ถ้าครูกล้า การเปลี่ยนแปลงก็จะตามมา
มีประเด็นชวนคิดที่ผมได้มาจากการติดตามอ่านเรื่องราวที่คนเป็นครู-อาจารย์ท่านสื่อสาร โต้ตอบกัน เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น และประสบการณ์ ด้วยหวังว่าจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง หรือการพัฒนาทั้งส่วนตน และส่วนหน้าที่การงาน
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกเป็นห่วงก็คือ พอมีการสะท้อนความจริงว่าครูทำอะไรที่ผิดพลาด ไม่ถูกต้องอย่างไรบ้าง มักจะมีสมาชิกบางท่าน รีบมาแก้ตัว อ้างโน่น อ้างนี่ และบางรายก็ต่อต้านข้อมูลว่าไม่จริงบ้าง เป็นตัวแทนของกลุ่มเล็กๆบ้าง พูดง่ายๆก็คือ "ฉันไม่ผิดนะ ฉันเป็นครู ผิดไม่ได้" คำพูดดังกล่าวเขาไม่ได้พูดหรือเขียนหรอกครับ แต่ผมแอบได้ยินจากการสังเกตของตัวเองซึ่งอาจผิดก็ได้
ความจริงแล้ว ไม่มีใครจะสมบูรณ์ หรือทำสิ่งถูกต้องไปเสียทุกครั้ง ทุกเรื่อง ครูก็เช่นกัน จึงน่าจะเปิดใจยอมรับความจริงเรื่องนี้ จะอายทำไมที่จะบอกใครๆ รวมทั้งนักเรียนบ้างว่า "เรื่องนี้ครูยังไม่รู้" "ขอโทษ ที่บอกไปวันนั้น ครูเข้าใจผิด ที่ถูกคือ ... ต้องขอบคุณต้อย(ชื่อนักเรียน) มากที่ช่วยแนะนำครูในเรื่องนี้"
ทำเถอะครับ ถ้ามันจริง แล้วท่านจะพบว่ามีผลพวงดีๆอีกมากมายที่จะตามมา เพียงเพราะว่า ครูยอมรับใน "ความไม่รู้" และรู้จักชื่นชม เชิดชู "คนที่รู้มากกว่า" แม้เขาเหล่านั้นจะเป็นเพียงลูกศิษย์ของตนก็ตาม
ผลสรุปจากการประชุมของกลุ่มหนึ่ง ที่หนึ่ง หรือการวิจัย สำรวจครั้งหนึ่งไม่ใช่ข้อสรุปว่าเป็นเช่นนั้นกันทั้งหมด หรือในปริมาณมากน้อยแค่ไหน จึงไม่ควรต่อต้าน คัดค้านว่าจริงหรือไม่จริง เมื่ออ่านแล้ว ฟังแล้ว สิ่งที่ควรทำก็คือสำรวจตัวเองอย่างกล้าหาญว่า "โดน" ตรงไหนบ้าง คล้ายๆให้มันเป็นกระจกเงาช่วยสะท้อนความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่คิดที่ทำอยู่ แล้วก็ถือโอกาสใช้การค้นพบนั้น จัดการเปลี่ยนแปลงตัวเอง จะโดยการ "หักดิบ" "ปฏิวัติ" หรือค่อยๆ "ปฏิรูป" ก็แล้วแต่สติปัญญา และความกล้าหาญที่แต่ละท่านมีอยู่
ด้วยวิธีนี้ ท่านจะสามารถเป็นครูดี ครูเก่ง ได้โดยไม่ต้องรอให้ใครมายกย่องตัดสิน หรือมอบสินจ้างรางวัลใดๆ ผมเชื่อเช่นนี้ครับ
ความเห็น (2)
ขอบพระคุณมากครับ