค์การกลับมาบ้านของฉัน พร้อมกับเริ่มงงงวยกับวิธีการแก้ปัญหาของนักศึกษามหาวิทยาลัยคนใหม่ แล้วตอบกลับมาว่า

“แล้วที่ปัตตานีไม่มีร้านขายน้ำเลยเหรอ ก็แค่ไปซื้อน้ำจากร้านขายของ กินน้ำหมดก็เอาขวดน้ำเติมน้ำกินที่ห้อง นี่เหรอวิธีคิดนักศึกษามหาวิทยาลัย”

ฉันเกิดบรรลุเซนขึ้นมาทันใดในคำตอบของแม่ ว่านี่ฉันถึงกับนั่งรถกลับมาร้อยกว่ากิโลเมตร เพื่อกลับมาเอากระบอกน้ำเพียงกระบอกเดียว กับวิธีการคิดของนักเรียนที่ไม่จบประถมห้าของแม่ บทเรียนชีวิตต่าง ๆ มากมายเริ่มต้นขึ้นเมื่อฉันเริ่มเดินเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ที่ ๆ เราต้องดูแลตัวเองทั้งการเรียนและการใช้ชีวิตอย่างแท้จริง

เช่นเดียวกันกับ...

วันนี้เด็ก ๆ ชาวค่ายมาขอยืมกระทะที่บ้าน เพื่อนำไปทอดปลา ทั้ง ๆ ที่พวกเขามีกระทะอยู่หนึ่งใบแล้ว ฉันถามกลับไปว่าแล้วกระทะที่มีอยู่ไปไหนเสีย จึงได้คำตอบกลับมาว่า “กระทะมันเล็กไป ทอดปลาไม่ได้ วันนี้จะทำปลาราดพริก ต้องทอดปลาทั้งตัวก่อน จึงจะทำได้ และปลาที่มีมันก็ตัวใหญ่เกินกระทะ” 

ระบบการศึกษาสอนให้เราเรียนรู้แบบท่องจำสำเร็จรูป

1 + 1 = 2 เป็นหนทางเดียวที่ 2 จะได้มาตามความคิดทั่วไป แต่

1.5 + 0.5 ก็เท่ากับ 2

0.75 + 1.25 ก็เท่ากับ 2

และยังมีหนทางอื่นอีกมากมายที่เราจะได้มาซึ่ง “2”

ยังไม่รวม 1 + 1 = 1 ในกรณีของกองทรายที่เราทายกันเล่นตั้งแต่สมัยเด็กอีก

วิธีคิดสำเร็จรูปทำให้ ทอดปลาตัวใหญ่ ต้องใช้กระทะใบใหญ่กว่าตัวปลาเท่านั้นจึงจะทอดได้ (แต่จริง ๆ เราสามารถหั่นปลาให้ชิ้นเล็กลงหน่อย ก่อนนำไปทอด แน่นอนว่าอาหารที่ออกมาอาจจะไม่สวยเท่าในภัตตาคาร แต่เราก็ไม่ได้ทำอาหารเพื่อขายในระดับภัตตาคาร และที่สำคัญปลาชิ้นเล็กที่ทอดในกระทะใบเล็ก ก็สามารถสวยน่ากินในแบบของมัน)

ไม่เพียงแต่กระทะเท่านั้นที่เล็กเกินตัวปลา แต่หมอหุงข้าวที่มีอยู่ก็เล็กเกินไป ที่จะหุงข้าวให้พอสำหรับชาวค่ายที่มีอยู่เกือบสิบคน จึงต้องหุงข้าวกับหมอใบใหญ่ ใช้แก็สให้ความร้อน ชาวค่ายจึงขอยืมฝาหม้อ ซึ่งหม้อที่มีก็ดันไม่มีฝาอีก

ที่สำคัญหลังอาหารเย็น อ่างล้างจานก็ดันตัน ก็เลยต้องขอยืมกะละมัง เพื่อล้างจาน

นี่ถ้าชาวค่ายต้องการละลายน้ำแข็งอาหารที่แช่แข็งในตู้เย็น แล้วมาขอยืมเตาอบไมโครเวฟ ฉันคงไม่มีให้ เพราะที่บ้านฉันก็ยังไม่มีไมโครเวฟใช้เลย จะทำยังไงกันดีล่ะนี่ สงสัยต้องไปซื้อมาใช้สักเครื่องซะแล้ว

 

 

 

[ภาทิพ]

• ชอบวิธีคิดค่ะ

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ผมก็ชอบวิธีคิดเหมือนกัน แปลกดี

[ยายธี]

ÄÄÄÄÄÄÄÄ....อ่านแล้ว...รีบเอาหัวไป..ซุก..ขยะสังคม...ว่าแล้ว..ช่วยคิดๆๆต่อ..อย่าลืมซื้อไมโครเวปเครื่องใหญ่หน่อยนะ..เดี๋ยวเขาจะมายืมแล้วจะไม่ใหญ่พอกับ..ปลาตัว..หย่ายๆๆจ้า....อ้ะๆๆๆ..สวัสดียายธีจ้ะ

[ป่าไม้เลื้อย/พาดีซอ]

สวัสดีครับ

เป็นน้องใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

และผมก็เป็นคนหนึ่งที่มีความคิดที่เชื่องช้า..

จึงพยายามอย่างยิ่งที่จะหัดมองหลากหลายมุมครับ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

เหมือนนิทานคน วิธีคิดใส่น็อตรถยนต์ คนบ้าบอกคนดีว่า ผมบ้าแต่ผมไม่ได้โง่ ประมาณนั้นน่ะน้องเกต ...ไม่เจอกันนานคิดถึงจังเลย

[จริญญา]

คิดถึงเช่นกันค่ะบัง

ต้องพูดว่า ยังไม่ได้เจอกันสักทีหลังจากที่หลายครั้งนัด คิดถึงจัง..

อาสาสมัครที่ว่าจะให้ไปอยู่รพ.ปากพะยูน ดูท่าจะเหลวอีกแล้วค่ะบัง เค้าค่อนข้างปรับตัวยากสักหน่อย ตอนนี้ช่วยกู้ภัยมูลนิธิท่งเซียเซี่ยงตึ๊งอยู่ที่หาดใหญ่ คิดว่าน่าจะได้ทำงานตรงนี้ยาว แต่อย่างไรพี่ตุ้มคงจะติดต่อบังมาอีกทีค่ะ

ใช้เวลาอยู่บ้านเลี้ยงลูกเสียส่วนใหญ่ ยังไม่ได้เดินทางผาดไปทางปากพะยูนเลยค่ะบัง วันไหนโอกาสดีคงได้พบกันค่ะ