หลับตานะ... (หนังสือทำมือ : รักแม่เสมอ)

ผมทำหนังสือทำมือ: รักแม่เสมอ เมื่อ พ.ศ. 2541 ทำเองทุกอย่าง มีจำนวน 30 บท ครับ ตอนนั้น อารมณ์อยากให้ของขวัญวันปีใหม่ สำหรับคนที่ผมรักครับ... โชคดีที่ผมเจอ กำลังจะกลายเป็นขยะไปแล้วครับ...และตอนนั้นผมเขียนเกริ่นว่า (ชอบเขียนกลอนมานานแล้วใฝ่ฝันว่าสักวัน...อยากเขียนเป็นเรื่องเป็นราว แต่...ติดด้วยภารกิจ เวลาไม่ลงตัว และนิสัยที่เชื่องช้า ขี้เกียจ คราวนี้จึงตั้งใจเขียนให้ได้ โดยเขียนเรื่องใกล้ตัวมากที่สุด คงไม่พ้นเรื่องราวของแม่ ที่ทำให้มีแรงบันดาลใจ จนสามารถเขียนให้ลุล่วงด้วยดี "รักแม่เสมอ" ขอบคุณแม่กับทุกสิ่งที่มอบให้ตั้งแต่เกิด รักแม่เสมอครับ และตลอดไป...)

หลับตานะลูกน้อย

เจ้าเนื้อกลอยสืบเชื้อไข

แม่จะไม่ห่างไกล

ไปที่ไร่ประเดี๋ยวมา

 

แม่ห่วงหาอาทร

จะรีบร้อนกลับคืนหา

หลับเถิดเจ้าลูกยา

ตื่นขึ้นมาแล้วเจอกัน

 

จะเก็บปลามาให้

เก็บหมากไม้มารับขวัญ

ดอกไม้หลายหลากพันธุ์

มอบกำนัลได้ดอมดม

 

ไปไหนไกลจากเจ้า

ใจแม่เล่าเศร้าขื่นขม

ห่วงหาเจ้าตากลม

ใครจะห่มผ้าหนาให้

 

สายเปลใครไกวแกว่ง

ยุงมดแมงใครปัดไล่

ป้อนข้าวไม่ถูกใจ

เมื่อเจ็บไข้ใครดูแล

 

หลับตานะนอนพัก

แม่นั้นรักเจ้าแน่แท้

คือดวงจิตดวงแด

ลูกกับแม่ดวงเดียวกัน...

 

 

(ผมขออนุญาตภาพประกอบจากพี่วินทร์ เลียววาริณนะครับ .... http://www.winbookclub.com/image)

[♥อุ้มบุญ♥]

"ร้อยเรื่องกวีหวาน"

ร้อย  เรื่องราวร่ายรำคำอักษร

เรื่อง ละครหลายบทนำยกกล่าว

กวี   ที่กลั่นเรียงร้อยเป็นเรื่องราว

หวาน  ปนเศร้าจากแรงบันดาลใจ......

 

ขอเชียร์ต่อให้ถึงร้อยบท.....นะน้องพี่   

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

อย่าขี้เกียจนะคะ  จัดการไม่กี่วันก็หายแล้วค่ะ ตัวขี้เกียจไม่มีตัวตนหรอกนะคะ

ยายคิมเป็นกำลังใจค่ะ