15 เมษายน 2554
ผมไม่ได้ทำงานครับ แต่มีภาระมากมาย และวันนี้เช่นกัน ต้องตื่นแต่เช้าเป็นพิเศษ จึงเป็น 'จู่จู่แรก ที่มีความสุข ' ครับ
ต้องไปทำบุญงานบวชของหลานข้างบ้านคุณแม่ผม ไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกันทั้งสายเลือด แต่ความผูกพันที่ได้เจอหน้ากันตั้งแต่เขาเกิดโน่นแหละครับ อนุโมทนาบุญที่ได้บวชเรียน...และคิดบวชเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อกับแม่ จึงเป็น 'จู่จู่สอง ที่มีความสุข ' ครับ
งานเริ่ม 7.00 น. มีการทานข้าวร่วมกัน ผมได้พบคนรู้จักมากมาย เพราะผมเกิดที่นี้ เกิดและเติบโตแถวละแวกนี้ มีคุณยายท่านหนึ่ง ชวนผม และครอบครัว ให้นำเตี่ยไปทำบุญสงฆ์น้ำ และพรมน้ำที่วัด เพื่ออุทิศส่วนกุศลกับผู้ล่วงลับไปแล้ว ทำให้ผมประหลาดใจมาก ที่เกิดมาหลายปี ไม่เคยไปทำบุญแบบนี้นี้ ขอบคุณคุณยายมากครับ จึงเป็น 'จู่จู่สาม ที่มีความสุข ' ครับ
ทานข้าวเสร็จ ก็มีพิธีปลงผม ผมเห็นคุณพ่อ แม่ และญาติผู้น้อง ของว่าที่พระใหม่ มีสีหน้าอิ่มเอิบบุญ น้ำตาคลอเพราะความปิติสุข และรอยยิ้มงดงาม จึงเป็น 'จู่จู่สี่ ที่มีความสุข ' ครับ
ของที่ระลึกที่ได้จากงานบวช ซึ่งผมไปงานมาหลายงาน ในอำเภอ หรือที่อื่น ๆ ผมไม่เคยเจอแบบนี้ เพราะเป็นสิ่งที่ผมชอบมาก คือ หนังสือ จึงเป็น 'จู่จู่ห้า ที่มีความสุข ' ครับ
เสร็จพิธีช่วงเช้า (เพราะช่วงบ่าย จะมีพิธีแห่นาค และบวชพระ) ประมาณสองโมงเช้ากว่า ๆ ผมขอลาเจ้าภาพ และไปซื้อของไปทำบุญที่วัด และพาเตี่ยไปทำบุญสงฆ์น้ำ และพรมน้ำที่วัดครับ จึงเป็น 'จู่จู่หก ที่มีความสุข ' ครับ...
ไม่มีความเห็น