ความสมำเสมอการเรียนรู้

   หลายขวบเดือนที่ไม่ได้จดจารบันทึกนี้เลย.กว่า  3 เดือน...3เวลาที่ห่างหายไปหมดกับการประชุม วางแผน ประสานงาน กับเรื่องของการจัดกิจกรรมสนองนโยบาย กศนและการวางแผนพัฒนาทางด้าน กายภาพ ส่วนเรื่องบุคลากรกว่า 5 เดือนที่ผ่านมามีการปรับตัวในด้าน บวกและด้านลบสำหรับบางท่านที่จะต่อต้านแต่ไม่แสดงออกอาศัยความเงียบ....และรุกคืบตามวิสัยไม่ร่วมคิด ไม่ร่วมทำไม่ร่วมแสดงความคิดเห็นเป็นการถูกฝึกมาตามชุดความคิด กศน อำเภอในเขตนครปฐมที่ผู้บริหารรุ่นเก่าวางโปรแกรมไว้ล้วนๆคือ.....การเงียบและทำตามคำสั่งเป็นเรื่องๆ...อาศัยความพยายามและอดทนหากไม่ทำก็ลงมือเอง...แม้จะเหนื่อยแต่ก็สมตามเจตนา...แต่ผิดหลักบริหารตามแนวตะวันตก.....ลองทบทวนดูหลวงตาแก่ๆสมัยโบราณที่กวาดลานวัดโดยมากจะเป็นเจ้าอาวาส....ลูกศิษย์พระลูกวัดจะไม่ค่อยมีกว่าจะรู้ก็สายไปเพราะคนไทยชอบสนุกสนานมากกว่าสาระในยามมีเรี่ยวแรง...และจะมักอายเมื่อทำงานที่ดูต่ำๆแต่มันคือพลวัตรแห่งการปฏิบัติธรรม (ธรรมชาติ)