ดร.ธงชัย ชิวปรีชา

 

     บันทึกนี้ผมจะเขียนถึงดร.ธงชัย ชิวปรีชา ผู้ที่ทำให้คนที่เกลียดและกลัววิทยาศาสตร์ อย่างผมเปลี่ยนไปเห็นเป็นความงดงามแทน แม้ว่าจะสายเกินกว่าจะกลับไปเอาดีทางด้านนี้แล้วก็ตามที

     ผมมิได้เล่าเรียนหรือเป็นนักเรียนในความดูแลของท่านตั้งแต่ไหนแต่ไรมา มิเช่นแล้วการได้พบท่านอาจทำให้ชีวิตผมพลิกไปอีกด้านหนึ่งก็ได้

     ผมพบท่านในวาระที่ท่านเกือบจะเกษียณจากการเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์ไม่นานนัก ขณะนั้นผมยังทำงานประจำอยู่ในส่วนงานส่งเสริมผู้มีความสามารถพิเศษ

     ผมได้รับมอบหมายงานจากรักษาการผู้อำนวยการสถาบันในขณะนั้น ให้ประสานเพื่อให้มีการศึกษาสถานภาพการส่งเสริมผู้มีความสามารถพิเศษของประเทศไทยในทุกด้าน ซึ่งเหตุที่ชักนำให้ผมมาพบกับ ท่าน อ.ธงชัย ก็คือ การศึกษาด้านคณิตศาสตร์-วิทยาศาสตร์ ท่านมิได้ดำเนินการเอง แต่ได้มอบหมายให้ผู้ช่วยของท่านเป็นผู้ดำเนินการ และจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ได้เข้า-ออก ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ บ่อยครั้งขึ้น

     ผมมีโอกาสได้ฟัง อ.ธงชัย พูดคุยและบรรยายในที่ประชุมหลายต่อหลายครั้ง ครั้งหนึ่งผมนังฟังถึงกับน้ำตาซึมจากเนื้อหาที่สื่อออกมาจากใจของท่าน และครั้งนั้นเองที่ทำให้ผมเห็นความงดงามของวิทยาศาสตร์ และได้เอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวพันกับงานด้านนี้ตามกำลังเท่าที่มีอยู่

     ไม่เพียงสารที่สื่อผ่านคำพูดเท่านั้น แต่ท่าทีการปฏิบัติต่อผู้คนรอบข้างอย่างอ่อนน้อม ความซื่อตรง รวมทั้งความสมถะ ก็เป็นแบบอย่างที่ดีมาก ๆ สำหรับผมด้วย

     ก่อนหน้านั้นผมมีภาพและความเข้าใจเกี่ยวกับ ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ไม่มากนัก พูดตามตรงความรู้สึกค่อนข้างจะออกไปในทางลบเสียด้วยซ้ำไป ทั้งตัวโรงเรียน ครูและนักเรียน

     การเข้าออก ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ บ่อยครั้งขึ้น ทำให้ผมรู้จักโรงเรียนนี้มากขึ้นพอ ๆ กับ อ.ธงชัย ผมทึ่งกับกระบวนการจัดการศึกษาของที่นี่เป็นอันมาก แน่นอนว่าหากลุกผมมีจิตใจฝักใฝ่มาทางวิทยาศาสตร์ ผมก็จะพยายามส่งเสริมและสนับสนุนให้ลูกมาเรียนที่นี่ให้จงได้

     นักเรียนที่นี่เก่งทางด้านวิชาการอย่างไม่ต้องสงสัย แต่สิ่งที่มากไปกว่านั้นคือความรับผิดชอบต่อตนเองและผู้อื่น ความมีระเบียบวินัย ความเอื้อเฟื้อ ความถ่อมเนื้อถ่อมตัว รักและเห็นความงามของวิทยาศาสตร์อย่างยิ่ง สิ่งเหล่านี้ผมประสบด้วยตัวเองในระยะเกือบปีที่ผมเข้าออกที่นี่

     นักเรียนที่นี่ตั้งเป้าหมายตัวเองไว้เป็น “นักวิทยาศาสตร์” มหาวิทยาลัยที่ตั้งเป้าไว้คือมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในโลก ๒๐๐ อันดับแรก แน่นอนว่าไม่มีมหาวิทยาลัยในประเทสไทยติดอันดับ 

     ความรักเคารพของผมที่มีต่อ อ.ธงชัย นั้น คงเทียบไม่ได้กับบรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่าน แต่ผมก็ถือว่าท่านคือผู้หนึ่งที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผมในหลายเรื่อง

     ดังที่ผมกล่าวถึงข้างต้นว่างานที่ผมได้รับมอบหมายเป็นเหตุที่ทำให้ผมมาพบกับท่าน แต่ยังมิทันที่งานชิ้นนี้จำสำเร็จลุล่วงลง ที่ทำงานของผมก็ได้ผู้อำนวยการฯ คนใหม่แทนรักษาการท่านเดิมที่มอบหมายงานให้ผม และดูเหมือนว่าท่านจะมิได้ใส่ใจกับงานนี้นัก

