sujitra28
เรื่อง อยู่สูงต้องรู้ต่ำ
ผู้แต่ง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
หนังสือ ความคิดในดอกบัว
สำนักพิมพ์ เกี้ยว - เกล้า พิมพการ
“ แม่น้ำ และทะเลเป็นใหญ่ เหนือห้วงน้ำทั้งหลาย
ด้วยมันวาง ตนอยู่ในที่ต่ำ
สายน้ำใหญ่น้อย จึงไหลมาสู่ ”
ข้อความนี้เปรียบกับผู้เป็นใหญ่ เช่นกันกับแม่น้ำและทะเล ย่อมเป็นที่พึ่งพิงแก่ผู้น้อยและผู้ยากเข็ญทั้งปวง นั่นหมายถึงผู้เป็นใหญ่นั้นๆได้วางตัว อยู่ในที่อันเหมาะสมหรือไม่หรือมีท่าทีที่นอบน้อมถ่อมตนเป็นต้น และจากท่าทีดังกล่าวแล้ว ผู้เป็นใหญ่ยังต้องมีลักษณะสำคัญประการหนึ่ง คือ ความเข้าใจ ในความเป็นผู้น้อยอย่างแจ่มแจ้งกระทั่งว่าผู้น้อยนั้นๆยอมรับอย่างสนิทใจว่า
เขาเป็นพวกเดียวกันและเกิดความรู้สึกยอมรับว่า เป็นพวกเดียวกัน ก็จะก่อให้เกิดความไว้วางใจในที่สุด ผู้น้อยวางใจให้เขาเป็นใหญ่ ผู้เป็นใหญ่ก็วางใจในผู้น้อยทั้งหมด ส่วนความเป็นเอกภาพหรือความเป็นหนึ่งก็จะเกิดขึ้น ผิดกับผู้เป็นใหญ่ที่วางตัวไว้ผิดที่ คือ วางตัวไว้เหนือ วางตัวสูงกว่าผู้อื่นอยู่เสมอ เอาตัวเองเป็นใหญ่ เอาตัวเองเป็นหลักในทุกๆเรื่องไม่สำรวจความคิดเห็นของผู้น้อย
ไม่เข้าใจผู้น้อยอย่างแท้จริง เอาความคิดของตัวเองเป็นเกณฑ์ เมื่อวางตัวไว้ผิดที่การแสดงออกต่างๆ จึงมักเป็นท่าทียโส โอหัง พูดคำหยาบๆ ซึ่งล้วนเป็นลักษณะการดูถูก ดูหมิ่น ดูแคลน
หรือเหยียดหยามผู้อื่น ลักษณะเช่นนี้ มีแต่จะสร้างความเหินห่าง หมางเมิน ไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน ถ้าองค์กรใดหรือสถาบันใดมีผู้นำเป็นเช่นนี้ องค์กรหรือสถาบันนั้นก็จะมีแต่ช่องว่างและรูโหว่
เสมอไปในที่สุดก็จะมีแต่รอยแตกร้าว
ผู้เป็นใหญ่หรือผู้นำ มีหลักอยู่ว่า “ จงนำโดย ไม่เป็นนาย” หมายถึง ต้องรักเคารพและยกย่องทุกคน เอาความเห็นของทุกคนเป็นบรรทัดฐาน ผู้นำแบบนี้มักจะมองเห็นความคิดของ
ผู้ร่วมงานเป็นภาระ ไม่ถือเอาความคิดเห็นของตนเองเป็นใหญ่ เหนือความคิดเห็นของคนในกลุ่ม
คนอย่างนี้ผู้ร่วมงานก็จะไว้วางใจที่จะยกเขาให้เป็นผู้นำ แต่การนำไม่เป็นนายเท่านั้นยังจะต้องใช้
พลังของส่วนรวมให้มีประสิทธิภาพ เปรียบกับ “เหมือนมหาสมุทร แม้อยู่ต่ำ แต่สามารถสร้างคลื่น สูงเท่า ภูเขาได้”
นางสุจิตรา จันทรัตน์
สาขาวิชาสามัญ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น