เป้าหมายการเลี้ยงลูก คือ พึ่งตนเองได้ ไม่เป็นภาระของสังคม มีสุขและพอใจในชีวิตตน
ปี 2553-2554 มีลุ้น
เพราะเป็นที่ลูกคนโตจบ ลุ้นเรื่องงาน ลูกคนรองจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย
เรา คือ คนเบื้องหลัง ให้กำลังใจและคอยช่วยเหลือลูกๆ (อยู่ห่างๆ)
คนโต ป.ตรี วิศวฯลาดกระบัง ทำงานแล้วค่ะ ชีวิตก็ดำเนินไปแบบไม่สดุด
คนรองสอบเข้าคณะฯที่ตั้งใจไว้ BBA (Inter) ม. ธรรมศาสตร์
ผลออกมาแบบนี้ เราก็ดีใจสุดๆ แต่ยังรู้สึกเหนื่อยๆเพลียๆกันไป
นี่ก็เป็นเรื่องดีๆของลูกๆ
ยินดีด้วยกับทุกสิ่งดีดีที่เข้ามาในชีวิตค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว และคุณลำดวล
ขอบคุณมากค่ะสำหรับความคิดเห็นที่ให้ อยากให้ครอบครัวดูแลกัน ชื่นชมเมื่อมีสิ่งดีๆ ช่วยเหลือกันเมื่อมีทุกข์ ก็น่าจะดีตั้งแต่เริ่ม สังคมจะได้ไม่เครียดกันมาก ภาพการช่วยเหลือเรื่องภัยพิบัติสึนามิเป็นตัวอย่างที่น่าชื่นชมค่ะ