ผิด...ถูก...จริง...ไม่จริง...ไม่จำเป็นต้องตัดสินไปเสียทุกสถานการณ์

ช่วงนี้โลกเราดูวุ่นวาย มีเรื่องเดือดร้อนผิดปกติกันไปทุกหย่อมหญ้า หากเรายังไม่ตกอยู่ในที่นั่งลำบากก็ถือว่าเป็นโชคดี ช่วยอะไรใครได้ในแง่มุมใดก็ควรช่วยๆกันทำ สถานการณ์ของโลกรอบๆตัวเราชวนให้คิดว่า เราจะมีโอกาสเห็นโลกนี้แบบที่เคยๆเห็นไปอีกนานสักแค่ไหน พรุ่งนี้จะเป็นยังไง (อย่าว่าแต่อีกปีหรือหลายปีข้างหน้าเลย)

เราจะได้ยินได้ฟังหรือมีโอกาสตกอยู่ในบรรยากาศของการลงความเห็นอยู่บ่อยๆ คนนั้นถูก คนนี้ผิด เรื่องนั้นถูก เรื่องนี้ไม่ใช่ เรื่องนี้สิจริง เรื่องโน้นหลอกลวง

รู้สึกว่าเมื่อไหร่ที่เราเชื่อหรือคิดอะไรอย่างยึดมั่นถือมั่น เราจะรู้สึกไม่เป็นสุขกับการที่เห็นหรือรับรู้ว่า มีใครทำผิด เชื่อผิด เห็นผิด บางครั้งบางคราวเราก็จะได้เห็นว่า ด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อยที่เราเห็นต่างกัน เห็นผิด เห็นถูก เห็นจริง เห็นไม่จริง ไม่เหมือนกัน กลายเป็นสาเหตุให้เกิดข้อบาดหมางกันไปได้ใหญ่โต

จริงๆแล้ว หากเราทุกคนต่างก็คิด เชื่อและรับรู้เรื่องราวแบบของเราเอง โดยไม่ต้องไปตัดสินคนอื่น ไม่ต้องลงความเห็นว่าใครผิด ใครถูก อะไรจริงหรือไม่จริง ไม่ต้องไปกังวลทำให้ใครคิดเหมือนเรา ใช้เหตุใช้ผลของแต่ละคนเอาเอง โลกเราก็คงจะวุ่นวายน้อยกว่านี้ เราเพียงแต่แสดงเหตุผลของเราว่าทำไมเราจึงคิดว่าถูก ผิด จริง ไม่จริงไปตามคุณวุฒิหรือภูมิความรู้ที่เรามี การที่คนอื่นจะคิดเหมือนเราหรือไม่ ไม่ใช่สิทธิและหน้าที่อะไรของเราที่จะไปตัดสิน ทุกเรื่องก็คงจบลงด้วยดี

เขียนเพราะอยากบันทึกความคิดที่ไม่ได้พูดออกมาดังๆ เท่านั้นเองค่ะ เพราะบางสถานการณ์ การพูดก็ไม่ใช่การสื่อสารที่เหมาะสมเสมอไป