ตื่นรู้ พุท โธ
ตื่น-รู้
ใครหนอช่างคิดคำนี้
ตื่น ประหนึ่งการเคลื่อนจากสภาวะแห่งความหลับไหล
รู้ ประหนึ่งการเข้าใจในสิ่งที่ปรากฏ
พุท-โธ
เป็นดั่งกระดาษว่าง ๆ อันเป็นฐานรองแห่งสิ่งที่ปรากฏ
เมื่อมีสิ่งใดเกิดขึ้น บนพื้นฐานแห่ง พุทโธ
ก็ไม่ยากที่จะ เห็น และเข้าใจ รู้และยอมรับ
กับการหลอกตนเองว่า “ภาวนาอยู่มาตั้งนาน แท้ที่จริงแล้ว คิดเอา เดาเอา”
ยังโง่ได้อีก ที่ไม่รู้ว่า “พุทโธไปทำไม”
เมื่อรู้แล้วว่า
“พุทโธ คือ การดาษ ว่าง ๆ แห่งความตื่นรู้ ให้ช้อนรับ สิ่งที่ปรากฏ ทั้งอารมณ์ ความคิด ความรู้สึก หากปราศจาก พุท โธ แล้ว ก็ไม่ยากเลยที่จิตจะเคลื่อนลงสู่ที่ต่ำ เพราะยังเป็น ผู้โง่อยู่”
เส้นทางนี้ไม่ง่าย แต่เมื่อได้เลือกเดินแล้ว
และเล็งเห็นความชั่วแห่งตนเต็มไปหมด
ยากที่สุดคือ การยอมรับความชั่วแห่งตน
คิดเอา มันง่าย
แต่ที่รู้ได้จริงนั้นยากหนอ
เมื่อมีผู้ได้นำทางมาแล้ว
ผู้รู้ได้ประจักษ์แล้ว ไฉนเลยจะรอช้า
ก้าวเดินตามหนทางที่ท่านนำพาอย่างไม่รีรอ
กราบขอบพระคุณครูผู้นำพา
อาจจะต้องใช้คำว่า "ลากมาเลยทีเดียวเจ้าค่ะ"
ความเห็น (2)
- สวัสดีค่ะ
- เป็นกำลังใจค่ะ
ร่วมสร้างความดีนะคะ น่าสนใจมากค่ะ