     ในช่วงท้ายก่อนที่ท่าน อ.ธงชัย จะเกษียณจากการเป็นผู้อำนวยการ ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ ท่านในฐานะผู้อำนวยการโรงเรียนน ได้ร่วมมือกับ สพฐ.  จัดทำโครงการค่ายวิทยาศาสตร์นักเรียนระดับมัธยมต้น โดยทำเป็นค่ายต่อเนื่องหลายครั้ง ซึ่งนอกจากจะเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้นักเรียนเห็นความงามของวิทยาศาสตร์แล้ว ยังเป็นการเพิ่มพูนศักยภาพการเรียนรู้วิทยาศาสตร์แก่นักเรียนที่ได้รับคัดเลือกให้เข้าค่าย ซึ่งผลดีก็คือ การมีตัวป้อนที่ดีและมีคุณภาพซึ่งมาจากฐานที่กว้างมากขึ้นเข้าสู่ ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์

     ผมเข้าไปร่วมโครงการฯ นี้ตั้งแต่ต้น และเห็นว่า สถาบันฯ ที่ผมทำงานอยู่ จะไปช่วยเสริมจุดที่การดำเนินงานยังไม่เข้มแข็งนักได้ นั่นก็คือคือการประสานงานกับเครือข่ายในพื้นที่ ซึ่งเป็นจุดแข็งของสถาบันฯ ที่ผมขับเคลื่อนงานอยู่ แต่ก็ไม่ได้รับความเห็นชอบจากผู้อำนวยการฯ ผู้เป็นเจ้านายของผม มีหลายเหตุผลที่ผมไม่อยากเอ่ยในที่นี่ว่าทำไมผมจึงไม่พอใจกับการไม่เข้าไปร่วมงานกับโครงการนั้น แต่นี่เป็นสาเหตุสำคัญประการหนึ่งที่ผมลงแรงขับใสผู้อำนวยการคนนี้ จนไม่สามารถอยู่ในตำแหน่งได้

     แม้ว่าในทางการแล้วสถาบันฯ ที่ผมทำงานอยู่จะไม่เข้ามามีส่วนร่วม แต่ในทางพฤตินัยแล้วผมก็ใช้โอกาสและทรัพยากรของสถาบันช่วยขับเคลื่อนเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย กระทั่งมีส่วนช่วยให้บางจังหวัดสามารถขับเคลื่อนไปได้ด้วยดี เช่น ที่ จ.น่าน จ.พะเยา

     และนี่ก็เป็นความภาคภูมิใจประการหนึ่งที่ผมเข้าไปมีส่วนร่วม เป็นการเข้าไปร่วมด้วยใจและถือเป็นการแทนคุณเพียงเล็กน้อยแด่ อ.ธงชัย ที่เปิดโลกให้ผมเห็นความงดงามของวิทยาศาสตร์

     ผมเขียนบันทึกนี้ขึ้นเพื่อคารวะและระลึกถึงท่านครับ

 

.

[หน่อย เชียงราย]

บันทึกนี้อ่านง่ายและเข้าใจง่าย  เป็นการเขียนสำนวนภาษาเรียบๆ  ไม่วกวนและไม่มีภาษาต่างประเทศประมาณว่า"ข้าแน่โว้ย"ด้วยเลย   กะจะเข้ามาอ่านเพื่อหาดูตัวอย่างงานเขียน  และท่านเป็นผู้มีความเชี่ยวชาญด้านงานเขียนคนหนึ่ง  จะลองหัดเขียนเอาอย่างบ้าง  ขอบคุณเจ้า

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะคุณหนานฯ

• คุณยายมาร่วมชื่นชมด้วยคนนะคะ

[หนานเกียรติ]

สวัสดีครับ คุณหน่อย เชียงราย

ขอบคุณมาก ๆ สำหรับคำชม

แหะ แหะ จริง ๆ แล้วก็ไม่มีที่แน่เลยอะไรจริง ๆ ครับ เป็นนักอยากเขียนที่ยังอยู่ในระหว่างการพัฒนา มิใช่ผู้เชี่ยวชาญแต่ประการใด ขอบคุณที่ให้เกียรติถึงขนาดนั้นครับ

[หนานเกียรติ]

สวัสดีครับ คุณยาย

ขอบคุณมาก ๆ ครับ...

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

เคยรู้ว่าท่านเป็นผู้อำนวยการสสวท.มาก่อนหน้า ที่จะมารับผิดชอบบริหารร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ แต่ไม่ค่อยได้ทราบรายละเอียดอะไรในตัวท่าน บันทึกนี้ทำให้ได้รู้จักดร.ธงชัย ชิวปรีชามากขึ้นครับ หนานเกียรติสบายดีนะครับ เดินทางตลอดเช่นเคยนะครับ ขอบคุณมาก ด้วยความระลึกถึงเช่นกันนะครับ

[หนานเกียรติ]

สวัสดีครับ อ.ธนิตย์ สุวรรณเจริญ 

ใช่ครับท่านเคยเป็น ผอ.สสวท. มาก่อน ซึ่งวางระบบไว้ดีมาก ๆ 
ท่านเป็น ผอ. ร.ร.มหิดลวิทยานุสรณ์ ๒ วาระ ๘ ปี ติดต่อกันครับ
ดูเหมือนว่าท่านจะต้ังเป็นเงื่อนไขในการเข้ารับตำแหน่งด้วย เข้าใจว่าการสร้างระบบบางอย่างต้องการเวลา
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ...