ภาระกิจจากงานกลุ่ม ร้อยรสบทกวี

              คิดอยู่หลายวันว่าจะทำอย่างไร  ใกล้จะหมดเวลาเข้ามาทุกที ยังไม่ได้ส่งงานเลยจะสกัดความรู้จากบทกลอนของใครดี  ..ล้วนทำให้กังวลกับหน้าที่ที่ได้สมัครไปร่วมเป็นสมาชิกกลุ่ม ร้อยรสบทกวี  วันนี้น้องอุ้มบุญมาแวะทักทายถามข่าว  ตัดสินใจแล้วว่าเอาไงเอากันจะได้รู้ศักยภาพของตนเองว่าทำได้แค่นี้ จะพัฒนาได้อีกหรือไม่ก็ส่งงานกับน้องอุ้มบุญไปแล้ว จึงมาเขียนบันทึกนี้เพื่อรวบรวมผลงานเล็กๆน้อยๆของตนเอง เพื่อพัฒนาต่อไป ...ไม่มีใครแก่เกินเรียน  ใช่ไหมคะ

         ผลงานชิ้นแรกอยู่ในบันทึกแรกที่ค้นพบวิธีการเข้ามาเป็นสมาชิกG2K และเขียนบันทึกในขณะนั้นทันที ไม่มีคนมาแสดงความคิดเห็นก็ขอเพื่อนมาแสดงความคิดเห็นให้พอมีคนแรกคุณนินานันท์ เข้ามาแสดงความคิดเห็นเป็นคนแรกก็ดีใจมาก  ตนเองได้ใช้นามกาสะลองเขียนบทกลอนในบันทึกของ KRUDALA     ตั้งชื่อบทกลอน ในบันทึกนี้ดังนี้ค่ะ

                   มาประชุมอบรม

    มาประชุมอบรม        ก็เพื่อเพาะบ่มวิชา

ความรู้คู่ตำรา              เบื่อนักหนาจะบ้าตาย

หน้าที่ปฏิคม               ช่างเหมะสมดีเหลือหลาย

แซวกันอยู่ไม่วาย         คนมากมายแต่เลือกเรา

เป็นเพราะอะไรหนอ     จะไขข้อความแก้เหงา

พูดจริงไม่ได้เม้าท์        บอกว่าเรางามเกินใคร

กินข้าวแทบสำลัก        ช่างคิดนักพูดไปได้

จะเกษียณอยู่แล้วไง    ช่างทำได้...โธ่เอ๋ยตู

ความจริงคือหน้าที่      ก็รู้ดีเพราะเป็นครู

สิ่งใดเป็นความรู้          ที่ทำอยู่สุดกำลัง

สอนเด็กเป็นคนดี        หาวิธีไม่ถอยหลัง

ตอนนี้นั่งดูหนัง           พระชื่อดังบรรยายไป

ดูอย่างมีสติ                ใจดำริตรองดูได้

ดึงจิตมาฐานกาย        สุขสบายไม่เซ็งเอย

   http://gotoknow.org/blog/krudala/367059

ในบันทึกนี้มีท่านวอญ่า และท่านดร.ขจิต ท่าน

รอง Smallman มาให้กำลังใจในบันทึกแรกที่ทำ

ให้ครูดาหลามีกำลังใจฝึกฝนทนสู้กับอุปสรรค

ต่างๆมาได้

         ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ครูดาหลาค่ะ

                                   

 

   บทกลอนที่อยู่ในบันทึกเรื่อง  ต้นไม้บ้านฉันถูก

ตัดอีกแล้ว 3   เป็นการเล่าเรื่องชีวิตในวัยเด็กว่า

บ้านมีคลอง(หรือภาษาภาคเหนือเรียกว่าน้ำ

เหมือง)ไหลผ่าน ในคลองมีต้นไม้น้ำที่เรียก

ว่า"บอน" ที่เด็กๆลงเล่นในลำน้ำเหมืองจะชอบวัก

น้ำใส่ใบบอน สังเกตุว่าน้ำจะกลิ้งอยู่บนใบบอน

และใบบอนไม่เปียกน้ำ  ใบบอนนี้แม่ชอบเอามา

แกงที่เรียกว่า"หลามบอน"  เป็นแกงที่ทำยากเมื่อ

แกงเสร็จแล้วแม่มักจะตักใส่ปิ่นโตให้เด็กหิ้ว ไป

แบ่งให้ญาติๆ .....           มีกัลยาณมิตร G2K ให้

ความสนใจหลามบอน  อาจารย์ชำนาญ เขื่อน

แก้ว ได้เอื้อเฟื้อนำภาพหลามบอน จาก

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่มาแบ่งปัน ครูดาหลาได้

แสดงความขอบคุณ เป็นบทกลอนของชาวเหนือ

ที่เรียกว่า "ค่าว" ดังนี้ค่ะ

                         ค่าวหลามบอน

               ยินดีจ้าดนัก        เอาหลามบอนมาปั๋น

     ถ้าผ่อตึงวัน                   จ่วยกั๋นตอบถ้อย

     ของกิ๋นคนเมือง             รุ่งเรื่องบ่หน้อย

    เข้าสู่ฮีตฮอย                  บ่ละ

    ยูนิเวอร์ซิตี้                   เชียงใหม่เชียวนะ

    ตี้เอาภาพมา                  ศึกษาตวยได้

    หลามบอนเฮานี้              มีมาแต่ไท้

   ขอลูกหลานได้                แป๋งกิ๋นเน้อเจ้า...

                                        แป๋งกิ๋น  เน้อเจ้า 

                      

         http://gotoknow.org/blog/krudala/380945

                      บทกลอนที่ครูดาหลาได้เข้าไป

ร่วมแสดงความคิดเห็นในบันทึกเกี่ยวกับการ

ป้องกันไข้เลือดออก คว่ำทุกอย่างที่ขัง ตามคำสั่ง

หมอ  ของท่านวอญ่า  มีดังนี้ค่ะ 

        หาค่าดัชนี  ไม่มียุงลาย  สบายใจทุกคน

                กำจัดลูกน้ำ           ช่วยคว่ำกะลา

  เด็กเด็กช่วยหา                   ภาชนะมากมี

แล้วบันทึกไว้                        แยกให้ถ้วนถี่

จำนวนที่มี                           ลูกน้ำยุงลาย

นำไปคูณร้อย                       ค่อยค่อยคิดทาย

ตามด้วยที่หมาย                   ภาชนะทั้งมวล

เรียกค่า C I                        จำได้ครบถ้วน

แล้วคิดทบทวน                   คำตอบอีกครา

ให้ดูตัวอย่าง                       ห้าอันกะลา

ทั้งหมดที่หา                       พบยุงสามอัน

ก็เอาสามมา                        คูณร้อยเร็วพลัน

แล้วหารแม่นมั่น                  ห้านั้นจำนวน

คำตอบที่ได้                       หลังคิดใคร่ครวญ

หกสิบครบถ้วน                    คือค่า C I

 http://gotoknow.org/blog/bangheem/378703

[ครู ป.1]

เป็นการแสดงตน...ที่น่ายกย่อง

ขอชมเชย...ขอบคุณค่ะ

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ น้องครูป. 1

       ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่คะ   ไปด้วยกันมาด้วยกัน.....

กำลังตามหาบทกลอนอื่นๆอยู่ค่ะ

                         ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ คุณหนูรี

     ขอบคุณค่ะ สำหรับดอกไม้ที่มอบให้เป็นกำลังใจครูดาหลานะคะ

 ใกล้หมดเขตแล้วค่ะ ต้องเร่งมือหน่อย  สู้..สู้ ..ค่ะ

                     

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...พี่ KRUDALA...

• แวะมาอ่านบทกลอนค่ะ...ให้พี่เป็นฝ่ายปฏิคม เพราะคิดว่าพี่คงรู้จักคนเยอะไงค่ะ...อิอิอิ...(คิดบวกไว้ก่อนค่ะ)
• น้องตอบใน mail ให้พี่แล้วนะค่ะ ลองเปิดดูนะค่ะ...
• ขอบคุณค่ะ...

[โสภณ เปียสนิท]

มาเยี่ยมมาเชียร์ครูครับ

[♥อุ้มบุญ♥]

• เยี่ยมมากเลยนะคะพี่ครู เห็นมั๊ยคะ พี่ครทำได้...เย้ ภูมิใจจังนะคะ....
• ลองหาชื่อหัวข้อให้น่าสนใจ ✿อุ้มบุญ✿ลองเขียนบันทึกใหม่ ใน

'ลีลาภาษากลอน' : เก็บ(ตก)แรงบันดาลใจใส่กลอน : ตอน กวีวิพากษ์ จากเวทีครูกลอน

 

[KRUDALA]

 สวัสดีค่ะ... น้องอาจารย์บุษยมาศ

         ขอบคุณค่ะที่มอบดอกไม้ให้กำลังใจและมาอ่านบทกลอนของครูดาหลา...

ให้คิดบวกไว้ก่อนนะคะ... ก็ไม่มีอะไรค่ะแซวกันเล่นๆน่ะค่ะ 

ขอบคุณมากมายที่ตอบข้อสงสัยใน mail  แต่ความเป็นวายรุ่นจะเปิดดูกลายเป็น

ลบหายไปเลย...จะหาได้ที่ไหนนี่...โธ่เอ๋ย... ไม่น่าเลย

                                   ขอบคุณมากค่ะ

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์โสภณ

             ขอบคุณมากมายค่ะที่ตามมาให้กำลังใจครูดาหลาถึงบ้าน

     ยิ่งกลัว... ยิ่งกล้า... ยิ่งต้องทำ นะคะ

                    ขอบคุณค่ะ 

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ น้องอุ้มบุญ

          ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจ

พี่ครูดาหลาจะลองหาชื่อหังข้อให้น่าสนใจตามที่น้องอุ้มบุญแนะนำนะคะ

และได้ดูตัวอย่างบทกลอนของครูกลอนหลายในบันทึกแล้วค่ะ

ไพเราะมากค่ะ...    ครูดาหลาจะลองดูอีกทีนะคะ

                         ขอบคุณค่ะ

[ทิมดาบ]

- ประทับใจและชื่นชมมากครับ

- ผมอยู่ในดินแดน ที่เข้ามาพื้นที่โกทูโนแห่งการแบ่งปันและความรักของผมไม่ได้ ตั้งแต่วันที่ 8 - 10 เม.ย.54 ครับ งานผมจึงช้าบ้าง แต่เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ร่วมทำงานกับทุก ๆ คน ที่เป็นกัลยาณมิตร ด้วยความรัก ถึงแม้ไม่ได้ยินเสียง และเจอหน้ากันนะครับ มาร่วมทิ้งร่องรอยเล็ก ๆ ของพวกเรานะครับ แล้วจะเป็นแรงกระเพื่อมเป็นวงกว้างในจักรวาลนะครับ....